چرا ظریف از مردم عصبانی است؟

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا،  محمدامین توکلی زاده، یکی از مهمترین جمله های آقای ظریف در مصاحبه انتشار یافته از او بیان ناراحتی او از انتخاب مردم است. آقای ظریف بر خلاف ادبیات چاپلوسانه و متوهمانه مصاحبه کننده که انسان را به یاد پاچه خواران دربار قجری می اندازد، نمی تواند ناراحتی خود را از انتخاب مردم پنهان کند. او تصریح می کند که در نظرسنجی ها محبوبیت حاج قاسم بسیار بالا رفته و از محبوبیت او کاسته شده و از همه مهم تر حضور بی نظیر مردم در تشییع شهید سلیمانی نمادی است از انتخاب مردم، که سندی غیر قابل انکار است.

بر خلاف تمام تلاش ها و برنامه ریزی های جریان غربگرا انتخاب مردم مرد میدان بوده و مشخص می کند تلاش های گسترده ای که از ماهواره ها و فضای مجازی شروع می شد و با توییت ها و سخنرانی های مقامات رسمی دولت توسعه داده می شد به نتیجه نرسیده است.

جریان غربگرا سالهاست تلاش کرده دو قطبی جعلی صلح و جنگ را مقابل مردم قرار دهد. جریان غربگرا برای پیروزی بر رقیب خود آنها را متهم به جنگ طلبی، عدم تعامل با دنیا، تنش زایی، شعار دادن از جیب مردم و... کرد و چون عموما در اداره کشور شکست خورد ناکامی های خود را حاصل تندروی ها اعلام کرد. از شعارهای معمولی روی موشک تا عملیات های غرورآمیز برخورد با متجاوزان به مرزهای آبی کشور تا سرنگون کردن پهپاد متجاوز فوق پیشرفته آمریکایی، همه را بهانه قرار داد تا ناتوانی های خود را پوشش دهد و در آخر هم بی عرضگی ها و بی تدبیری های دولت را بی جواب نمی گذارند و با حاکمیت دوگانه توجیه می کند.

انتظار این جریان این بود که فشارهای اقتصادی بر مردم که عمدتا ناشی از بی عرضگی ها و ناکارآمدی های مدیران غربگرا بود بر گردن مردان میدان بیفتد و با مقصر شدن آنها جریان غربگرا پیروز شود. البته جریان غربگرا با رقیب هراسی و ترساندن مردم از جنگ و سلب آزادی های فرهنگی و اجتماعی، مردم را وادار کرده به آنها رای دهند.

در واقع جریان غربگرا هیچ وقت انتخاب مردم نبوده بلکه هنرش رقیب هراسی و جلب آرای سلبی بوده است بنابراین نمادهای آن عموما محبوب نبوده اند. ولی شهید سلیمانی این بازی را به هم زد و تلاش غربگرایان برای تخریب چهره شهید سلیمانی به عکس خود بدل شد.

شهید سلیمانی بازی دو قطبی سازی غربگرایان را به درستی شناخته بود و وارد این زمین نمی شد. ایشان تمام دعوت ها برای ورود به رقابت های سیاسی را رد می کرد و تنها به ماموریت خود می پرداخت. البته نه اینکه عرصه سیاست را نمی شناخت، نه، او خیلی خوب این صحنه را شناخته بود ولی می دانست این دعوت ها برای نابود کردن گفتمان جهاد و مقاومت است لذا اجازه نمی داد گفتمان امامین انقلاب محل نزاع جریانات سیاسی شود. (برخلاف برخی چهره های سیاسی که به دوقطبی مذاکره و مقاومت رسمیت بخشیدند.)

همین پرهیز از قدرت، بلای جان جریان غربگرایان شد. هر جا نیاز به فداکاری بود حاج قاسم نفر اول بود؛ از هشت سال دفاع مقدس تا مبارزه با قاچاقچی ها و اشرار تا دفاع از حرم اهل بیت و سیل و زلزله و دفاع از مردم بی دفاع منطقه حاج قاسم در صف اول بود ولی هرجا قدرت تقسیم می کردند هیچ نامی از او نبود.

البته برای اینکه او نتواند ماموریت های خود را انجام دهد هم تمام تلاش خود را می کردند؛ از عدم پشتیبانی مادی تا حمله رسانه ای به اساس این تفکر و جنگ طلب نشان دادن او و یارانش، ولی هر چه گذشت مردم بیشتر شیفته و عاشق او شدند.

مردم به درستی او را شناخته بودند. او بود که سایه جنگ را از سر مردم کشورش دور کرده بود. او و یارانش بودند که با سلب آسایش از خود و خانواده هایشان برای مردم امنیت و آرامش را به ارمغان آورده بودند.

نه تنها مردم ایران که مردم منطقه هم به شناختی عمیق از او رسیده بودند. هر جا که تروریست ها و جنایتکاران وارد عمل می شدند حاج قاسم حریف اصلی آنها بود، بر خلاف دروغ های آمریکا و متحدانش حاج قاسم بزرگترین نابودکننده تروریسم در منطقه بود و همین بصیرت و شجاعت بود که موجب عصبانیت آمریکایی ها می شد.

تمام نقشه نظام سلطه برای تجزیه کشورهای منطقه و ایجاد جنگ های قومی و مذهبی و شکل دهی خاورمیانه ای جدید با کشورهای جعلی را حاج قاسم از بین برد. میلیاردها دلار هزینه آمریکا و لشکرکشی به منطقه و ایجاد داعش و گروه‌های مسلح افراطی و جنایتکار و حمایت های رسانه ای از این فرقه ها به نام جریان‌های مردمی را حاج قاسم نابود کرد.

مردم به درستی انتخاب کردند. مردم فهمیدند سایه جنگ را کسانی بر سر کشور می افکنند که به دشمنان پیام ناتوانی و موثر بودن تحریم ها را مخابره می کنند. وقتی مسئولی مرتب به دشمن پیام می دهد که نقشه تو درست است کمی دیگر تحریم ها را ادامه دهی کار ما تمام است این همان کسی است که دارد کشور را به سمت جنگ می برد.

مردم میان عزت، صلابت و امنیت و خفت، تزلزل و در نهایت جنگ اولی را انتخاب کردند.  حق دارند عصبانی باشند. سالها تخریب بر علیه مردان میدان به ثمر نرسید و مردم مردان میدان را انتخاب کردند چرا که آنها را صادق و خادم واقعی مردم یافتند. البته همین مردم به آقای ظریف هم امید داشتند و به خاطر اعتماد نظام به او به عنوان یک دیپلمات کهنه کار انتظار داشتند او هم با رفع تحریم ها به کمک مرد میدان برود و برای تحقق این انتظار قریب ۸سال صبر کردند ولی در نهایت متوجه شدند آقای ظریف توانایی تحقق این توقعات را ندارد و متاسفانه در این روزها شاهد ظلم او در حق شهید سلیمانی هم بودند. آقای ظریف بجای عذرخواهی بخاطر محقق نشدن وعده هایش و پذیرش اشکالات کاری‌اش با فرافکنی و متهم کردن مرد میدان آن هم پس از شهادتش و درغیابش به عدم هزینه کردن میدان برای دیپلماسی ظلم بزرگی در حق این قهرمان ملی و فراملی کرد. مردم قضاوت خواهند کرد که اگر تلاش های حاج قاسم نبود آیا پنج کشور مذاکره کننده حاضر بودند وقتی را صرف گفتگو با آقای ظریف کنند؟ همه می دانند که اگر خون های ریخته شده میدان نبود اوضاع چگونه بود.

محمدامین توکلی زاده، کارشناس سیاسی

انتهای پیام/۴۱۲۹/