چاپ مقاله اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی در مجله ISI

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، بررسی ابعاد اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی بیماری وبا در عصر ناصرالدین شاه (1313-1264ه.ق )، عنوان مقاله محمد اکوان عضو هیات علمی گروه فلسفه و رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی واحد تهران مرکزی و محمود سید عضو هیات علمی گروه فلسفه و گروه تاریخ و باستان شناسی واحدتهران مرکزی است که با همکاری فرشته السادات حسینی دانشجوی مقطع دکتری رشته تاریخ ایران اسلامی انجام پذیرفت.

این مقاله درسال 2015بارتبه ISI با IMPACT fACTOR: 1.69در مجلهThe International Journal of Review in Life Sciences (IJRLS) به چاپ رسیده است .

در چکیده این مقاله آمده است: بیماری‌ها همواره در طول تاریخ از جمله مسائلی بوده که حیات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی یک جامعه را تحت تأثیر قرار داده است. وبا یکی از بیماری‌های واگیرداری است که از این قائده مستثنی نیست. از نام‌هایی چون «مرض موت و مرگامرگی» که بر این بیماری نهاده‌اند، پیداست که در اثر شیوع آن جمعیت قابل توجهی به کام مرگ فرو می رفتند. از بین رفتن بخش بزرگی از جمعیت در یک جامعه آن هم در طول مدت زمانی کوتاه، به طور مسلم بروز مشکلات متعددی را در جامعه باعث می‌شده است. در دوره مورد بررسی یعنی از سال( 1264 تا 1313 ه. ق.)طبق اسناد به دست آمده، به طور میانگین هر ساله شیوع وبا در قسمتی از ایران گزارش شده است.

اولین گزارش مربوط به سال (1264 ه.ق) و آخرین آن متعلق به (1310ه.ق) بوده است. این حجم شیوع بالای وبا در این دوره از یک سو نشان دهنده اوضاع نابسامان اقتصادی و بهداشتی عامه ی مردم و از طرفی خود عامل تشدید کننده همین مشکلات در جامعه بوده است. با فرار مردم از شهرها و بسته شدن مغازه‌ها اقتصاد داخلی در عمل با رکود کامل مواجه شد. بروز قحطی‌های مختلف در این سال‌ها خود مبین همین نکته است. بسته شدن مرزها با کشورهای همسایه مانند روسیه به منظور جلوگیری از شیوع وبا، تأثیرات منفی بر تجارت و روابط خارجی در این دوره داشت. رد پای تأثیرات فرهنگی این واقعه را نیز می‌توان در اشعار برجای مانده از این دوره مشاهده کرد. نکته قابل توجه دیگرعدم وجود قرنطینه مناسب و کمبود دارو و گرانی درمان بود که سبب شیوع این بیماری در طبقات فرودست جامعه می شد.