بورس تهران میان دو دیدگاه سرگردان مانده است

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری آنا، بورس تهران به خوبی نشان داده که به رغم افزایش قابل توجه تقاضا در خلال معاملات نخستین روز هفته، همچنان نمی‌تواند تبعات ناشی از افت دوماهه قیمت‌ها در بازار سهام را جبران کند. افت نسبی بهای سهام در بسیاری از نمادها در شرایطی رخ داد که انتظار می‌رفت با شروع فرآیند بازارگردانی در بسیاری از نمادها و تسریع در رشد قیمت ارز شاهد جبران واگرایی قیمت‌ها در بازار سرمایه نسبت به سایر بازارها باشیم. در حالی که بسیاری بر این باورند که سرمایه موجود از سوی فعالان بازار سهام به انتظار حصول نتیجه انتخابات پیش روی آمریکا نشسته است تا با فرض انتخاب یا عدم انتخاب کاندیدای حزب دموکرات یعنی جو بایدن مسیر پیش روی خود را پس از ۱۳ آبان مشخص کند. با این حال رشد قیمت‌ها در بازار ارز حکایت از مخدوش بودن این دیدگاه حداقل در بین فعالان بازارهای موازی دارد. همان طور که پیش تر نیز اشاره شد، رشد قیمت در سایر بازارها نظیر دلار، ملک و سکه در حالی رخ داده که شیب صعودی قیمت سهام در دو ماهه گذشته نه تنها متوقف شد بلکه به شکلی سریع نیز تغییر جهت داد.

بررسی دقیق‌تر فضای معاملات در بازار سهام و مقایسه آن با بازارهایی نظیر ارز نشان می‌دهد که اگر قرار باشد وضعیت کنونی را از منظر مواجهه فعالان این بازارها با احتمال انتخاب مجدد دونالد ترامپ بررسی کنیم بازار سهام حداقل رفتاری بسیار محافظه‌کارانه را در پیش گرفته است. در حالی که انتظار می‌رود با پیروزی رئیس‌جمهور فعلی ایالات متحده در انتخابات قیمت ارز به روند صعودی خود ادامه دهد، فراز و فرود قیمت‌ها در بورس نشان می‌دهد که حداقل در شرایط فعلی افت قیمت ارز و اثرگذاری آن بر قیمت سهام ناشی از پیروزی بایدن محتمل‌تر است. اما تمامی این احتمالات در حالی بررسی می‌شود که انتخاب بایدن هم نمی‌تواند تاثیری ملموس بر جو عمومی حاکم بر اقتصاد بگذارد. چراکه رشد قیمت دلار طی سال‌های گذشته از عواملی نظیر عدم تناسب در افزایش سطح نقدینگی با رشد تولید ناخالص داخلی رنج می‌برد که آن هم زاییده معجون تحریم‌های خارجی با ناکارآمدی‌های داخلی است. بازگشت آمریکا به برجام هم که توسط دموکرات‌ها به آن اشاره شده منوط به گفت‌وگوهای دوجانبه و پیش شرط‌های فراوانی است که حصول هر‌یک از آنها فرصت و موقعیتی درخور می‌طلبد. آیا می‌توان این‌طور نتیجه گرفت که نگاه بازار سهام به تحولات سیاسی با واقعیات ناهمگون است؟

انتهای پیام/