پشت صحنه پیکسل‌های کودک مدل‌ها چه می‌گذرد؟

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، مدت هاست که برای پیغام یا تماسی چشم به صفحه گوشی دوخته است. نگرانی پذیرفته نشدن فرزندش در آژانس مدلینگ قرار خانواده را بی قرار کرده است. از نظر او حیف است که ژست‌ها و شیرین زبانی‌های دردانه و شاهزاده کوچولویش زیر ذره بین بزرگ نشوند.

سوپرمدل تبلیغاتی کمپانی‌ها و ژورنال‌های پوشاک کودک می‌نویسیم، اما برده کوچولو‌های بزک و دوزک کرده می‌خوانیم. غمی زیر رژ‌های خوش رنگ و لبخند نمادین کودک حس می‌شود. پدر و مادر سناریوی فیلم پایان بازی را نوشته اند. اما فرق خروجی کار و پشت صحنه از زمین تا آسمان هفتم است. مادر گمان می‌کند شهرت آخرین چتر نجات است؛ اما چترنجاتی سوراخ!

 برند‌های معروف دنیا مانند دولچه، گابانا، سالواتوره، فرراگامو و... با طراحی‌ها و کالکشن‌هایی برای کودکان قدرت خود را به رخ می‌کشند و این رقابت در نتیجه به نفع مخاطب و خریداران است. این امر باعث شده است آژانس‌های مدلینگ در کنار بزرگسالان به آموزش مدل کودک و نوجوان بپردازند که این امر سرمایه گذاری خوبی برای آن‌ها محسوب می‌شود.

 به طور ذاتی، صنعت مدلینگ به دنبال پول است و گفتگو کردن برای جلوگیری از آسیب‌های ناشی از آن بی حاصل است. قانون گذاری موثر و اصلاح رویکرد جامعه مخاطب دو مولفه اساسی هستند. اما عده کثیری با دور زدن قانون مانع از چنین اقداماتی می‌شوند. دیده می‌شود که در برخی از کشور‌ها تن فروشی ممنوع است، اما کمپانی‌ها با دور زدن قانون، تمام خدمات شبه جنسی را ارائه می‌دهند. اینجاست که اثرگذاری بر روی مخاطب پررنگ‌تر از قانون گذاری ایفای نقش می‌کند.»

 در کتاب صنعت پروپاگاندا، نوشته ادوارد برنیز اشاره شده است که ذهن‌های ما مدلسازی شده اند. سلایق ما شکل داده شده است. امروزه انجام هر عملی که اهمیت اجتماعی دارد، باید با کمک تبلیغات صورت گیرد. تجارت حس زیبایی شناختی را برجسته می‌سازد تا بازار و سود را افزایش دهد.

 صنعت مدلینگ در ایران و اروپا به دو صورت فتومدلینگ و کت واک مدلینگ اجرا می‌شود. در فتومدلینگ از مدل‌ها در ژست‌های متفاوتی عکس گرفته می‌شود و از این عکس‌ها در جلد مجلات، بیلبورد‌ها و... استفاده می‌شود. در کت واک مدلینگ، در حضور صنعت گران، طراحان و تولید کنندگان مختلف به اجرای نمایش زنده می‌پردازند و محصولات را به مخاطبان ارائه می‌دهند.

 مادرانی که سلامت و فرهنگ سازی صحیح را به فراموش خانه ذهن خود سپرده اند تا پول بیشتری به جیب بزنند. مدلینگ و سادگی؟! شاید کمی عجیب به نظر برسد. چیزی که در برنامه خارجی با نام دیانا و روما نشان داده شده است. در این رهگذر، کودکانی هستند که به‌جای بازی‌های کودکانه، باید ساعت‌های کودکی خود را در اتاق‌های پرو، زیر آرایش‌های آنچنانی و جلوی دوربین آتلیه‌ها صرف کنند. عکاسی با ژست آشپزباشی و اکسسواری صحنه به پیکسل‌های بی روح جان می‌دهد.

 مدلینگ، هویت کودک را از او می‌گیرد. این هویت کسب شده نیست، بلکه قالب خورده است. نازپرودگی و خودشیفتگی می‌تواند فاصله فقیر و غنی را بیشتر کند. اگر مدلینگ و مشارکت کودکان در فشن‌شو‌ها را یک شغل قلمداد کنیم، وادارکردن کودکان به کت‌واک، آزاری است که ممکن است تا سال‌ها آثار آن در روح و جسم کودکان باقی بماند. آنجایی که حس متمایز بودن کودک در اجتماع تامین نشود، زخم سرخوردگی سر باز می‌کند. کودکان همواره آرزوی تائید و تمجید والدین خود را دارند و حرفه مدلینگ این فرصت را به خوبی برای آنان فراهم می‌سازد تا دائم در کانون توجه و تایید همگان باشند.

 در برنامه‌های کودک محور زندگی، اگرکودک در مسیر رشد آن گونه که ما می‌خواهیم تربیت شود در مراحل بعدی زندگی نیز در مسیر ما قدم می‌گذارد. نمود منفی چنین تعبیری، در سبک تربیتی سهل انگارانه روشن است. آسیب‌های ناشی از ابزار‌های نوپدید، کودک را در آینده به فردی ضد اجتماعی و دچار به اختلال وندالیسم تبدیل می‌کند. انسانی که در سال‌های بعد شایستگی و لیاقت مدیریت خانواده و جامعه از او سلب می‌شود.»

 مدلینگ و نمایش زنده لباس در ایران غیرقانونی و مورد تأیید نیست و میزبانی هر رویداد مد مستلزم دریافت مجوز‌های قانونی است. هر روز فراخوان‌ها در مجلات، روزنامه و فضای مجازی بیشتر می‌شود. غفلت نهاد‌های مسئول شبیخون فرهنگی همانند یک موریانه به جان فرهنگ ایرانی و اسلامی در خانواده‌ها افتاده است و فرهنگ و ارزش‌های جامعه تغییر شکل داده اند. تغییر شکلی که از روی ناآگاهی و تقلید کورکورانه از فرهنگ‌های دیگر است. دنیای کودکان صادق‌تر از دنیای بزرگتر‌ها است و آن‌ها بی خبر از نقشه‌های بزرگتر‌ها هستند.

 انتهای پیام/