جلسات محرمانه عربستان و امارات برای تجزیه عراق افشا شد
یک وب‌سایت خبری – تحلیلی انگلیسی افشا کرد که عربستان و امارات برای تشکیل یک منطقه مانند اقلیم کردستان در عراق و تجزیه این کشور، جلسات محرمانه‌ای در اردن برگزار کرده‌اند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، وبگاه میدل ایست آی به قلم «دیوید هرست» در یک مقدمه کوتاه نوشت: «جنگ‌های نیابتی، خیانت و سرسپردگی باعث شده تا مفاهیم دموکراسی، حاکمیت و تعیین سرنوشت در کشورهایی چون سوریه، یمن و لیبی بی‌معنا شود. انگار تمامی این مفاهیم برای مخاطب کشورهای غربی است. اما در این منطقه قدرت و هیمنه است که فقط سخن می‌گوید. در تمامی کشورهای منطقه، افراد، گروه‌های سیاسی و حاکمیت در حالت اضمحلال و فروپاشی درونی به سر می‌برند. گویی با سریالی طرف هستیم که قسمت‌های آن تمامی ندارد و در تمامی قسمت‌های آن «محمد بن زاید» ولیعهد امارات ظاهر می‌شود و برای مرگ و نابودی نقشه می‌کشد و پس‌ازاینکه با کمک ایادی و مزدورانش کار را به پایان رساند، نقشه بعدی را شروع می‌کند.»
دیوید هرست در ادامه نوشت این بازی بزرگ به عراق رسیده و این کشور را با خطر بزرگی مواجه کرده است.
وی پس از آن دست به یک افشاگری بزرگی زد و نوشت: «مسئله‌ای که در ادامه بدان پرداخته می‌شود به نقل از سه منبع اطلاعاتی و امنیتی عراقی است که آن‌ها از "عادل عبد المهدی" به دست آورده‌اند.»
دعوت از شخصیت‌های سیاسی و تاجران عراقی برای ملاقات با سعودی‌ها در اردن
میدل ایست آی نوشت: «ثامر بن سبهان وزیر مشاور سعودی در امور کشورهای خلیج‌فارس که به‌نوعی نماینده محمد بن سلمان در امور منطقه محسوب می‌شود، شش ماه پیش از چند شخصیت سیاسی و تاجران عراقی از استان‌های الانبار، صلاح‌الدین و نینوی دعوت کرده بود تا با سفیر دولت سعودی در امان پایتخت اردن دیدار کنند».
موضوع این دیدار، بحث و رایزنی در خصوص تشکیل منطقه سنی‌نشین در عراق همانند منطقه کردستان بود که در نهایت نیز حاضران بر سر آن به توافق رسیدند.
میدل ایست آی در ادامه نوشت، اما حاضران از اینکه سازمان اطلاعات اردن جلسه آن‌ها را شنود می‌کند، اطلاعی نداشتند. در همین حال سازمان اطلاعات اردن نمی‌خواست که سفارت سعودی در این کشور مرکز توطئه‌چینی علیه عراق باشد چراکه رابطه امان و بغداد به‌خصوص پس از اقدام دولت عبد المهدی در تأمین نفت موردنیاز اردن گرم شده بود و ازاین‌رو سازمان اطلاعات اردن جزئیات این جلسه را به دست اطلاع عبد المهدی رساند.
طبق این گزارش هنوز مشخص نیست که آیا «محمد الحلبوسی» رئیس پارلمان که همزمان روابط خوبی با عربستان سعودی و ایران دارد نیز در این جلسه سری حضور داشته یا نه اما گفته می‌شود که وی به‌طور کامل از جزئیات نشست آگاه بود.
دیوید هرست افزود: «این برنامه [تشکیل منطقه سنی‌نشین] موضوع جدیدی نیست؛ اما چیزی که تازگی دارد این است که دولت آمریکا همواره در پی تثبیت نفوذ خود در عراق بوده و اکنون این هدف را در رقابت میان ایران و عربستان سعودی در عراق یافته است».
استان الانبار ۳۱ درصد مساحت عراق را در برمی‌گیرد و سرشار از منابع نفتی، گازی و معدنی استخراج‌نشده است. علاوه بر این در مرز با سوریه قرار دارد. از سوی دیگر اگر نیروهای آمریکایی بخواهند تحت‌فشار دولت عراق از این کشور خارج شوند، باید چاه‌های نفتی شمال سوریه را نیز رها کنند. چراکه الانبار به‌عنوان منطقه پشتیبانی از نیروهای آمریکا در سوریه محسوب می‌شود. ایالات‌متحده در حال حاضر چهار پایگاه نظامی در الانبار دارد.
«بنابراین همزمان با فشارها علیه آمریکا، این کشور تلاش خود را برای تجزیه عراق به کار گرفته تا به‌عنوان ابزاری برای مقابله با ایران از آن استفاده کند.»
به‌هرحال عادل عبد المهدی پس از شنیدن این خبر در شرایط بسیار بدی به سر می‌برد و احساس می‌کرد که از پشت خنجر خورده است. او در دوران خود تلاش بسیاری کرد تا درگیری‌های فرقه‌ای پایان یابد و همچنین دستور خروج نیروهای الحشد الشعبی را از شهرهای سنی‌نشین صادر کرد. بنابراین انتظار این توطئه دولت سعودی را نداشت. او هنوز نمی‌دانست که این طرح تا چه حد جدی است و آیا ولیعهد سعودی از آن حمایت می‌کند یا نه؛ تا اینکه عبد المهدی در دیدار خود با بن سلمان در ریاض آن را مطرح کرد و او هم به عبد المهدی گفت چنین طرحی وجود ندارد و به‌زودی به افرادش دستور خواهد داد تا دست از کارهایشان بر دارند.
نشست دوم
میدل ایست آی نوشت که اما چند هفته پس از دیدار عبد المهدی و بن سلمان، نشست دوم در اردن برگزار شد و این بار نمایندگانی از آمریکا و اسرائیل نیز حضور داشتند.
در این نشست، نماینده آمریکا به‌طور علنی از طرح منطقه سنی‌نشین حمایت نکرد و بیش از یک ساعت نیز حضور نداشت اما به همتایان سعودی خود گفته بود که اگر آن‌ها توانایی این کار را دارند آمریکا هم از آن استقبال می‌کند.
این وبگاه انگلیسی در ادامه نوشت که اما اکنون دیگر آمریکا پس از اتفاقات اخیر به‌طور کامل حامی این طرح‌شده است. اتفاقاتی که به عقیده میدل ایست آی معادلات را در منطقه تغییر داده است.
ورود امارات به صحنه
بنابراین گزارش، مهم‌تر از همه این‌ها حضور نماینده امارات عربی متحده در نشست دوم اردن بود و به نمایندگان عراقی حاضر در این نشست اعلام شد که پرونده الانبار ازاین‌پس از دست سعودی‌ها خارج و به اماراتی‌ها سپرده می‌شود. ازاین‌رو ولیعهد سعودی نیز می‌تواند ادعا کند که هیچ ارتباطی به این توطئه ندارد.
اما در خصوص این نشست، حاضران توافق کردند که به‌طور کامل از «محمد الحلبوسی» رئیس پارلمان عراق حمایت کرده و تمامی تلاش خود را برای تضعیف دولت به کار گیرند.
آن‌ها همچنین در خصوص بسیج افکار عمومی اهل سنت عراق علیه دولت مرکزی نیز بحث و رایزنی کردند.
یک منبع دولتی عراقی به میدل ایست آی گفت: «در آن زمان دولت عراق متوجه شد سعودی‌ها در اقدام خود جدی هستند و به خواسته دولت عراق توجهی ندارند.»
او افزود: «بنابراین به آن‌ها گفتیم، احساس شما چیست که فعالان سیاسی را از منطقه شیعه‌نشین الشرقیه (در شرق عربستان) در بغداد گرد هم بیاوریم و با آن‌ها در خصوص راه‌های استقلالشان از ریاض به گفت‌وگو بنشینیم؟».
این مقام دولت عراق سپس گفت که اما اعتراضات بغداد فایده‌ای نداشت.
نشست سوم در ابوظبی
اما نشست سوم در ابوظبی کاملاً آشکارا و در سطح وسیعی برگزار شد. حلبوسی نیز در این نشست حضور یافت. چند تن از نمایندگان پارلمان و تعدادی از تاجران عراق نیز به دبی رفتند.
حلبوسی به‌طور رسمی هرگونه برنامه‌ای برای تشکیل منطقه سنی‌نشین را رد کرده است.
روزنامه لبنانی «الاخبار» نیز در ۲۴ دی ماه، از برگزاری یک جلسه مهم در ابوظبی خبر داد که هدفش تلاش برای تشکیل اقلیم سنی در عراق بود.
«فیصل العیساوی» نماینده استان الانبار در پارلمان عراق در گفت‌وگو با شبکه رووداو گفته است که «گام‌های عملی» برای تشکیل منطقه سنی‌نشین رسماً آغازشده است.
او گفت: «تشکیل اقلیم‌ها یک‌شکل توسعه‌یافته از قانون اساسی را به نمایش می‌گذارد، اغلب کشورهای جهان به سمت توزیع اختیارات و کم کردن بار دولت مرکزی پیش رفته‌اند.»
«واثق الهاشمی» کارشناس امور استراتژیک عراق، پیش‌تر گفته بود: «زمزمه‌ها و اشاره‌های گروه‌های سیاسی سنی درباره ایجاد یک اقلیم سنی با هدف اعمال فشار برای تجدیدنظر در مسئله حضور نظامیان آمریکایی در عراق است.»
انتهای پیام/4106/
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
