چرا کیفیت آموزش در مدارس کاهش یافته است؟/ از پیشنهاد تشکیل کمیته تخصصی تا انتقاد به شیوه جذب معلم
گروه اجتماعی خبرگزاری آنا-هدی قبادی؛ از بین نهادهای اجتماعی نهاد آموزشوپرورش با قدمتی چند هزارساله بهعنوان مهمترین نهاد اجتماعی برآمده از متن جامعه و در عینحال سازنده و تکامل دهنده آن است و تأثیر آن در پیشرفت جامعه، امری کاملاً محسوس است.
آموزشوپرورش، مسئولیتهای بزرگی برای تحقق اهداف فردی و اجتماعی بر عهده گرفته است و به عنوان بهترین فرصت برای شکوفاسازی استعدادهای انسانی مطرح و موردنظر متخصصین و متصدیان تعلیم و تربیت بوده است.
هدف تمامی نظامهای آموزشی، برپا کردن مدارس خوب و با نظام آموزشی باکیفیت است. کیفیت مدارس مستلزم تلاش و کار جمعی و هماهنگی کلیه پارامترهای داخلی و خارجی نظام مدرسه است.
در ایران نیز یکی از بندهای برنامه ششم توسعه، ارتقای جایگاه آموزشوپرورش بهمثابه مهمترین نهاد تربیت نیروی انسانی بوده و در قانون اساسی کشورمان هم به آموزش رایگان تأکید زیادی شده است.
اما بااینوجود در سال گذشته تنها، ۱۳/۹ درصد از بودجه عمومی کشور به وزارت آموزشوپرورش تعلق گرفت؛ درحالیکه این بودجه در بسیاری از کشورها حداقل بین ۲۰ تا ۲۵ درصد از اعتبارات کشور را شامل میشود.
فارغ از موضوع بودجه، سالهاست نوعی نابسامانی در حوزه جذب معلم وجود دارد که این نابسامانیها خود را طی ۱۰ سال در تصویب یک قانون و ۱۱ الحاقیه نمایان کرده که همچنان نیز به سرانجام درستی نرسیده است.
همچنین بیتوجهی به کیفیت متون آموزشی از دیگر مسائلی است که آموزش، در مدارس ایران را تحت تاثیر خود قرار داده است.
بیشتر بخوانید:
در این رابطه احمد حسین فلاحی در گفتوگو با خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، در ارتباط با رتبه علمی کشور در منطقه و جهان اظهار میکند: در حال حاضر رتبه اول علمی در منطقه و رتبه 16 علمی در جهان هستیم؛ متأسفانه ازنظر رتبه علمی در جایگاه پایینی قرار داریم درحالیکه طبق برنامه توسعه باید جلوتر از این باشیم.
در طول سالهای گذشته از دولت سازندگی تا اصلاحات و دولت و نهم و دهم نسبت به ساماندهی نیروها بیاعتنایی شده است و این مسئله یکی از دلایل کاهش کیفیت آموزش در کشور است.
وی با اشاره به افت کیفیت آموزش در آموزشوپرورش میگوید: آموزشوپرورش نظام متعالی و اثرگذاری است و باید توجه بیشتری مدنظر قرار گیرد.
نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی با تأکید بر اینکه رتبه 16 برای آموزش کشور ما راضیکننده نیست، میافزاید: این کیفیت پایین به دلیل عدم برنامهریزی درست در دولتهای مختلف ایجادشده است.
وی تأکید میکند: در طول سالهای گذشته از دولت سازندگی تا اصلاحات و دولت و نهم و دهم نسبت به ساماندهی نیروها بیاعتنایی شده است و این مسئله یکی از دلایل کاهش کیفیت آموزش در کشور است.
فلاحی ادامه میدهد: بیتوجهی به آموزشوپرورش و عدم مدیریت منابع انسانی از مهمترین دلایل تنزل کیفیت آموزش در کشور است.
این نماینده گروه تحقیقات مجلس تأکید میکند: رتبه آموزش و پروش باید در جایگاه بالاتری قرار گیرد و ضروری است و جایگاه فعلی برای نظام آموزشوپرورش کشور ما مناسب نیست.
لزوم توجه به کیفیت پایین آموزش به محتواها و متون آموزشی
فلاحی بیان میکند: بخشی از موضوع کیفیت پایین آموزش به محتواها و متون آموزشی است که در سند تحول نیز آمده است.
نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی، در خصوص ساماندهی جذب نیرو در آموزشوپرورش میگوید: در حال حاضر ساماندهی نیروها و سند تحول دنبال میشود و طرحهای خوبی در این زمینه نظیر افزایش ظرفیت دانشگاه فرهنگیان ارائهشده است.
برخی منتقدان اعتقاددارند جذبهای سالهای اخیر کارشناسانه و منطقی نبوده و در خصوص علت تنزل کیفیت آموزش به این روند جذب استناد میکنند.
همچنین حسین حقوردی عضو کمیسیون آموزش مجلس اظهار میکند: مسائلی که در خصوص پایین بودن کیفیت در آموزشوپرورش مطرح میشود، یقینی نیست ولی برخی منتقدان روش جذب معلم در سالهای اخیر، این تنزل کیفیت را پذیرفتهاند و آن را ناشی از روش جذب معلم در سالهای اخیر میدانند.
وی میگوید: برخی منتقدان اعتقاددارند جذبهای سالهای اخیر کارشناسانه و منطقی نبوده و در خصوص علت تنزل کیفیت آموزش به این روند جذب استناد میکنند.
این عضو کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی میافزاید: برای بررسی وضعیت کیفیت آموزش در ایران در سالهای اخیر ابتدا باید کمیتهای تخصصی تشکیل شود و این موضوع را با آمار و ارقام بررسی و با سالهای گذشته مقایسه کند.
حقوردی تأکید میکند: ابتدا باید صحت تنزل آموزش در مقایسه با سالهای قبل توسط کمیتهای تخصصی تأیید و سپس علتیابی و ریشهیابی شود و در نهایت متناسب با نتایجی که به دست میآید راهحلهایی برای این موضوع در نظر گرفته شود.
این نماینده مردم شهریار در مجلس شورای اسلامی میگوید: کمیته حقیقتیاب باید بر اساس آمار و ارقام در این زمینهها تصمیمگیری کند و مجلس ورود به این موضوع را ضروری میبیند.
با وجود تایید وضعیت نابسامان جذب معلم در کشور نمیتوان تمام مشکلات آموزشی کشور را با این مسئله مرتبط دانست و قطعاً بخشی از آن به نحوه برنامهریزی برای آموزش و یا محتواهای درسی ضعیف برمیگردد.
از این موضوع نیز نباید غافل بود که شیوع کرونا در کشور و تعطیل شدن آموزشهای حضوری در مدارس نیز تاثیر بسزایی بر کاهش کیفیت آموزش در مدارس داشته است.
بهطورکلی توجه به این مسئله مهم ضروری است که برای ارزیابی کیفیت سیستم آموزشی باید همه عوامل در نظر گرفته شوند و اگر جامعه بخواهد همگام با پیشرفت علمی جهان حرکت کند باید به نقش همه عوامل ازجمله معلم، متون آموزشی، بودجه و برنامهریزی درسی و بحرانهای مقطعی کلان ... هم گام باهم بها دهد و هرگز از تأثیر عوامل چندگانه غافل نشود.
زیرا که نادیده گرفتن عوامل فوق در حقیقت سرمایهگذاری بدون هدف و برنامه در آموزش است که به خسارات جبرانناپذیر در سرمایههای انسان منجر میشود.
انتهای پیام/۴۱۵۹/
انتهای پیام/