آنا گزارش می‌دهد؛
فرصت کوتاه نمایندگی صرف مسائل پیش پاافتاده محلی نشود/ نماینده مجلس، قانونگذار است نه ماشین امضا
برخی با تصور اینکه یک نماینده مجلس می‌تواند محلی برای مراجعه به جهت یافتن شغل مورد نظر و یا گرفتن امضا و سفارش برای بازگشایی امورشان باشد سطح انتظار از نمایندگان را تقلیل داده و البته برخی نمایندگان هم برای جلب آرا وعده‌های ناشدنی می‌دهند.
گروه اجتماعی خبرگزاری آنا-رضا رضوی؛ فصل ششم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به قوه مقننه یا همان مجلس شورای اسلامی اختصاص داده‌شده است و اهمیت این قوه در میان ارکان این نظام به‌قدری مهم است که از اصل 62 تا 99 قانون اساسی کشور به این قوه و وظایف و حدود آن پرداخته است.
تصمیم‌گیری در مورد موضوعات کلان و مهم کشوری مثل قانون‌گذاری و نظارت مجلس در تشکیل دولت شامل رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی رئیس‌جمهور، نظارت عام نماینده شامل تذکر شفاهی (در نطق پیش از دستور) یا کتبی (به وزیر و یا رئیس‌جمهور)، سؤال و نیز استیضاح رئیس‌جمهور، وزرا و هیئت‌وزیران، تحقیق و تفحص در کلیه امور کشور، رسیدگی به اتهام رئیس‌جمهور و معاونان او و وزیران، نیز نظارت‌های مالی مثل تصویب بودجه سالانه و نظارت مستقیم بر دیوان محاسبات کشور و غیره بر عهده مجلس است که این خود نشان‌دهنده جایگاه رفیع مجلس است اما دلایل متفاوتی مثل عدم حضور حزبی و گروهی در انتخابات، ناکافی بودن رشد آگاهی برخی رأی‌دهندگان، سوءاستفاده برخی نامزدها از ناآگاهی جمعی مردم در حوزه‌های انتخابیه و مواردی ازاین‌دست موجب شده شیوه جمع‌آوری رأی از طریق تبلیغات بسیاری وقت‌ها خود در انتخاب افرادی که شایستگی نسبی و نه شایستگی مطلق دارند به‌عنوان نماینده مجلس مؤثر واقع شود.
اما از ابتدای تشکیل مجالس در کشور چند موضوع، باعث شده تا این رکن مهم به یک‌نهاد با کارکردهای نسبتاً نادرست تبدیل شود و با اقدام در حوزه‌های نامرتبط عملاً از برخی وظایف اصلی خود بازبماند.
زمانی که یک کاندیدای ورود به پارلمان در ایام انتخابات و در حوزه انتخابیه خود با دادن شعارهایی سطح توقع مردم را از حوزه کلان به موضوعات جزئی و پیش پاافتاده و بعضاً ناشدنی تقلیل می‌دهد باید هم بعد از انتخابات و ورود به مجلس با انبوهی از درخواست‌‌ها، عریضه‌ها و نامه‌هایی مواجه شود که عمده آن مطالبات در حیطه اختیارات او نیست.
باید دانست که نماینده مجلس اختیاری در امور اجرایی نداشته و در حوزه انتخابیه‌اش هم وظیفه‌ای نظارتی بر دوش اوست تا مثل نظارت بر نحوه اجرای قانون و مصوبات و بودجه در حوزه انتخابیه بتواند ضعف مسئولین بومی را به مقامات عالی گزارش دهد.
شایسته است نمایندگان دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی یک‌بار برای همیشه قطار پرشتاب حرکت در مسیرهای نادرست و خارج از شأن نمایندگی را متوقف نموده و به وظایف بسیار مهم و حائز اهمیت خود در مجلس شورای اسلامی بپردازند و از فرصت چهارساله برای سیاست‌گذاری ملی و توسعه منطقه‌ای به‌جای ورود به حل مسائل شخصی و پیش‌پاافتاده مردم بهره جسته و امر مردم را به خود مردم یا مسئولان اجرایی بسپارند.
مردم هم باید بدانند نماینده نمی‌تواند در امور اجرایی حوزه انتخابیه‌اش دخالت کند و هر وعده اجرایی که در زمان تبلیغات انتخاباتی داده شود دور از شئون نمایندگی است و نماینده مجلس نمی‌تواند واسطه مردم و دستگاه‌های اجرایی باشد و برای حل مشکلات تک‌تک مسائل مردم و مشکلات شخصی آن‌ها وارد عمل شده و گاهی حتی با دور زدن قوانین برای حل مشکل اقدامی کند.
دور شدن نماینده از نقش نظارتی و قانون‌گذاری کلان می‌تواند وی را در موقعیت‌های تعارض منافع محلی و ملی قرار دهد و درنهایت با برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت برای اهداف خرد به روح قانون‌گذاری و اهداف و اقدامات کلان آسیب وارد نماید.
شایسته است نمایندگان دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی یک‌بار برای همیشه قطار پرشتاب حرکت در مسیرهای نادرست و خارج از شأن نمایندگی را متوقف کرده و به وظایف بسیار مهم و حائز اهمیت خود در مجلس شورای اسلامی بپردازند و از فرصت چهارساله برای سیاست‌گذاری ملی و توسعه منطقه‌ای به‌جای ورود به حل مسائل شخصی و پیش‌پاافتاده مردم بهره جسته و امر مردم را به خود مردم یا مسئولان اجرایی بسپارند و درنهایت نقش نظارتی خود را به انجام برسانند و البته باید تأکید کرد این امر نباید باعث شود نمایندگان از بررسی مشکلات و مسائل موکلان خود در حوزه انتخابیه غفلت کنند ولی باید سازوکاری ایجاد کنند که تا جایی که ممکن است اولویت رسیدگی بر مسائلی قرار گیرد که از فراوانی بیشتری برخوردار است.
انتهای پیام/4145
انتهای پیام/
