نقبی بر یادداشت مسیح علینژاد در واشنگتن‌پست؛
آمریکا صدرنشین رژیم‌های آدم‌ربا در جهان/سازمان سیا چگونه قربانیانش را شکار می‌کند؟
مسیح علینژاد طی یادداشتی در روزنامه واشنگتن‌پست خواستار برخورد غرب با دستگیری حامیان خارج‌نشین تروریسم از سوی ایران شد، حال‌آنکه بر اساس شواهد و مدارک، آمریکا در صدر رژیم‌های آدم‌ربا در جهان قرار دارد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، چند روز قبل مسیح علینژاد طی یادداشتی در روزنامه واشنگتن‌پست، با ابراز نگرانی از هشدارهایی که به وی از جانب برخی رسانه‌ها و شماری از اشخاص در داخل ایران رسیده بود، خواستار برخورد و عدم سکوت کشورهای غربی علیه آدم‌ربایی‌های ادعایی‌اش توسط جمهوری اسلامی شده بود. تهدیدهایی که او در یادداشتش آن‌ها را دست‌مایه‌ای قرار داد تا به ذکر مثال‌ها و تاریخچه‌ای از آدم‌ربایی‌ها در ایران پرداخته و حکومت ایران را حکومتی غیرطبیعی معرفی کند.
اینکه چه میزان ادعاهای او پیرامون موارد متعدد صحیح بوده و اینکه تا چه اندازه او به بیان تمام واقعیت‌های ماجرا پرداخته را باید مسئولان ذی‌ربط و یا پژوهشگران و متخصصان رسانه در حوزه مسائل امنیتی پاسخ دهند. اما جای این سؤال مهم باقی است که چرا او که بنا بر اسناد مختلف از حمایت مالی و رسانه‌ای دولت آمریکا برخوردار است و سال‌هاست در این کشور زندگی می‌کند، از سابقه طولانی و تأسف‌بار آدم‌ربایی‌های دولت این کشور سخنی نمی‌گوید؟
بیشتر بخوانید:
پمپئو به اقدامات غیرقانونی و غیراخلاقی خود در سازمان سیا اعتراف کرد + ویدئو
اگر علینژاد که هم‌اکنون در بروکلین نیویورک ساکن است، سوار خودروی خود شده و 300 کیلومتر یا نزدیک به 4 ساعت به سمت جنوب حرکت کند، در منطقه لنگلی ایالت ویرجینیا به سازمانی خواهد رسید که به اعتراف و گواهی بسیاری از رسانه‌ها و صاحب‌نظران دنیا، رتبه نخست را در آدم‌ربایی‌ها و توقیف‌های غیرعادی دارد! سازمانی به نام CIA! سازمانی که شنیده شدن نامش مأموریت‌های سری و عملیات‌های مخوف بین‌المللی که آدم‌ربایی تنها بخشی از آن است را فوراً به اذهان متبادر می‌کند. پرسش این است که چرا او از فعالیت‌های غیرقانونی و از آدم‌ربایی‌های متعدد این سازمان سخنی نگفته و خواستار پاسخگویی این نهاد به دنیا نمی‌شود؟
از ماجرای «محسن مصطفی اسامه نصر»، معروف به ابو عمر آغاز می‌کنیم. ماجرایی که ظاهراً علینژاد آن را فراموش کرده است! ابو عمر که امام جماعت سابق شهر میلان بود، به اتهام تروریسم در سال 2003 میلادی بنا بر اعلام دادستان کل ایتالیا توسط سازمان CIA از خیابان‌های میلان ربوده و به مصر منتقل شد. او در بازجویی‌های این سازمان در مصر مورد شکنجه قرارگرفته و سال‌ها بدون هیچ‌گونه محاکمه‌ای در زندان بود. جالب آنجاست که بعدها دادگاهی در ایتالیا 23 مأموری که در ربودن او دست داشتند را محکوم کرد اما دولت ایالات‌متحده از تحویل دادن آن‌ها به ایتالیا برای گذراندن محکومیتشان خودداری کرد. [1]
علینژاد که یک ژورنالیست است باید ماجرای «خالد المصری» را هم به یاد داشته باشد. خالد المصری در سال 2003 میلادی زمانی که در مرز صربستان و مقدونیه تعطیلات خود را سپری می‌کرد توسط دولت آمریکا دزدیده و به هتلی در اسکوپیه پایتخت مقدونیه برده شد. او در آنجا 23 روز زندانی بوده و مورد شکنجه قرار گرفت. سپس او را به افغانستان منتقل کردند و به مدت پنج ماه در آنجا نیز مورد شکنجه واقع‌شده بود. بعدها او را بدون ایراد هیچ‌گونه اتهام رسمی آزاد کرده و دادگاه به نفع او رأی داد. [2]
علینژاد اگر هنوز خود را یک ایرانی می‌داند ماجرای دزدیده شدن «جلال شرفی»، هم‌وطنش در سفارت ایران در عراق را هم نباید فراموش کرده باشد. جلال شرفی در سال 2007 میلادی توسط نیروهای یکی از واحدهای تحت‌نظر ارتش آمریکا در عراق ربوده شد. او در مدت زندانش به‌شدت توسط مأموران سازمان CIA مورد شکنجه قرارگرفته بود. [3]
خوب است علینژاد بداند دولتی که او از آن حمایت می‌کند و ترجیح می‌دهد سخنی از فعالیت‌هایش نگوید، به همراه دولت انگلستان در تاریخ آدم‌ربایی‌هایشان به یک دختربچه 12 ساله نیز رحم نکرده‌اند. ماجرای «خدیجه السعدی» به سال‌ها قبل برمی‌گردد. زمانی که دولت قذافی مخالفان خود را سرکوب می‌کرد و خانواده خدیجه که از مخالفان قذافی بودند مجبور به ترک لیبی شدند. بعدها دولت آمریکا و انگلیس که در حال توافق با قذافی بودند خانواده او که شامل برادران کوچک‌ترش هم می‌شد را سوار هواپیمایی در هنگ‌کنگ کرده و به لیبی فرستادند. او و خانواده‌اش چندین سال در زندان‌های لیبی بودند. [4]
این نمونه‌ها تنها بخشی از لیست بلندبالای آدم‌ربایی‌های دولت آمریکا و سازمان‌های اطلاعاتی‌اش بود. لیستی که می‌توان موارد افشا شده دیگری از آن را در وب‌سایت [The Rendition Project[5 مشاهده کرد و بیش‌ازپیش به فعالیت‌های غیرقانونی و تأسف‌بار دولت آمریکا پی برد. دولتی که مسیح علینژاد سال‌هاست از حمایت مالی آن برخوردار بوده و از این بابت، به خانه‌ای در بروکلین نیز رسیده است. علینژاد کافی است کمی چشمان خود را بازتر کرده و آدم‌ربایی‌های این دولت و سازمان اطلاعاتی‌اش یعنی CIA را مشاهده کند. آن زمان شاید اگر منصفانه نگاه کند خواهد فهمید که کدام دولت شهره به آدم‌ربایی بوده و کدام رژیم غیرطبیعی است؟!
پی نوشت:
[1] https://www.therenditionproject.org.uk/prisoners/abu-omar.html
[2] https://en.wikipedia.org/wiki/Khalid_El-Masri
[3] https://en.wikipedia.org/wiki/Kidnapping_of_Jalal_Sharafi
[4]https://www.theatlantic.com/politics/archive/2014/08/beyond-torture-the-other-shameful-thing-the-cia-is-trying-to-suppress/375706/
[5] https://www.therenditionproject.org.uk/prisoners/index.html
انتهای پیام/4106/
انتهای پیام/
