فرانسه در بن‌بست قاره سیاه؛
سیاست پاریس در آفریقا بی‌اعتباری جهانی برای فرانسه به ارمغان آورده است
فضاحت مکرون در دیپلماسی و حقوق بشر رئیس‌جمهور فرانسه از زمان روی کار آمدنش آن‌چنان کلاف سیاست خارجه کاخ الیزه در شمال آفریقا و منطقه ساحل را سردرگم کرده است که نه اعتباری برای پاریس در صحنه بین‌المللی باقی گذاشته نه غروری برای پاریس‌نشینان مدعی سده‌ها سروری بر قاره سیاه.
به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، ریاکاری امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه به‌عنوان یکی از رهبران اروپایی اسلام‌ستیز به نظر می‌رسد که پایانی نداشته باشد زیرا این روزها وی از همه مزدوران تحت فرمانش خواسته است که لیبی را ترک کرده و به کمک دولت اتحاد ملی تازه سر از تخم درآورده در چاد برسند. بسیاری از مزدورانی که از همان ابتدای بحران به‌وسیله فرانسه به لیبی فرستاده‌شده بودند حالا احتمالاً رهسپار چاد شده‌اند تا دولت جدید نظامی این کشور را به ساحل نجات برسانند تا این دولت نظامی از منافع فرانسه محافظت کند.
ادامه جنگ نیابتی و مستقیم فرانسه علیه خواست ملت‌های آفریقا
مداخله فرانسه در کشور نفت‌خیز لیبی به این دلیل بود که دولت وفاق ملی موردحمایت سازمان ملل موسوم به جی.ان.ای را از قدرت برکنار کند. حمایت مکرون از فیلد مارشال خلیفه حفتر نشان می‌دهد که رهبر فرانسه آماده است با هر تعداد فرد نااهل و ستمگر که لازم است بر سر یک میز بنشیند تا توسعه‌طلبی‌های استعمارگرایانه فرانسه در آفریقا را تأمین کند. به‌هرحال به‌تدریج مشخص‌شده است که مکرون تمام اعتبار فرانسه تا آنجا که مربوط به لیبی می‌شود را تخریب کرده است.
آن دسته از جاه‌طلبی‌های بی پروایانه فرانسه چندی قبل به‌شدت سرکوب شدند. این شکست محاسباتی وقتی اتفاق افتاد که ادریس دبی رئیس‌جمهور چاد در اثر درگیری مسلحانه هنگام حرکت یک کاروان از نیروهای ضد دولتی از لیبی به سمت جنوب چاد کشته شد. مکرون در خاکسپاری رسمی وی حاضر شد و وی را یک دوست شجاع برای فرانسه نامید. در این میان ارتش چاد که محل رشد و به درجات عالی رسیدن دبی بود پارلمان کشور را منحل کرد و یک دولت نظامی انتقالی را به مدت ۱۸ ماه بر مسند قدرت نشاند تا محمد ادریس دبی فرزند رئیس‌جمهور کشته‌شده به‌عنوان رهبر موقت کشور زمام امور چاد را به دست گیرد.
بیشتر بخوانید:
پاریس در پی تاراج منابع کشور مالی به بهانه جنگ علیه تروریسم/ بیشترین سهم اورانیوم نیروگاه‌های هسته‌ای فرانسه از معادن مالی تأمین می‌شود
نگاهی به جنایات فرانسه در شمال آفریقا؛ فرانسه مجبور به انتشار اسناد جنایات علیه الجزایر در دوران استعمار شد/ بیش از ۴۲ هزار الجزایری قربانی آزمایش‌های اتمی فرانسه
همان‌گونه که قبلاً گفته شد مکرون احتمالاً از قبل پیمانش با خلیفه حفتر را رها کرده بود تا مزدورانش را از لیبی به مستعمره سابق فرانسه که سال‌ها محل فساد و سرکوب مردم به دست سربازان پاریس بود بفرستد. جنگ تحت حمایت فرانسه در چاد همیشه به‌عنوان یک نبرد مقدس علیه اسلام‌گرایان افراطی به مردم عمدتاً سکولار فرانسه معرفی می‌شد تا پاریس برای سه دهه بتواند از رئیس‌جمهور دبی حمایت کند تا وی نیز با مشت آهنین به حکومت خود ادامه دهد. مکرون رئیس‌جمهوری است که سه دهه حکومت فاسد و غیرانسانی دبی را نادیده گرفت.
درواقع دستیابی به ثروت عظیم معادن منطقه ساحل آفریقا برای فرانسه مهم است نه مبارزه علیه گروه‌های مسلح شورشی
چاد که در خشکی محصور است از شمال با لیبی، از شرق با سودان، از جنوب با جمهوری آفریقای مرکزی، از جنوب غربی با نیجریه و کامرون و از غرب با نیجر هم‌مرز است. قیام‌ها در این کشور همگی با حمایت و کمک فرانسه سرکوب‌شده‌اند. دو سال قبل پاریس جنگنده‌های خود را به چاد فرستاد تا کاروان مخالفان دولت که به‌سوی انجامنا پایتخت چاد درحرکت بودند را منهدم کند البته قبل از حمله هوایی سربازان فرانسوی به چاد اعزام‌شده بودند که با موجی از اعتراضات در این کشور مقابله کنند.
دبی خودش را در دل تحولات سیاسی امنیتی مرکز آفریقا قرار داده بود و به غارت منابع کشور نفت خیزش مشغول بود؛ کشوری که علیرغم برخورداری از منابع انرژی ازجمله فقیرترین مکان‌های دنیا است. دبی خیلی به مکرون ارادت داشت آن‌قدر که رئیس‌جمهور فرانسه اصلاً نمی‌توانست وی را نادیده بگیرد. مرگ نابهنگام وی چاد و تا حد زیادی طرح‌های فرانسه در منطقه ساحل را در یک حالت بلاتکلیفی سیاسی، امنیتی و اجتماعی قرارداد. فرانسه اصرار دارد که باید به حمایتش از کشورهای پنج‌گانه ساحل شامل بورکینافاسو، چاد، مالی، موریتانی و نیجر ادامه دهد تا در مقابل شبه‌نظامیان افراطی اسلام‌گرا از خود محافظت کنند اما درواقع دستیابی به ثروت عظیم معادن منطقه است که برای فرانسه مهم است.
عدم محبوبیت مکرون در فرانسه و دیگر نقاط جهان
زمان مرگ دبی برای مکرون خیلی بد بود زیرا مشخص شد که رئیس‌جمهور فرانسه مهارت خاصی برای انتخاب حکمرانان اشتباهی برای حفاظت از منافع فرانسه در آفریقا دارد. در حال حاضر مکرون می‌خواهد مطمئن شود که ارتش چاد درکنار پنج هزار سرباز فرانسوی در عملیات بارخانه در منطقه ساحل خواهد جنگید. البته تهدیدهای دیگری هم هستند. نیروهای مخالف دولت چاد که پایگاهشان در لیبی است و موسوم به جبهه تغییر و وفاق چاد هستند. اکثر اعضای این جبهه از افسران سابق ارتش چاد هستند و به گفته کارشناسان نظامی و امنیتی در منطقه برای فرانسه و دولت دست‌نشانده انجامنا خطر آفرینند. شکی نیست که مکرون از پسر دبی که قدرت را در تضاد با قانون اساسی چاد به دست آورده حمایت خواهد کرد. باوجود گروه‌های قدرتمندی همچون جبهه تغییر و وفاق چاد به نظر می‌رسد که مکرون بازهم دچار اشتباه محاسباتی شده باشد.
مکرون در دیپلماسی، حقوق بشر و تعامل با مسلمانان داخل فرانسه و دیگر کشورها سیاستمداری شکست‌خورده است
انگار اوضاع به نفع مکرون پیش نخواهد رفت. ببینید فرانسه از خلیفه حفتر حمایت می‌کرد. حفتر با چریک‌های جبهه تغییر و وفاق چاد پیمان غیرمستقیم بست تا امنیت یک پایگاه هوایی در جنوب لیبی را برقرار کنند. حفتر به‌جز برخورداری از حمایت مکرون درخواست کمک روسیه و امارات را نیز پذیرفته است. این دو کشور رقبای اصلی فرانسه درنبرد نفوذ در جمهوری آفریقای مرکزی هستند. به نظر می‌رسد که سیاست‌های مکرون به غیر از دشمن‌پروری برای فرانسه ارمغانی به بار نخواهد آورد.
مکرون به عنوان یک رئیس‌جمهور در بسیاری از سطوح شکست‌خورده است. وی در دیپلماسی، حقوق بشر و تعامل با مسلمانان داخل فرانسه (چه رسد به دیگر کشورها) مردی شکست‌خورده است. وقتی صحبت از ریاکاری و اعمال استانداردهای دوگانه می‌شود وی بالاترین رتبه را بدست می‌آورد. در یک جمله می‌توان گفت که این مرد ناکارآمد باید بداند که آفریقا یک منطقه خیلی خشن است و استانداردهای دوگانه و ریاکاری‌های مکرون وی را به دردسرهای بزرگ مبتلا می‌کند.
انتهای پیام/۴۱۵۵/
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
