«صفر بیست و یک» کمتر از حد انتظار و منتظر روزهای بهتر/ آشپز 2 تا شد و سریال بی‌نمک!

به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، در روزگار سخت شیوع کرونا و در شرایطی که آمار وحشتناک مبتلایان و درگذشتگان این بیماری هر روز غمی بر غم‌ها می افزاید، شادی و نشاط به عنصری کمیاب و پرارزش تبدیل شده است.

این وضعیت در کنار مشکلات اقتصادی کمرشکن باعث شده تا تنش‌های روحی در جامعه رو به افزایش بگذارد؛ در این میان  تزریق شور و نشاط به جامعه به موضوعی راهبردی تبدیل شده است. رسانه‌های جمعی و به ویژه تلویزیون که از قدرت و گستره نفوذ بیشتری برخوردار است، در این نشاط‌افزایی اجتماعی جایگاه قابل‌توجهی دارند.

 خاطره خوش مخاطبان از طنزهای تلویزیون

در دورانی نه چندان دور، آنتن تلویزیون هیچ‌گاه از مجموعه‌های پرمخاطب طنز خالی نبودند. برنامه‌سازان و هنرمندانی همچون مهران مدیری، مهران غفوریان، رضا عطاران، داریوش کاردان، مهدی مظلومی، سروش صحت، سعید آقاخانی، رامبد جوان و... با تولید مجموعه‌های نمایشی آیتمی و یا سریال‌های طنز جذاب و پرمخاطب، پرچم این‌ ژانر را در تلویزیون برافراشته نگه داشته بودند.

هنوز هم بسیاری از مخاطبان تلویزیون خاطره تماشای مجموعه‌هایی همچون ساعت خوش، جنگ 39، ببخشید شما، جنگ 77، پاورچین، شب‌های برره، بدون شرح، خنده بازار، مرد هزارچهره، شکرآباد و سریال‌هایی مانند خانه به دوش، متهم گریخت، ترش و شیرین، زیر آسمان شهر، ساختمان پزشکان، قطار ابدی و...  را در ذهن دارند و حتی بازپخش برخی از این مجموعه‌ها نیز با استقبال قابل‌توجه بینندگان همراه می‌شود. گواه این‌که در ماه رمضان امسال میزان  بینندگان و رضایت مخاطبان از بازپخش سریال «متهم گریخت» که برای چندمین بار در 15 سال گذشته روی آنتن می‌رفت از بسیاری از سریال‌های جدید سیما در آن مقطع بالاتر بود.

 اگر سریال‌های مناسبتی عید نوروز همچون «نون.خ» و «پایتخت» را کنار بگذاریم و از سریال «آخر خط» علی مسعودی نیز چشم بپوشیم، می‌توانیم بگوییم  پس از پایان پخش سریال «فوق لیسانسه‌ها» از شبکه سه سیما   تقریباً هیچ‌کدام از شبکه‌های تلویزیون نتوانستند در زمینه تولید و پخش سریال‌های کمدی نمره قبولی بگیرند.

 جواد رضویان و تکرار تجربه ناموفق «زهرمار» در قاب تلویزیون

در این بین از اواخر سال گذشته بود که خبر تولید یک سریال طنز به کارگردانی مشترک  جواد رضویان و سیامک انصاری در رسانه‌ها منتشر شد. جواد رضویان در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر(1397)  با فیلم «زهرمار» نخستین تجربه کارگردانی خود در سینما را پشت سر گذاشت. فیلمی که سیامک انصاری در آن بازیگر نقش اصلی بود. «زهرمار» نه در جشنواره و نه در زمان اکران عمومی نتوانست نظر مثبت مخاطبان را به خود جلب کند.

رضویان  و انصاری این بار قرار بود  بخت خود را  در قاب تلویزیون  بیازمایند. سریال «صفر بیست و یک» که نام اولیه آن  «نیوجرسی» بود، دستپخت مشترک این دو بازیگر طنز است. مجموعه‌ای که رضویان و انصاری علاوه بر کارگردانی ایفاگر دو نقش اصلی آن هستند. رویا میرعلمی، نگار عابدی، سیاوش طهمورث، امیرحسین رستمی، آزیتا ترکاشوند و پادینا کیانی دیگر بازیگران این مجموعه تلویزیونی هستند.

پس از پخش شانزده قسمت از «صفر بیست ویک» به نظر می‌رسد این مجموعه تلویزیونی هنوز نتوانسته  آن‌گونه که انتظار می‌رفت درخشان ظاهر شود. آن چه در طنز «صفر بیست ویک» می بینیم همان مؤلفه‌های دهه هشتادی کارهای مهران مدیری با  چاشنی  مزه‌پراکنی‌ها جواد رضویان و البته  منازعات تکراری شخصیت های زن است.

 فیلمنامه ضعیف و عنصر مفقود خلاقیت!

بازیگران همان نقش‌های همیشگی خود را تکرار کرده‌اند و نه از خلاقیت در کمدی موقعیت خبری هست و نه حتی ادای شیرین و بامزه دیالوگ‌ها. فیلمنامه چنگی به دل نمی‌زند. شخصیت‌ها عموماً نچسب و کلیشه‌ای هستند و جز چند موقعیت طنزآمیز معمولی خبری از یک داستان جاندار با شخصیت‌هایی چندلایه نیست. شخصیت‌هایی که هر کدام به تدریج لایه‌های طنزآمیز خود را رو کرده و تماشاگر را همراه اتفاقات داستان سازند.

 وضعیتی که شاید آخرین بار  در مجموعه‌های لیسانسه‌ها و فوق لیسانسه‌ها به‌خوبی رخ داد. در آن مجموعه‌ها، هم شخصیت‌های اصلی یعنی سه جوان دانشجو و هم سایر شخصیت‌های فرعی هرکدام علاوه بر داشتن شناسنامه شخصیتی متفاوت، کدهای طنزآمیز مختص به خود را نیز داشتند که به هرکدام از آنها استقلال شخصیتی می‌داد. این اتفاق اما برای صفر بیست و یک رخ نداده و این مجموعه تلویزیونی تنها بر پیشینه ذهنی مخاطبان شناخت قبلی آنها از بازیگرانی همچون جواد رضویان، سیامک انصاری و امیرحسین رستمی حساب بازکرده است.

با یک مرور اجمالی در فضای مجازی نیز می‌توان به‌روشنی مشاهده کرد که  در این بیست روز که از پخش سریال گذشته، میزان بازنشر سکانس‌های سریال و یا انتشار طنزهای گزنده و خاص در آن بسیار ناچیز و در حد صفر است. شاید سکانس‌های بازگشت به دهه شصت و هفتاد تا اندازه‌ای توانست این بار را به دوش بکشد. سکانس‌هایی که البته مخاطبان پیش از این در فیلم‌هایی نظیر «نهنگ عنبر»  و «مصادره»  و یا سریال «زیر خاکی» نمونه‌هایی از این رویکرد نوستالژیک و طنز مبتنی بر تفاوت زمانی را دیده بودند.

 آن گونه که اعلام شده  آن چه این شب‌ها در شبکه سه سیما روی آنتن می رود، فصل اول «صفر بیست و یک» است و قرار است فصل‌های بعدی این سریال نیز به‌زودی وارد مرحله تولید شود. حال باید دید با توجه به کیفیت سریال و میزان استقبال مخاطبان از آن باز هم مدیران سازمان و شبکه سه سیما به ادامه ساخت آن رضایت خواهند داد یا خیر؛ هرچند این احتمال وجود دارد که در قسمت‌های بعدی و با ورود داستان به بخش‌های جدید تا اندازه‌ای شاهد بهبود کیفیت طنز ارائه شده در این مجموعه تلویزیونی باشیم. این موضوعی است که تنها گذشت زمان آن را روشن خواهد کرد.

انتهای پیام/4104/پ