پاس گل رسانه‌های دلواپس به روحانی

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، در ادامه این مطلب آمده است: این فعالان در حوزه رسانه هایی که عمدتاً قیم مآبانه، قرائت خود در همه موضوعات سیاسی، اجتماعی، دینی و فرهنگی و حتی بین الملل را ملاک و معیار و مرجع تصمیم گیری و تصمیم سازی می دانند، در یک اقدام عجولانه و بدون پشتوانه فکری، خود را از بزرگترین جشن رسانه ای کشور که بهترین محمل برای ارائه افکار و نظرات خود و تبلیغ جریان وابسته به خود بود، محروم کردند.

این رسانه ها که عددشان به زحمت 10 می شود، با تحریم نمایشگاه مطبوعات که آخر هم معلوم نشد برای چه بوده است (از کاهش دریافت یارانه نسبت به دولت قبل ، جانمایی نامناسب، اعتراض به رفتار هیات نظارت بر مطبوعات و...) خود را از مواجهه مستقیم با مردم و افکار عمومی همچنین رسانه های دیگر محروم کردند.

تصمیم سازمانی و سیاسی این فعالان رسانه ای این بود که در نمایشگاهی که محصول نظام است و خود رسانه ها میزبان اصلی هستند، حاضر نشوند و کلمه «تحریم» را به کار برند که اگر این اتفاق نامبارک که تقریبا تمامی اهالی رسانه، اساتید ارتباطات و فعالان سیاسی طیف های مختلف، آن را نقد و نکوهش کردند، از سوی طرف مقابل انجام می شد، خود این رسانه ها بدترین برخوردها را با آن دسته از غائبین و تحریمی ها می کردند؛ از آن دست برخوردهایی که علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس نیز به آن اشاره کرد مانند برچسب زدن سیاسی که این رسانه ها، پایگاه دشمن هستند و در فکر ضربه زدن به نظام و...

حال اشتباه چه بود؟ تلاشگران عرصه سیاسی، اجتماعی به خصوص در بخش ارتباطات و رسانه می دانند که در کشورهای دموکراتیک و مردم سالار، هیجان اجتماعی موتور مشارکت حداکثری شهروندان در فعالیت هایی همچون انتخابات است؛ از همین رو، اشتباه این گروه اندک اما پر سروصدا این بود که اولا با نیامدن، ثانیا با تشویق دیگر رسانه ها به نیامدن و ثالثا با جنجال و مظلوم نمایی باعث شدند علاوه بر حضور رئیس جمهور و اظهارات صریح و قابل تامل در خصوص رسانه‌ها و بویژه رسانه های غایب و دلواپس تندرو، نمایشگاه به جاده ای هموار و مساعد برای حضور اعتدالیون و اصلاح طلبان تبدیل شود.

تاثیر اولیه این پاس گل به روحانی این است که شاهدان و حاضران در نمایشگاه مطبوعات امسال بیان می کنند که حضور مردم و توده‌های مختلف اجتماعی در این رویداد ملی، فرهنگی و مطبوعاتی، گسترد ه و بی نظیر بوده است و حضور طیفهای مختلف سیاسی و چهره های شاخص فعال در قوای سه گانه، باعث شد تریبون کم نظیری در اختیار این چهره ها قرار گیرد و دست بر قضا، همین تریبون از چهره های موثر یک جریان خاص سلب شود.

حال دوستان عجول باید با خود فکر کنند که آیا به راستی این تصمیم هوشمندانه بود و با این تحریم، باعث استارت ماشین مشارکت حداکثری شهروندان در انتخاب نشده اند که مطمئنا به نفع آنان تمام نخواهد شد؟!

آیا این چند رسانه با این پاس گل، فضای انتخاباتی را به نفع اعتدالیون و اصلاح طلب ها خالی نکردند؟ و آیا فرصتی بهتر از نمایشگاهی ملی با حضور تمام رسانه های مکتوب و الکترونیک جهت تبیلغ و ترویج افکار خود برای انتخاب اسفند ماه پیدا خواهند کرد؟

بد نیست بدانیم که این روزها، تعدادی از این رسانه ها با اذعان به تاکتیک اشتباه خود، نسبت به این تصمیم اشتباه و عجولانه، اعتراض و انتقاد خود را به گوش فرماندهان اصلی این "کمپین دوسر باخت" رسانده اند.

چرا که این پندار در افکار عمومی به وجود آمده که رسانه های تندرو از مواجه با مردم که آزادانه به نمایشگاه می آیند هراس داشتند و بعد از اتمام پرونده برجام، از این رویارویی با مردمی که این روزها حالشان خوب است، دلواپس تر می شدند.