مرکز کاهش آسیب اعتیاد به شهرداری منطقه 21 پاسخ داد؛
ادعای شهرداری منطقه 21 کذب است/ شهرداری طلب مرکز کاهش آسیب اعتیاد را نمی‌دهد
یک مرکز کاهش آسیب اعتیادی که با اقدام شهرداری منطقه 21 تعطیل شده بود، ضمن رد برخی ادعاهای مطروحه توسط شهرداری، در خصوص اظهارات مدیر روابط عمومی این منطقه واکنش نشان داد.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، یک مرکز کاهش آسیب اعتیاد که با اقدام شهرداری منطقه 21 به تعطیلی کشیده شده است، ضمن رد برخی ادعاهای مطرح شده توسط مدیران این شهرداری، اظهارات مدیر روابط عمومی منطقه 21 را خلاف واقع ذکر کرد و با ارسال توضیحاتی به این اظهارات واکنش نشان داد.
در متن ارسالی از طرف این مرکز به خبرگزاری آنا، آمده است:
در پی درج گزارشی در خبرگزاری آنا در تاریخ ۳۱ تیرماه ۹۹ با عنوان «تعطیلی مرکز کاهش آسیب اعتیاد غرب پایتخت و چند سؤال بی‌پاسخ» درباره تعطیلی و پلمب مرکز کاهش آسیب «سیمای سبز رهایی» در منطقه ۲۱ تهران و همچنین درج محتوایی با عنوان «تکذیب اظهارات خلاف واقع مدیر موسسه سيماى سبز رهايي به‌عنوان متولى مرکز دی آی سی توسط روابط عمومی شهرداری منطقه۲۱» در متن گزارش، روابط عمومی این موسسه بر خود لازم می‌داند جهت تنویر افکار عمومی و با تکیه بر اصل شفاف‌سازی و پاسخگویی که همواره تکیه‌گاه مهم و ارزشمند یک سازمان مردم‌نهاد است به بررسی برخی از ادعاهای مطرح‌شده در این گزارش بپردازد.
نکته اولی که در متن گزارش نیز منعکس‌شده بود، ارسال «تکذیبیه» از سمت روابط عمومی منطقه ۲۱ بود و این در حالی است که پیش‌ازاین گفتگویی در خصوص تعطیلی این مرکز توسط مدیرعامل آن با خبرگزاری آنا صورت نگرفته بود و اساساً تکذیب محتوای منتشرنشده در یک رسانه خالی از اعتبار است.
در متن «جوابیه» شهرداری منطقه ۲۱ در پاسخ مصاحبه فرضی حبیب بهرامی با آنا آمده است: « به دنبال نارضايتى و اعتراض‌های مكرر و جدى شهروندان و شورایاری محله استقلال مبنی بر مدیریت و عملکرد نامناسب مرکز دی آی سی و همچنین بروز آسیب‌های اجتماعی بیشتر در محل و از طرفی باهدف جلوگیری از تنش و درگيرى بين شهروندان و مسئولان موسسه و حل موضوع در منطقه، چندین بار به مدیر موسسه اخطار داده شد.»
در این خصوص اشاره به چند نکته حائز اهمیت است. اول اینکه مرکز خدمات کاهش آسیب سیمای سبز رهایی هم‌جوار و درواقع دیواربه‌دیوار مدد سرای منطقه ۲۱ است که این دو مجموعه خدماتی متفاوت را به مخاطبانی یکسان ارائه می‌کنند بنابراین به نظر می‌رسد، حتی اگر از عدم قرار گرفتن این مرکز در بافت مسکونی هم صرف‌نظر کنیم، موضوع «اعتراض‌های مکرر و جدی شهروندان و شورایاری محله» و «بروز آسیب‌های اجتماعی بیشتر» نمی‌تواند درباره یکی از این دو مرکز صادق باشد و درباره دیگری صدق نکند.
نکته دیگر اشاره با اخطار چندین‌باره به مدیر موسسه است که از پایه کذب بوده و بی‌شک چنین اخطارهای مکرری می‌بایست با مستندات حقوقی و ارائه رسید دریافت از مسئولین موسسه به همراه باشد که تاکنون هیچ اخطاری از شهرداری منطقه ۲۱ به دست ما نرسیده است.
در ادامه این «جوابیه» آمده است: «پس از اخطارهای مکرر شهرداری مبنی بر نقل‌مکان موسسه، به مدت دو هفته ديگر تنها ساعت فعالیت آن محدودشده و به‌هیچ‌عنوان پلمب انجام نگرفته است.»
در این راستا لازم به یادآوری است علاوه بر عدم ارسال هیچ‌گونه اخطاری به موسسه، شهرداری منطقه ۲۱ از سال ۹۶ تاکنون مبلغی بالغ‌بر ۸۰۰ میلیون ریال به این موسسه بدهی مالی دارد که در صورت پرداخت حقوق قانونی این موسسه پس از گذشت ۳ سال، حتی بدون اخطارهای مکرر نیز این جابجایی صورت می‌گرفت اما در شرایط اقتصادی فعلی و با توجه به عدم پرداخت این بدهی توسط شهرداری منطقه ۲۱، با توجه به نیاز افراد کارتن‌خواب منطقه به‌ویژه افراد نیازمند به دریافت داروی آگونیست، برای این موسسه راهی به‌جز استقرار در آن محل باقی نمانده بود. همچنین موضوع محدود شدن فعالیت به مدت دو هفته نیز کذب محض بوده و بر اساس مستندات موجود نه‌تنها هیچ‌گونه نامه‌ای بابت اعلام فرصت دوهفته‌ای صورت نگرفته، بلکه از روز ۵ شنبه ۲۶ تیرماه، کارکنان شهرداری منطقه علاوه برکندن تابلوی موسسه با استقرار اتومبیل‌های شهرداری از عبور و مرور کارکنان موسسه به مرکز جلوگیری کرده و پس از اصرار فراوان مددجویان و با حضور مستمر و پیگیر پزشک و کارکنان موسسه، صرفاً به مدت یک ساعت مددجویان جهت دریافت داروی جایگزین به مرکز مراجعه می‌کردند که تمامی مستندات این موضوع در دسترس بوده و برای خبرگزاری محترم آنا نیز ارسال‌شده است.
در انتها سؤال این موسسه از شهردار و معاون اجتماعی منطقه ۲۱ و همچنین معاون اجتماعی شهرداری تهران این است که با توجه به اینکه درمان جایگزین با داروی آگونیست برای بیماران اعتیاد در صورت قطع به معنی سوق دادن مجدد بیماران به مصرف مواد مخدر است و به‌خصوص که در حال حاضر با توجه به بالا رفتن قیمت مواد مخدر به دلیل بسته بودن مرزها و پیش‌بینی اینکه احتمالاً سوء مصرف‌کنندگان مواد در صورت قطع دارو احتمالاً به اعتیاد تزریقی روی خواهد آورد، آیا شهرداری برای این موضوع تدبیری اندیشیده است و آیا اساساً توجه به شرایط و سرنوشت افراد کارتن‌خواب منطقه به‌خصوص در بازه زمانی اپیدمی ویروس کووید-۱۹ ازنظر شهرداری منطقه محلی از اعراب دارد یا باید مانند دو سال پیش که دو نفر از افراد کارتن‌خواب به دلیل تعطیلی مدد سرای منطقه در فصل سرما و مسمومیت با گاز منواکسید کربن(بر اساس نظر پزشکی قانونی) به دلیل استفاده از آتش داخل چادر جان خود را از دست دادند منتظر فجایع انسانی دیگری باشیم؟
انتهای پیام/4145
انتهای پیام/
