چگونه وصیتنامه بنویسیم؟
به گزارش خبرنگار حوزه حقوقی- قضایی خبرگزاری آنا، وصیتنامه ازجمله اسنادی است که بعد از مرگ به آن توجه میشود و معمولاً پس از مرگ فردی اقوام نزدیک به دنبال وصیتنامهای میگردند که شاید او نوشته باشد. اما باید به این نکته توجه داشته باشیم که برای نوشتن وصیتنامه باید اطلاعات کافی درباره آن و جزئیاتش را بدانیم تا بتوانیم نکات مهم قانونی را که در بستر آمایش نوشته شود، رعایت کنیم.
وصیتنامه و هر آنچه باید درباره آن بدانید
وصیتنامه یکی از راههای انتقال اموال به دیگران است که فرد متوفی پیش از مرگ خود طی سندی دستنوشته نسبت به چگونگی تقسیم اموالش میان فرزندان و وراث خود تصمیمگیری میکند. افراد پیش از مرگ در وصیتنامه اموال و املاک خود را تعیین تکلیف میکنند تا پس از مرگ بهصورت قانونی به آن رسیدگی شود.
البته باید به این نکته توجه داشت که وصیتنامه تنها شامل تقسیم اموال برای وراث نبوده و وصیتکننده میتواند مطالبات و طلبهای خود را هم در وصیت بیاورد؛ علاوه بر آن فرد میتواند در وصیتنامه خود وصایای اخلاقی بیاورد و نسبت به دیگر موضوعات ازجمله امور اجتماعی، خانوادگی، دینی و … خواستهها و مطالبات خود را بیان کند.
وصیتنامه به انواع مختلفی تقسیم میشود و برای نوشتن آن باید حتماً اشاره کرد که وصیتنامه ازجمله کدامیک از موارد است و دادگاه بر اساس قانون امور حسبی به وصیتنامهها رسیدگی میکنند.
انواع وصیتنامهها چیست؟
اولین نوع وصیتنامه که اغلب افراد بر اساس آن وصیتنامه خود را مینویسند وصیتنامه رسمی است این نوع از وصیتنامهها در دفتر اسناد رسمی تنظیم میشوند و ورثه و بازماندگان نمیتوانند هیچ اعتراضی نسبت به آن داشته باشند.
وصیتنامه خودنوشت نوع دیگری از وصیتنامه است که شخص متوفی پیش از مرگش آن را مینویسد این نوع وصیت به دست فرد وصیتکننده نوشته میشود و دارای تاریخ روز، ماه و سال است و در انتها به امضای وصیتکننده رسیده است و باید به این نکته توجه داشت که در این نوع از وصیتنامه ورثه میتوانند اعتراض خود را به دادگاه تقدیم کنند.
وصیتنامه سری هم بهعنوان یکی دیگر از وصیتنامهها شناخته میشود که به خط وصیتکننده یا شخص دیگر است که درنهایت به امضای وصیتکننده رسیده است.
این نوع وصیتها پس از تنظیم بهعنوان امانت به دفترخانه رسمی و یا اداره ثبتاسناد داده میشود.
در تأکید این وصیتنامهها باید گفت که فردی که سواد ندارد، نمیتواند وصیت سری تنظیم کند و همچنین افرادی که قدرت تکلم ندارند، باید وصیت را به خط خود بنویسند و امضا کنند.
افرادی که قدرت تکلم ندارند باید پس از نوشتن وصیتنامه و پس از تحویل به مسئول دفتر رسمی، جلوی وی بر روی پاکت نامه بنویسند که این برگ وصیتنامه به من تعلق دارد و بر همین اساس پسازآن مسئول دفتر بر روی پاکت یادداشت میکند که عبارت فوق در حضور خود او بر روی پاکت نوشتهشده است ورثه میتوانند پس از بازگشایی وصیتنامه سری، روی آن اعتراض کنند.
وصیت تملیکی هم ازجمله وصیتنامههایی است که شناختهشده و کسی عین یا منفعت مالی را برای زمان بعد از فوتش به دیگری و بهصورت مجانی تملیک کند باید به این صورت وصیتنامه بنویسد بهعنوانمثال در وصیتنامه ذکر کند ماشین من پس از مرگم به فرزندم تعلق گیرد.
نوع دیگر وصیتنامه وصیت عهدی است؛ این نوع وصیتنامه که در اصطلاح حقوقی به آن وصایت نیز گفته میشود، به این معناست که شخصی یک یا چند نفر را برای انجام امر یا اموری یا تصرفات دیگر مأمور کند؛ بهعنوانمثال شخصی را مأمور کند تا بدهیهای او را بعد از فوت وی بپردازد.
تا چه اندازه میتوان وصیت کرد؟
اما یکی دیگر از نکاتی که باید به آن توجه داشت این است که تا چه اندازه از اموال را میتوان وصیت کرد و چه اندازه از اموال خود را میتوان بهعنوان وصیت به شخص دیگری داد.
در فقه و قانون میزان یکسوم یا ثلث اموال برای صحیح بودن وصیت مشخصشده بر این اساس، یک فرد تنها تا میزان مشخص از اموال خود را میتواند قبل از مرگ وصیت کند.
درصورتیکه میزان وصیت بیش آن شود، ورثه متوفی حق آن رادارند که مقدار مازاد بر یکسوم را پذیرفته و به آن عمل کنند و یا نپذیرند.
بهعنوانمثال شخصی که ۹۰ میلیون دارایی دارد و به میزان ۴۰ میلیون از آن را به دیگران وصیت کرده تا میزان یکسوم آن یعنی سی میلیون تومان قابلاجرا و نافذ است؛ اما مقدار مازاد بر یکسوم یعنی ده میلیون تومان را ورثه متوفی باید قبول کنند تا به آن عمل کنند.
برای نوشتن وصیت چه باید کرد؟
برای نوشتن وصیتنامه باید حتماً نکات مهمی را مدنظر قرارداد تا وصیتنامه بر اساس آن نوشته شود ابتدای امر فرد باید در مورد وصی اطمینان کامل داشته باشد و بداند که آن فرد به توصیههای پس از مرگش بهطور حتم عمل خواهد کرد.
وصیت مکتوب باید حتماً مورد مطالعه و تجدیدنظر قرار بگیرد تا در صورت لزوم تغییرات روی آن اعمال شود.
برای تنظیم وصیت باید از چند فرد مورد اطمینان بهعنوان شاهد استفاده کرد و بدانیم که تغییر وصیتنامه تا زمان مرگ وجود دارد.
بهمنظور پیشگیری از بروز مشکلات احتمالی، وصیتنامه را باید در دفاتر اسناد رسمی ثبت کرد و آن را در چند نسخه تهیه کرد، زیرا در صورت گمشدن یک نسخه، بازماندگان میتوانند از طریق نسخههای دیگر از آن مطلع شوند.
بهمنظور پیشگیری از مشکلات احتمالی در تنظیم وصیتنامه باید از دانش افراد آگاه در زمینههای مختلف حقوقی مانند وکلا استفاده شود. زیرا با اشراف کامل به قوانین میتوانند افراد را در پیشبرد بهتر اهداف خود یاری کنند.
انتهای پیام/۴۱۵۹/پ
انتهای پیام/