هزینه‌های گزافی که جمعیت سالمند کشور بر اقتصاد کشور تحمیل می‌کند

به گزارش خبرنگار حوزه خانواده گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، سالمندی جمعیت یک پدیده‌ جهانی است ‌به‌طوری‌که در اغلب کشورهای دنیا اندازه جمعیت سالمند و همچنین نسبت جمعیت افراد سالمند به جمعیت کلّ آن کشور در حال افزایش است. طبق گزارش «سالمندی» سازمان ملل متحد در سال 2019، جمعیت افراد 65 سال و بالاتر از آن( +65 سال) در جهان، 703 میلیون نفر گزارش شده است که از این تعداد، 261 میلیون نفر در شرق و جنوب شرق آسیا و بیش از 200 میلیون نفر دیگر آن نیز در منطقه اروپا و آمریکای شمالی زندگی می‌کنند. از سال 2019 تا سال 2050، جمعیت سالمندان +65 سال جهان دو برابر خواهد شد و از 703 میلیون نفر به 1.5 میلیارد نفر افزایش پیدا خواهد کرد.

علاوه بر افزایش اندازه جمعیت سالمند جهان، سهم جمعیت سالمندان جهان نیز به صورت قابل توجهی در حال افزایش است. در سال 1990، سهم جمعیت سالمندان +65 سال از کل جمعیت جهان، 6 % بوده است و در سال 2020 به 9.3% رسیده است. این عدد در سال 2050 تقریباً به 16% خواهد رسید.

در این میان، سهم سالمندی کشورهای در حال توسعه همچون ایران و کشورهای حداقل توسعه یافته بسیار قابل توجه خواهد بود.

گزارش سازمان ملل نشان می‌دهد که در سال 2050، سکونت‌گاه بیش از دو سوم جمعیت سالمندان +65 سال جهان (1 میلیارد و 100 میلیون نفر) در کشورهای در حال توسعه خواهد بود.

همچنین سریع‌ترین افزایش جمعیت سالمندان +65 سال از 2019 تا 2050، در کشورهای حداقل توسعه یافته اتفاق می‌افتد؛ جایی که جمعیت سالمند +65 سال از  37 میلیون نفر در سال 2019 به 120 میلیون نفر در سال 2050 خواهد رسید؛ یعنی 225% افزایش.

در جدول 2 نشان داده شده است. از سال 2019 تا 2050 و در یک بازه 30 ساله، جمعیت سالمندان +65 سال در منطقه‌ی شمال آفریقا و غرب آسیا 226% افزایش پیدا خواهد کرد که این میزان افزایش، سریع‌ترین افزایش تعداد افراد سالمند +65 سال در میان مناطق مختلف جهان است.

در کشوری همچون ایران درصد تغییرات اندازه جمعیت سالمند از سال 2020 تا 2050، بیش از 73.5% افزایش پیدا خواهد کرد.

این در حالی است که کمترین افزایش جمعیت سالمندان +65 سال در اروپا و آمریکای شمالی رخ خواهد داد. 

طبق آمار سازمان ملل متحد، همانطور که شکل ١ نیز نشان می‌دهد، از سال ٢٠١٩ تا سال ٢٠۵٠ سهم مناطق مختلف دنیا از کل جمعیت سالمند جهان تغییرات قابل تأملی خواهد کرد.

آن چنان که در شکل فوق پیداست، طبق آمار سال 2019، بالغ بر 37% از جمعیّت سالمند جهان در مناطق شرق و جنوب شرق آسیا سکونت دارند. منطقه مذکور از این حیث در رتبه نخست قرار دارد. مناطق اروپا و آمریکای شمالی در رتبه بعدی قرار دارند. در سال 2019، مناطق مذکور سکونتگاه 29% از جمعیّت سالمند جهان بوده‌اند.

در حال حاضر، اگرچه اندازه‌ی جمعیت سالمند در مناطق توسعه یافته همچون اروپا، آمریکای شمالی و شرق و جنوب شرق آسیا بیشتر از سایر مناطق در جهان است، اما در آینده سهم این مناطق از جمعیّت سالمند دنیا با کاهش رو به رو خواهد بود و یا ثابت باقی خواهد ماند. طبق پیش‌بینی سازمان ملل، در سال 2050، سهم مناطق شرق و جنوب شرق آسیا از جمعیت سالمندان دنیا نسبت به سال 2019 بدون تغییر باقی خواهد ماند. همچنین منطقه‌ی اروپا و آمریکای شمالی که عمدتاً کشورهای توسعه یافته را شامل می‌شود، سهم‌ خود را از جمعیت سالمند جهان به میزان 10% کاهش خواهند داد.

این در حالی است که سهم جمعیّت سالمند مناطق غرب آسیا و شمال آفریقا و آسیای مرکز و جنوبی از جمعیت سالمند جهان به ترتیب  2% و 4% افزایش پیدا خواهد کرد.

طبق تقسیم‌بندی کشورهای جهان توسط سازمان ملل متحد، ایران در منطقه‌ی آسیای مرکز و جنوبی قرار دارد و از سال 2020 تا 2050، سهم ایران از جمعیّت سالمند +65 سال جهان از 0.76% به 1.34% خواهد رسید و این یعنی بیش از 43% افزایش.

حرکت غیر طبیعی جمعیت ایران به سوی سالمندی و افزایش قابل توجه جمعیت سالمند کشور، تبعات اقتصادی و اجتماعی را در پی خواهد داشت و هزینه‌های گزافی را به دولت و مردم تحمیل خواهد کرد.

برای کنترل و مدیریت درست تبعات ناشی از سالمندی جمعیت، لازم است مسئولان و مردم از الان به فکر راه چاره  باشند و با پذیرفتن به هنگام و صحیح نقش و وظیفه‌ی خود، اجازه ندهند وضعیت کشور در آینده بحرانی و وخیم گردد.

انتهای پیام/4076/پ