دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
برای پیشگیری از کرونا؛

چگونه برای برای مبتلا نشدن به ویروس کرونا به‌صورتمان دست نزنیم؟

خروج از منزل برای انجام امور بسیار ضروری و دست زدن به سطوح آلوده به ویروس کرونا به نظر اجتناب‌ناپذیر می‌آید، اما این کار که به‌صورت ناخودآگاه صورت می‌گیرد، از مهم‌ترین راه‌های انتقال و ابتلا به ویروس کرونا به‌حساب می‌آید.
کد خبر : 478494
430359779.jpg

به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، درحالی‌که هنوز راه مؤثری برای مواجهه با شیوع گسترده ویروس کرونا یافت نشده است، کارشناسان می‌گویند بهترین روش جلوگیری از انتقال این ویروس رعایت فردی و دست نزدن به دهان، بینی و چشمان است. راهی که در ابتدای امر ساده به نظر می‌رسد اما کمتر کسی است که بتواند در مقابل وسوسه دست زدن به صورتش مقاومت کند.


یک پژوهش که در دانشگاه نیو ساوت‌ولز در استرالیا انجام شده است نشان می‌دهد افراد به‌طور متوسط ۲۳ بار در ساعت، یا ۳۶۸ بار در زمان بیداری، صورتشان را لمس می‌کنند.


کوین چاپمن، روانشناس و رئیس مرکز اختلالات مربوط اضطراب رفتاری، می‌گوید میل دست زدن به‌صورت یک عادت به‌شدت طبیعی انسانی است چرا که لمس صورتتان به‌صورت ناخودآگاه این پیام را ارسال می‌کند که شما در مقابل افراد دیگر یک وجود مجزا هستید و نسبت به آن آگاهی دارید.


دکتر چاپمن در توضیح این مطلب می‌گوید: خویشتن‌آگاهی در جمع معمولاً به این مسئله برمی‌گردد که خودمان را از نگاه دیگران و در روابط روزمره با آن‌ها چگونه می‌بینیم. به‌طور طبیعی ما برای پی بردن به احساسات بقیه به‌صورت آن‌ها نگاه می‌کنیم. درنتیجه لمس صورت ممکن است به حساسیت غریزی ما در توجه به این بخش از بدن نیز بازگردد.


یک پژوهش که در سال ۲۰۱۴ انجام شده است نشان می‌دهد لمس صورت در تنظیم استرس و شکل‌گیری خاطره مؤثر است.


اما حال که مشکلات انتقال ویروس از این طریق بیشتر شده است، اداره بهداشت آمریکا توصیه کرده تا افراد این عادت را کنار بگذارند. مشکل اما در خودداری از انجام این عمل این است. درواقع که اگر به خودتان بگویید دست به صورتم نمی‌زنم، بیشتر احتمال دارد تا به آن دست بزنید.


دکتر چاپمن می‌گوید به‌جای برخورد چکشی و قاطع، بهتر است روشی منعطف را امتحان کنیم. برای مثال به‌جای اینکه بگوییم «من امروز وقتی بیرون هستم اصلاً و ابداً به صورتم دست نمی‌زنم»، می‌توانیم این‌طور امتحان کنیم: امروز بیشتر مراقب هستم که به صورتم دست نزنم.


تنظیم یک یادآور روی موبایل، به این صورت که هر از چند گاه پیغام هشداری برایمان بفرستد، از دیگر راه‌هایی است که می‌تواند به ما در اجتناب از لمس صورت کمک کند. همین‌طور مشغول کردن دست‌ها از طریق بازی با «توپ استرس» هم می‌تواند راه مناسبی باشد.


دنیس کامینز، دانشمند رفتارشناس که درزمینهٔ شکل‌گیری فرآیند تصمیم‌گیری تحقیق در ذهن کرده است، می‌گوید اگر چیزی در دسترس نیست می‌توان انگشتان را به هم قلاب کرد تا نتوانیم آن‌ها را به‌صورتمان بزنیم.


این روش‌ها می‌تواند ما را کمک کند تا جلوی شیوع بیشتر ویروس کرونا را در جامعه بگیریم. ویروسی که تاکنون بیش از ۹۸ هزار تن را مبتلا کرده و دستکم ۳۳۰۰ نفر را به کام مرگ کشانده است.


انتهای پیام/4145


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب