بی‌تقصیرم، کمکم کنید آزاد شوم

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، پنج‌هزار و 222 خانواده، یک چشم‌شان اشک است و چشم دیگرشان خون. هفته‌هاست که عزیزان‌شان به دلیل یک اشتباه ناخواسته و غیرعمد، پشت میله‌های زندان‌اند اما هرطور که حساب و کتاب می‌کنند، سال‌های سال هم که بگذرد توان مالی جبران اشتباه آن‌ها را نخواهند داشت و هیچ امیدی به آزادی‌شان نیست... .  

کدام اشتباه؟

* «مجتبی» یکی از آن‌هاست که خانواده‌اش هفته‌ها خون دل خوردند. جوانی 19 ساله که تلخ‌ترین اتفاق زندگی‌اش در دوران سربازی رقم خورد؛ همان شبی که با هم‌خدمتی‌ها دور آتش حلقه زده بودند و می‌خندیدند، اما یک شوخی ناخواسته باعث سوختگی حامد و مرگ او شد. مجتبی کشاورز زاده بود و پدرش به‌سختی از پس هزینه‌های زندگی برمی‌آمد، حالا پسرش مقصر حادثه شناخته شده بود و باید دیه کامل مرگ هم‌خدمتی‌اش را پرداخت می‌کرد؛ اما پولی در بساط نبود و مجتبی راهی زندان شد... .

* «مهران» هم بعد از سال‌ها توانسته بود خودش را برای ازدواج آماده کند اما بالا رفتن بی‌حساب و کتاب هزینه‌ها همه چیز را خراب کرد. جوانی آبرومند بود و مورد احترام، اما حالا او مانده بود و بدهی‌های ناخواسته‌ای که تمام آبروی اندوخته‌اش را بر باد می‌داد. سرنوشت مهران هم این شد که روزها و شب‌هایش را پشت میله‌های زندان سپری کند.

* قصه زندگی «ریحانه» هم تلخ است؛ زنی که سرپرستی دو کودک خردسال را برعهده داشت و هم باید از آن‌ها مراقبت می‌کرد، هم به فکر آب و نان‌شان بود. شغلی را پیشه کرد و در خانه کار می‌کرد اما سعی و تلاشش همپای افزایش مشکلات اقتصادی نبود و تامین‌نشدن فقط 20 میلیون تومان، او را روانه زندان کرد. ریحانه در زندان و سارا و ساغر، بدون مادر در خانه اقوام... .

چراغ امید در تاریکی محض

اما حالا دیگر نه بابای کشاورز مجتبی خون می‌گرید، نه آبروی مهران بر باد رفته، نه سارا و ساغر از مهر مادر محروم‌اند. دست‌هایی مهربان به یاری‌شان آمده و خسارت مالی اشتباهات آن‌ها را جبران کرده است. کار خیری که ستاد مردمی رسیدگی به امور دیه و کمک  به زندانیان نیازمند، بانی آن شده و با آزاد کردن آن‌ها، اشک را از گوشه چشم خانواده‌های این زندانیان پاک کرده است؛ برخی را با کمک‌های بلاعوض و برخی را با اعطای وام‌های بلند مدت قرض‌الحسنه.

ماجرای این سه زندانی، قصه نبود بلکه واقعیت‌هایی است که در گوشه‌ای از کشور ما رقم خورده است. تا همین چند هفته قبل، مجتبی و مهران و ریحانه در زندان بودند و ناامید از همه جا، اما همت مردم پای کار آمد و بعد از بررسی دقیق وضعیت زندگی آن‌ها توسط ستاد دیه، صلاحیت‌شان برای دریافت کمک‌های مردمی محرز شد و آزادی‌شان رقم خورد.

آزادی 9 هزار زندانی در سال 99

همت مردمی در ستاد دیه آن‌قدر کارساز بوده که در طول سه دهه فعالیتش زمینه آزادی بیش از 140 هزار زندانی جرایم مالی غیرعمد را فراهم کرده است و فقط در طول یک‌سال گذشته، 9398 نفر از این زندانیان به آغوش خانواده‌هایشان بازگشته‌اند. آن‌طور که ستاد دیه اعلام کرده است میزان بدهی این زندانیان 3500 میلیارد تومان بود که با جلب رضایت شاکیان، نیمی از این مبلغ بخشیده شد. گروهی از شاکیان با پادرمیانی ستاد دیه، به‌طور کامل از حق خود گذشتند و برای تامین بقیه پول طلبکاران هم مردم پای کار آمدند و نگذاشتند هزاران خانواده نیازمند، مجبور باشند برای دیدن عزیزشان منتظر روزهای ملاقات در زندان بمانند.

5222 زندانی نیازمند

اما طبق اعلام ستاد دیه، در همین روزها و شب‌ها هم 5222 زندانی جرایم غیرعمد چشم انتظار حمایت‌اند. هموطنانی مثل مجتبی، مهران و ریحانه که یک اشتباه ناخواسته آن‎ها را درگیر بدهی مالی و روانه زندان کرده است و هیچ پشتوانه‌ای برای جبران آن ندارند. 4هزارو38 نفر آن‌ها بدهکار مالی‌اند، 945 نفر بدهکار مهریه، 83 نفر بدهکار نفقه، 76 نفر بدهکار پرداخت دیه حوادث رانندگی، 18 نفر بدهکار دیه حوادث کارگاهی و 62 نفر محکومان شبه‌عمد.

چطور مشارکت کنیم؟

بسیارند خیرانی که توان مالی‌شان اجازه می‌دهد به‌تنهایی ثواب آزادکردن چند تن از این زندانیان را ببرند، اما معنایش این نیست که دیگران فرصت مشارکت در این کار خیر را نداشته باشند. به قول سید اسدا... جولایی، رئیس هیئت امنای ستاد دیه کشور، حتی یک کارگر و کشاورز ساده هم می‌تواند با پرداخت هزار تومان به آزادی زندانیان جرایم غیرعمد کمک کند. در روزهای سپری‌شده از ماه مبارک رمضان، نیکوکاران بسیاری در جشن گلریزان ستاد دیه شرکت کرده‌اند اما فرصت مشارکت در این کار خیر هنوز مهیاست و می‌توان سهمی در این کار خیر داشت. ستاد دیه، علاوه بر اعلام شماره حساب‌های اختصاصی خود در برخی بانک‌ها، راه‌های ساده‌تری را هم برای مشارکت مردم مشخص کرده است:

* شماره گیری                           #۷۷۷۷*۷۸۰*

* شماره کارت:

 ۷۵۰۳-۹۹۵۱-۹۹۱۱-۶۰۳۷ 

به نام «ستاد مردمی رسیدگی

 به امور دیه کشور» 

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/