دانشگاه ها نمی توانستند برای آموزش حضوری اجبار کنند/ سامانه جامع آموزش های الکترونیکی دانشگاه ها، یک حرف غیرمنطقی و غیرکارشناسی است

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، از نخستین ترم کرونایی دستاوردها و تجربه های بسیاری به دست آمد و نقاط قوت و ضعف بسیاری را در این ترم شاهد بودیم.

برآیند همه نظرات و امکانات به این ختم شد که ترم پیش روی دانشگاه ها هم مجازی و تا حدی حضوری باشد و به این ترتیب سایر سناریوهای آموزشی برای دومین ترم کرونا کنار رفت.

اما یکی از خروجی های یک ترم آموزش مجازی در دانشگاه های سراسر کشور، پیشنهاد راه اندازی سامانه ای جامع برای آموزش های الکترونیکی دانشگاه ها بود؛ در حال حاضر سامانه جامع را در وزارت آموزش و پرورش برای آموزش دانش آموزان شاهد هستیم که همین سامانه هم موافقان و مخالفان بسیاری دارد.

درباره سامانه آموزش های الکترونیکی دانشگاه ها، نقاط قوت و ضعف همه سناریوهای مختلف آغاز سال تحصیلی جدید که به اتخاذ روش آموزش مجازی تا کمی حضوری منجر شد، نظر دانشجویان و والدین درباره سناریوهای آموزش حضوری در دانشگاه و حیطه اختیار دانشگاه ها برای الزام آموزش حضوری با سید علی اکبر صفوی رئیس کارگروه تخصصی آموزش های الکترونیکی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به گفت وگو نشسته ایم.

آنچه در گفت وگو با سید علی اکبر صفوی رئیس کارگروه تخصصی آموزش های الکترونیکی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری می‌خوانید: 

*سامانه جامع  آموزش های الکترونیکی دانشگاه ها، یک حرف غیرمنطقی و غیرکارشناسی است.

*نقاط قوت و ضعف سناریوهای مختلف آغاز سال تحصیلی جدید به روش حضوری یا مجازی

*بسیاری از دانشجویان و والدین راضی به آموزش حضوری در دانشگاه نیستند.

*واقعیت این است که برخی از دانشجویان شاید به کلاس حضوری بیایند و برخی نمی آیند.

* دانشگاه ها نمی توانستند برای آموزش حضوری اجبار کنند.

*اگر بین دانشجویان بومی و غیربومی فرق گذاشته می شد، بی عدالتی بود.

*چند هفته ابتدای ترم برای دانشجویان برخی دانشگاه ها حضوری می شود.

* ایده آل، امکانی است که دانشجوهایی که مایل هستند امکان حضور داشته باشند و مابقی از راه دور آموزش ببینند.

خبرنگار: وقتی نخستین ترم مجازی کرونایی به پایان رسید و نتایج آن کم کم  قابل احصاء شد، صحبت هایی از راه اندازی سامانه ای تحت عنوان سامانه جامع برای دانشگاه ها شنیده شد که امکان یکپارچه سازی آموزش های الکترونیکی را فراهم کند. درباره این سامانه چه نظری دارید؟

رئیس کارگروه تخصصی آموزش های الکترونیکی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به این سوال این طور پاسخ داد: از نظر من صحبت کردن از  سامانه جامع صحبت غیرکارشناسی است؛ برای مثال یک زمانی درباره دانشگاه علمی کاربردی صحبت می کنیم که این دانشگاه ۱۷۰ شعبه در سراسر کشور دارد و طبیعی است که می تواند سامانه جامعی داشته باشد؛ زیرا بسیاری از دروس در این دانشگاه مشترک است و دانشگاه از طریق سامانه جامع می تواند هم افزایی و اشتراک منابع بیشتر داشته باشد. برای مثال دانشگاه پیام نور هم این شرایط را دارد و همه شعبه های این دانشگاه زیرمجموعه یک دانشگاه واحد هستند و از این رو می تواند از یک سامانه جامع بهره ببرد. 

سامانه جامع دانشگاهی یک حرف غیرمنطقی و غیرکارشناسی است. چنین سامانه ای در هیچ جای دنیا مرسوم نیست و در ایران هم راه نخواهد افتاد. اینکه سامانه ای اجباری باشد که همه دانشگاه موظف شوند در این سامانه فعالیت کنند ایجاد نخواهد شد

وی ادامه داد: اما اینکه کسی تصور کند دانشگاه های مجزا از هم از جمله برای مثال دانشگاه صنعتی شریف در تهران، دانشگاه تهران، دانشگاه شیراز، دانشگاه امیرکبیر در تهران و دانشگاه مشهد زیر چتر یک سامانه مشترک و  جامع می روند، چنین چیزی منطقی و کارشناسی نیست. ایجاد چنین سامانه ای هیچ وقت در دنیا اتفاق نیفتاده و در ایران هم اتفاق نخواهد افتاد. 

صفری ادامه داد: اما اینکه دانشگاه های مجزا از هم با هم همکاری های مشترک داشته باشند، روالی است که در دنیا مرسوم است، برای مثال مرسوم است که دانشگاه هاروارد با دانشگاه پنسیلوانیا و دانشگاه جان هاپکینز، یک سری از دروس خود را به اشتراک می گذراند. این کار هم اساسا اصلا نیاز به سامانه جامع یا سامانه جدا ندارد؛ فقط به یک سری همکاری نیاز دارد.

رئیس کارگروه تخصصی آموزش های الکترونیکی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اضافه کرد: حتی می توانیم این رویه را در ارتباطات بین المللی هم به کار ببریم. در حال حاضر که شرایط شیوع ویروس کرونا در دنیا و ایران به وجود آمده و همه چیز را متاثر از خود کرده است، استفاده از امکانات بین الملل حتی در آموزش هم یک فرصت است. در این باره وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هم تمهیدات لازم برای بازتر گذاشتن دست دانشگاه ها برای انجام فعالیت های بین المللی را در دست اقدام دارد که این اقدامات و تصمیم های جدید به زودی و پس از تصویب اعلام عمومی خواهد شد. بنابراین همکاری دانشگاه های مجزا از هم یک رویه منطقی و مرسوم است اما چیزی به عنوان سامانه جامع دانشگاه ها یک حرف غیرمنطقی است.

وزارت علوم تمهیدات لازم برای بازتر گذاشتن دست دانشگاه ها برای انجام فعالیت های بین المللی را در دست اقدام دارد که به زودی اعلام خواهد شد.

صفری تاکید کرد: این نظر کارشناسی من است و روی این عقیده تاکید دارم و شما هم مطمئن باشید که سامانه جامع دانشگاهی به دلیل اینکه غیرکارشناسی است و در هیچ جای دنیا مرسوم نیست در ایران هم راه نخواهد افتاد. سامانه مشترک فقط برای همکاری دانشگاه های مجزا از هم معنی می دهد؛ اما اینکه سامانه ای اجباری باشد که همه دانشگاه به اجبار موظف شوند در این سامانه فعالیت کنند و برای مثال سامانه ای مانند سامانه وزارت آموزش و پرورش باشد ایجاد نخواهد شد. این حرف ها غیرکارشناسی است و توصیه می کنم کسی این پیشنهادها را پیگیری نکند؛ زیرا اگر کار به بحث رسمی و مناظره بکشد خیلی بیشتر می توان در این باره صحبت کرد که به چه دلیل صحبت از سامانه جامع دانشگاهی صحبت نسنجیده ای است.

*نقاط قوت و ضعف  سناریوهای مختلف آغاز سال تحصیلی جدید به روش حضوری یا مجازی

خبرنگار: پیش از آغاز دومین ترم مجازی، سناریوهای مختلفی برای نحوه آغاز سال و حضوری یا غیرحضوری بودن کلاس ها و آموزش ها مطرح شد؛ برای مثال برخی گفتند اولویت حضور با دانشجویان جدید الورود باشد که با فضای کلاس و دانشگاه آشنا شوند، برخی دیگر گفتند که دانشجویان تحصیلات تکمیلی اولویت حضور داشته باشند و برخی هم گفتند که کلاس های عملی فقط حضوری باشد. نظر شما درباره این سناریوها چیست؟

رئیس کارگروه تخصصی آموزش های الکترونیکی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به این سوال این طور پاسخ داد: ابتدا باید یادآور شوم که همه این تصمیم ها در اختیار دانشگاه ها گذاشته شده است و این اختیار عمل در مجموعه دانشگاه ها، به دلیل امکانات و شرایط متفاوت هر دانشگاه به درستی در نظر گرفته شده است زیرا نمی توان در این شرایط دستورالعمل های اجباری یکسان به دانشگاه های سراسر کشور ابلاغ کرد.

*بسیاری از دانشجویان و والدین راضی به آموزش حضوری در دانشگاه نیستند

در دانشگاه اعلام شد که دانشجویانی که کار آزمایشگاهی دارند اعلام کنند تا برای آنان خوابگاه در نظر بگیریم. اما بسیاری از دانشجویان به خاطر نگرانی بابت9 ویروس کرونا حاضر نشدند به دانشگاه بیایند؛ ​برخی والدین هم می گویند رفتن فرزندشان به محل دانشگاه ریسک است و اصلا اجازه حضور نمی دهند.

صفری توضیح داد: تجربه ما در دانشگاه شیراز این بود که دوستان اعلام کرده بودند که گروه هایی از دانشجویان که کار آزمایشگاهی دارند و پایان نامه هایشان به کار آزمایشگاهی منتج شده است، به دانشگاه و استاد اعلام کنند تا با هماهنگی استاد و مدیر گروه و دانشکده، برای این گروه از دانشجوها خوابگاه در نظر بگیریم. اما در عمل دیدیم که بسیاری از دانشجویان به خاطر بحران کرونا و نگرانی بابت ابتلا به بیماری حاضر نشدند به دانشگاه بیایند و در خوابگاه ساکن شوند و ترجیح دادند برنامه خود را به نوع دیگری دنبال کنند و پیش ببرند. این دانشجویان اعلام کردند که به خاطر بحران کرونا ریسک نمی کنیم که به خوابگاه بیاییم. یعنی تجربه ما در دانشگاه شیراز نشان داد که اگر دانشگاه ها بستر را برای حضور فیزیکی دانشجویان در دانشگاه و خوابگاه فراهم کنند، باز هم برخی از دانشجویان به خاطر بحران کرونا حاضر نیستند به صورت حضوری بیایند. 

*دانشگاه ها نمی توانستند برای آموزش حضوری اجبار کنند

وی گفت: همچنین برخی از والدین دانشجویان هم می گویند اینکه فرزندانشان به محل دانشگاه بروند برای درس و کلاس، ریسک است و بابت حضور رضایت ندارند و ترجیح می دهند این روزها را با احتمال خطر کمتری برای اعضای خانواده شان سپری کنند؛ برخی والدین هم اصلا اجازه حضور نمی دهند و نمی پذیرند. از سوی دیگر دانشگاه ها هم نمی توانستند در زمینه حضور در کلاس و دانشگاه و خوابگاه در این شرایط به دانشجویان اجبار کنند.

وی نتیجه گیری کرد: در نهایت واقعیت این است که برخی از دانشجویان ممکن است بیایند و برخی از دانشجویان ممکن است نیایند و باید این واقعیت را می پذیرفتیم و براساس این واقعیت برنامه ریزی می کردیم.

*اگر بین دانشجویان بومی و غیربومی فرق گذاشته می شد، بی عدالتی بود

خبرنگار: یکی از گزینه های مطرح شده، حضور متفاوت دانشجویان بومی و دانشجویان غیربومی بوده است؛ به این معنی که دانشجوهای بومی به صورت حضوری به کلاس بیایند و دانشجوهای ساکن شهرستان به صورت مجازی آموزش ها را دنبال کنند. همچنان که هم اکنون هم برخی از دانشگاه ها امکان حضور اختیاری دانشجویان بومی که نیاز به خوابگاه ندارند را در کلاس فراهم کرده اند.

 اگر دانشگاه ها می گفتند دانشجوی ساکن شهرستان نباید به صورت حضوری به کلاس بیاید و به او خوابگاه نمی دادند و می گفتند که دانشجوی تهرانی باید در کلاس حضور داشته باشد، بی عدالتی بود

رئیس کارگروه تخصصی آموزش های الکترونیکی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در پاسخ به این سوال، گفت: اگر دانشگاه ها می خواستند بگویند که هر شخصی که ساکن شهرستان است نباید به صورت حضوری به کلاس بیاید و به او خوابگاه نمی دادند و در مقابل می گفتند که هر شخصی که تهرانی است به صورت حضوری در کلاس حاضر شود، بی عدالتی اتفاق می افتاد و همان طور که گفته شد دانشگاه ها هم نمی توانستند برای حضور در کلاس و خوابگاه به دانشجویان اجبار کنند.

*چند هفته ابتدای ترم برای دانشجویان برخی دانشگاه ها حضوری می شود

خبرنگار: یکی دیگر از سناریوهای مطرح این بود که برای دانشجویان جدید الورود چند هفته ابتدای ترم کلاس ها به صورت حضوری برگزار شود تا دانشجویان جدید با محیط دانشگاه و همکلاسی و اساتید خود آشنا شوند. این موضوع چقدر علمی است؟

رئیس کارگروه تخصصی آموزش های الکترونیکی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در این باره، گفت: بله؛ یکی دیگر از گزینه ها این بود که بگوییم دانشجویان جدید الورود بیایند که با فضای دانشگاه آماده شوند. این تصمیم گرفته و ابلاغ شده است و شاهد هستیم که برخی  از دانشگاه ها که شرایط عملی کردن این گزینه را داشتند تلاش کردند آن را در دستور کار قرار دهند. اما به طور کلی همان طور که قبلا گفته شد تصمیم گیری در این باره هم به اختیار دانشگاه ها گذاشته شده است تا دانشگاه بسته به شرایط و امکانات خود اگر امکان اجرایی کردن این سناریو را داشت اقدام کند و از این رو ممکن است در عمل کمی نتیجه کار در دانشگاه های مختلف متفاوت باشد.

* ایده آل امکانی است که دانشجوهایی که مایل هستند امکان حضور داشته باشند و مابقی از راه دور آموزش ببینند

وی خاطر نشان کرد: در نهایت هر کدام از این گزینه ها مزایا و معایبی داشت که بسته به شرایط و امکانات دانشگاه متفاوت بود. به همین دلیل تصمیم درباره این که دانشگاه ها کدام گروه از دانشجویان را در اولویت آموزش حضوری و اسکان در خوابگاه قرار دهند، به اختیار دانشگاه ها گذاشته شد. ایده آل این است که سرویسی فراهم کنیم تا این امکان وجود داشته باشد که دانشجوهایی که می خواهند بیایند، امکان حضور را داشته باشند و دانشجویانی که مایل نیستند بتوانند از راه دور آموزش ها را دریافت کنند. 

منبع: فارس

انتهای پیام/