فدراسیونی که بودجه می‌گیرد اما خبری از آن بیرون نمی‌آید
فدراسیونی کم کار که فقط بودجه می‌گیرد اما خبری از فعالیت‌های آن رسانه‌ای نمی‌شود.
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، ورزش رزمی کونگ‌فو توآ از سال 1348 وارد ایران شد. این رشته رزمی پس از گذراندن مراحل آزمایشی در باشگاه سرباز فعالیت رسمی خود را با تأسیس دانشکده انشاء تن و روان در سال 1352 آغاز نمود.
وارد کننده کونگ‌فو توآ به ایران فردی به نام ابراهیم میرزایی بود که در سال 1360 به خاطر فعالیت‌های سیاسی که داشت باعث شد تا باشگاه‌های مرتبط با این رشته بسته شود تا اینکه پس از 10 سال «انجمن کونگ‌فو توآ» به‌طور رسمی زیر نظر فدراسیون کاراته آغاز به کار کرد. اواخر سال 71 بود که فدراسیون کونگ‌فو، ووشو و رزم‌آوران تشکیل شد و سال 78 بنام فدراسیون ورزشهای رزمی تغییر نام داد.سال 79 کمیته مستقل کونگ‌فو توآ تشکیل شد اما در سال 81 در زمره سبک‌های فدراسیون ورزشهای رزمی قرار گرفت. بالاخره در 84 فدراسیون کونگ‌فو ایران با تلاش پیشکسوتان و مساعدت مسئولین دولت تشکیل شد.
ورزش رزمی کونگ‌فو توآ به خاطر زیبایی‌هایی که دارد جایگاه ویژه‌ای در نزد علاقه‌مندان به هنرهای رزمی دارد و مخاطبان زیادی جذب کرده است. از علائق مردم و جوانان به کونگ‌فو هرچه بگوییم، کم گفته‌ایم اما در عمر 15 ساله فدراسیون این رشته جایگاه رفیع این رشته ورزشی به خاطر عملکرد بزرگانش نزول کرده است. رشته‌های فعال در فدراسیون کونگ‌فو حکایت جداگانه‌ای دارند و برگزاری مسابقات داخلی و بین‌المللی نیز تعریف دیگری پیدا کرده است.
فلسفه تأسیس فدراسیون کونگ‌فو رشد و بالندگی این ورزش بوده اما کمترین خبر درباره این رشته ورزشی شنیده می‌شود. علاقه زیادی وجود دارد تا اخبار مربوط به این فدراسیون همانند دیگر رشته‌های رزمی مانند کاراته، تکواندو، ووشو، جودو و بوکس مطرح شود و دوستداران این رشته با رسانه‌ها ارتباط بهتری داشته باشند اما مسکوت ماندن اخبار سؤالات زیادی را ایجاد می‌کند از جمله اینکه در 15 سالی که از عمر فدراسیون کونگ‌فو می‌گذرد بودجه‌هایی که از سوی سازمان تربیت‌بدنی وقت و وزارت ورزش و جوانان فعلی به این فدراسیون پرداخت شده، صرف چه اموری شده است؟
در میان اهالی رسانه کمتر کسی پیدا می‌شود که آدرس فدراسیون کونگ‌فو را بلد باشد و برای تهیه خبر وارد این فدراسیون شده باشد. تعامل با رسانه‌ها رونق بیشتری به این هنر رزمی می‌دهد ولی باید ارتباطی دوطرفه وجود داشته باشد تا مردم بیشتر از کونگ‌فو بدانند و اشتیاق بیشتری برای مشارکت در عرصه‌های مختلف از خود نشان دهند.
انتهای پیام/4048/
انتهای پیام/
