در نشست خبری سومین جایزه پژوهش سال سینمای ایران مطرح شد؛
ضرورت استفاده از فیلم به عنوان ابزار پژوهشی/ اربابی: پژوهشگر حرفه‌ای سینما نداریم
دبیر سومین جایزه پژوهش سال سینمای ایران بر ضرورت استفاده از فیلم به عنوان ابزار پژوهشی تأکید کرد.
به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا نشست رسانه‌ای سومین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران پیش از ظهر امروز در پژوهشکده موزه سینما برگزار شد.
در این نشست محمود اربابی معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی و اعظم راودراد دبیر سومین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران حضور داشتند.
راودراد در ابتدای نشست گفت: امسال سومین سال برپایی این جایزه است که مسئولیت دبیری را من برعهده دارم و دو سال گذشته این مسئولیت با اسماعیل بنی اردلان و سال گذشته با احمد ضابطی جهرمی بوده است.
وی افزود: در دوره اول جایزه تقریباً پنج سال گذشته آن مطالعه و بررسی شد و به همین دلیل تعداد بیشتری آثار شرکت داشتند ولی سال گذشته تعداد آثار در یک سال قبلش بررسی شد.امسال 88 اثر به دبیرخانه رسیده و از هفته آینده داوری آثار شروع می‌شود.
دبیرسومین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران اظهار کرد: از این تعداد اثر، 54 عدد پایان‌نامه، 16 مقاله علمی پژوهشی، پنج پژوهش بصری و 13 پژوهش مستقل هستند. همچنین از 54 پایان‌نامه دریافتی سه پایان‌نامه مربوط به مقطع دکتری و 51 پایان‌نامه مربوط به مقطع کارشناسی ارشد است
سپس محمود اربابی درباره پژوهش در سینمای ایران گفت: مسئله پژوهش در سینما در طی سه سال اخیر شکل و شمایل مطلوب‌تری گرفته است، رویکرد جایزه نگاه علمی و پژوهشی به مقوله سینماست و در طی دو سال اخیر روند بهتری به خود گرفته است و آثار آن را در سینمای کشور مشاهده می‌کنیم.
او ادامه داد: سازمان سینمایی مجموعه فعالیت‌هایی که ابتدا متولی ندارد و انگیزه‌ای برای آغاز آن نیست را در دستور کار خود قرار می‌دهد و سپس در طول زمان افراد یا سازمان‌هایی که ساختار عمومی‌تر دارند و امکان برگزاری آن رویداد را دارند را در اولویت برگزاری قرار می‌دهد. به همین دلیل خود را آماده کرده‌ایم که جایزه چهارم پژوهش سال سینمای ایران را خانه سینما به عنوان نهاد صنفی سینمایی برگزار و اجرا کند.
برگزاری نشست‌های تخصصی در حاشیه جایزه
راودراد سپس درباره نشست‌های جشنواره، بیان کرد: در حاشیه برگزاری جایزه ما نشست‌هایی را در نظر گرفته‌ایم که در آن کارشناسان سینمایی، علوم انسانی و اجتماعی حضور دارند تا موضوعات را از منظر سینما، علوم انسانی و اجتماعی بررسی کنند. مسئله‌ای که نشست‌ها را بیشتر تقویت می‌کند، جایگاه مباحث میان رشته‌ای در این نشست‌هاست و سه نفر از رشته‌های مختلف و یک نفر از حوزه سینما در نظر گرفته شده تا درباره اینکه رشته‌های دیگر چطور می‌توانند باعث گسترش سینما شوند، به گفت و گو بپردازند.
او ادامه داد: ما 54 پایان‌نامه را از موسسات آموزشی و دانشگاه‌ها دریافت کردیم که بیشتر متمرکز بر مقطع کارشناسی ارشد است.
اربابی در ادامه درباره پایان‌نامه‌های ارسال شده به جایزه پژوهش سینمایی، توضیح داد: واقعیت این است که 54 پایان‌نامه در خصوص سینمای ایران عدد قابل توجهی است، جایزه در نظر دارد پژوهش‌هایی که در حوزه سینمای ایران انجام شده است مورد توجه قرار بگیرد، نکته دیگر این است که دانشجویان رشته سینما، پژوهش هنر و علوم اجتماعی بیشترین دغدغه را درباره نگارش پایان‌نامه درباره سینمای ایران دارند.
او تاکید کرد: نکته دیگر که باید بیان کنم سازمان سینمایی از پایان نامه‌هایی که درباره سینمای ایران در سطح کارشناسی ارشد و دکتری تهیه شود حمایت می‌کند، این حمایت در دوره دکتری پنج میلیون تومان و دوره کارشناسی ارشد سه میلیون تومان است اما متاسفانه صاحبان این 54 پایان‌نامه برای بهره بردن از این امکانات مراجعه نکردند.
راودراد در پاسخ به پرسشی درباره اهداف جایزه پژوهش سینمایی بیان کرد: هدف اصلی ما ارتقا و رشد سینمای ایران به طور کلی است اما امسال با ورود بحث میان رشته‌ای و حضور کارشناسان خواستیم نشان دهیم سینماگران تنها به توان سینمایی خود نباید اتکا کنند و علوم مختلف می‌توانند در گسترش و توسعه سینما نقش داشته باشند و باید مورد توجه قرار بگیرند. پژوهش بصری هم که امسال به بخش‌ها اضافه شده است بستری برای ایجاد تعامل و تفاهم را با ساخت آثار بصری فراهم می‌کند.
تلاش برای بهبود تعامل سینما با سایر حوزه‌ها
اربابی هم درباره اهداف این جایزه گفت: اهداف جایزه پژوهش یک شکل عام دارد که هر سال تکرار می‌شود یا به هم پیوسته می‌شود چون نمی‌توانیم یک هدفی را از فعالیت پژوهشی منتفی کنیم چرا که ممکن است رویکرد جدیدی را در پی داشته باشد. هر سال با توجه به اتفاقات یکسری مسایل اهمیت پیدا می‌کنند به عنوان مثال تعامل سینمای ایران با سایر حوزه‌ها ضعیف است و تنها سینمای اجتماعی و سینمای کمدی در ایران دارای جایگاه هستند و دیگر انواع و ژانرهای سینمایی مورد توجه قرار نمی‌گیرند.
او افزود: جایزه پژوهش از طریق افزودن اهداف جدید به اهداف پیشین خود این جالی خالی را پر و توجه سینماگران را به موضوعی جلب می‌کند، بحث تعاملات میان رشته‌ای در حوزه‌های فلسفه، اقتصاد، روانشناسی و ... مسئله‌ای است که برای سینمای ایران مهم است و امسال مورد توجه قرار گرفته است. نکته مهم دیگر ابزار پژوهشی است، با توجه به پیشرفت فناوری و تکنولوژی هنوز ما ابزار پژوهشی را در پرسش نامه و ... می‌بینیم اما استفاده از فیلم در این دوره در پژوهش سینمایی فرصتی را برای به کارگیری ابزار جدید پژوهشی فراهم می‌آورد.
رییس شورای سیاست گذاری جایزه پژوهش سینمایی تاکید کرد: پژوهش‌ها چون کاربردی و مرتبط با مسئله سینمای ایران است، تاثیر دانشی دارد، به عنوان مثال ما در مورد تاثیرات اجتماعی فیلم‌ها در شکل دادن به نوع تفکرات، تصورات و سلایق مخاطب کار می‌کنیم و سینماگران ما با استفاده از این تحقیق می‌توانند سبک و سیاق فیلمسازی خود را متناسب با ویژگی مخاطبان تغییر دهند. البته اندازه گیری و تعیین متر و معیار آن چندان آسان نیست و این آسیب‌هایی است که ما داریم، اما جایزه پژوهش و سازمان سینمایی باید تلاش کند تا فضای تعاملی را در جامعه ایجاد کند.
راودراد سپس در پاسخ به چگونگی دسترسی داشتن به پایان‌نامه‌ها و مقالات راه‌یافته به جایزه گفت: سازمان سینمایی پژوهش‌هایی که برتر شده‌اند را در سایت منتشر کرده است و هرکس بخواهد می‌تواند آن‌ها را مطالعه کند. نکته دیگر اینکه سه پایان‌نامه که سال گذشته جایزه گرفتند امسال در مجموعه نشست‌ها قرار است عرضه شده و نقد و بررسی شوند. البته جایزه جوان است و مدت زمانی را نیاز دارد تا شناخته شود تا پژوهشگران بتوانند آن را بشناسند و آثار خود را برای شرکت در آن ارسال کنند.
تلاش برای متمرکز کردن پژوهش‌ها بر سینمای ایران
دبیر جایزه پژوهش سینمای ایران بیان کرد: تاثیری که پژوهش‌های سینمایی مختلف می‌تواند بر سینما داشته باشد، این است که توجه پژوهشگران را از سینمای خارجی به داخل ایران متمرکز کند. ما امروز می‌بینیم بسیاری از دانشجویان علاقه‌مند به تحقیق و بررسی درباره فیلم‌های سینمای جهان هستند در حالیکه تحقیقات لازم توسط پژوهشگران خارجی انجام شده است، مسئله‌ای که درباره سینمای ایران انجام نشده است و به نظرم بهتر است توجهات را به داخل سینمای ایران متمرکز کنیم تا از لحاظ مختلف به تحقیق بپردازیم.
او اضافه کرد: این اتفاق یک انگیزه را درباره تحقیق و پژوهش درباره سینمای ایران فراهم می‌کند که در سال‌های آینده می‌توانیم شاهد آن باشیم. بیشترین تحقیق مربوط به حوزه علوم انسانی است چون فضای کار پژوهشی بیشتری دارد اما سایر رشته‌ها سینمای جهان و هالیوود را ممکن است از سینمای ایران مهم‌تر بدانند، امیدوارم شاهد تغییر این نگاه باشیم.
اربابی در پاسخ به اینکه چه تعاملاتی با دانشگاه‌ها انجام شده است، توضیح داد: ما از جایزه اول پژوهش سینمایی توافق‌نامه‌ای را با همه دانشگاه‌هایی که مرتبط با سینماها هستند منعقد کردیم مانند دانشگاه هنر، سوره، صداوسیما و ... و آمادگی خود را برای پشتیبانی‌هایی که برای فعالیت‌های پژوهشی باید انجام شود اعلام کردیم، این پشتیبانی شامل چاپ، هزینه‌های تحقیق، نشست‌ها و ... می‌شود. واقعیت این است که مهم‌ترین چالش در این زمینه نزدیک کردن افکار کسانی است که در این حیطه موثر هستند، من به عنوان کسی که استاد راهنمای پایان‌نامه‌های زیادی بودم دیدم همیشه بین دانشجو و خواستگاه پژوهش‌ها فاصله زیاد است. ما تلاش کردیم فرایندی را ایجاد کنیم تا به جدی شدن مقوله پژوهش در سینمای ایران بینجامد.
راودراد هم تاکید کرد: ما جلساتی را با اساتید دانشگاه‌های مختلف برگزار کردیم تا نظرات خود را درباره جایزه مطرح کنند، موضوع پیشنهاد دهند و درباره چگونگی تعاملات سینما با حوزه های مربوطه نظر دهند. در طول زمان وقتی این اتفاق ملکه ذهن فعالان سینمای ایران شود که جایزه‌ای هم در حوزه پژوهش برگزار شود، می‌تواند به رشد سینما کمک کند.
جایزه پژوهش فعالیت تحقیقی است
اربابی همچنین بیان کرد: جایزه پژوهش سینمای ایران یک فعالیت تحقیقی است اما معاونت توسعه سینمای ایران این تعامل را با تمامی دانشگاه‌ها دارد تا مسئله سینمای ایران را از طریق دیدگاه‌ها، نگرش‌ها و ... دنبال کند. یکی از آسیب‌های جایزه پژوهش نبود میل و رغبت در پژوهشگران است، ما ابتدای هر سال اولویت‌های پژوهشی را نسبت به اهداف خود اعلام می‌کنیم، در آغاز بهار 98 84 موضوع را اعلام کردیم و تا الان حدود 95 تا 100 درخواست ارائه شده است و برای اینکه در پروسه تحقیق دچار مشکل نشویم مبنا را بر موضوع گذاشته‌ایم. اصلی‌ترین مشکلی که داشتیم نبود تناسب بین دغدغه‌های ذهنی با نیازهای سینمای ایران است، یکی از جدی ترین نیازهای سینمای ایران امکان حضور در بازارهای بین المللی است و باید یک بستری فراهم شود تا پژوهشگرانی را برای انجام این هدف پیدا کنیم و به چند الگوی مشخص برسیم تا براساس آن رفتار آزمایشگرانه خود را انجام دهیم.
او افزود: با توجه به اینکه نزدیک به سه سال است این فعالیت را دنبال می کنم اما نتیجه مثبتی ندارد و فکر می‌کنم دلیل عمده آن هم نبود پژوهشگر حرفه‌ای است، بسیاری از افراد در کنار سایر کارها به پژوهش هم می‌پردازند و این مسئله فضای پژوهشی را با آسیب مواجه می کند. ما از هر پایان نامه‌ای که درباره سینمای ایران باشد حمایت می‌کنیم. طبیعی است وقتی پایان‌نامه وجه کاربردی داشته باشد بیشترین حد حمایت را دریافت می‌کند و وقتی نظری و تئوری باشد یا سینما مسئله اصلی آن نباشد حداقل حمایت مالی را دریافت می‌کند. مشکل اصلی ما مراجعه نکردن پژوهشگران است که شاید ناشی از نبود اطلاع باشد.
بودجه 250 میلیون تومانی جایزه
رییس شورای سیاست گذاری جایزه پژوهش سینمایی درباره بودجه این جایزه توضیح داد: واقعیت این است که جایزه پژوهش هزینه چندانی ندارد و پیش بینی بودجه این جایزه حدود 250 میلیون تومان است که بخش اعظم آن مربوط به جوایز است. ما از 300 میلیون تومان آغاز کردیم و در حال صرفه جویی هستیم تا بیشتر متمرکز بر اصل حوزه پژوهش باشیم، البته به نظر من این مبلغ قابل قبول است. نکته دیگر اینکه سازمان سینمایی نقشی در این بودجه ندارد و اگر فعالیتی صورت نگیرد به خزانه کشور باز می‌گردد.
نبود رشته مطالعاتی در حوزه دانشگاهی سینما
او همچنین درباره وجود سامانه‌ای جهت دسترسی به مقالات دانشجویان گفت: ما آمادگی لازم را جهت چاپ مقالات و پایان‌نامه‌ها در قالب کتاب داریم. ضمن اینکه پایان نامه‌ها در سامانه ایران داک قابل دسترسی است و خود سامانه‌های دانشگاه‌ها هم امکان دسترسی به پایان نامه را فراهم می کنند. هیچ مانعی برای فعالیت علاقه‌مندان به حوزه پژوهش سینمایی وجود ندارد، بخش عمده فعالیت پژوهشی توسط پژوهشگران علوم اجتماعی انجام می‌شود اما مشکلی که وجود دارد آن‌ها می‌خواهند از نگاه خود به حوزه سینما نگاه کنند، مسئله ما سینماست تا از دنیای سینما هر کس وارد حوزه‌های دیگر شود. این برای فارغ التحصیلان و پژوهشگران اولویت ندارد و برخی اوقات آگاهی کامل را به مسایل ندارند. در واقع همه فارغ التحصیلان سینما ابتدا برای فعالیت هنری وارد دانشگاه شدند و هیچ رشته مطالعاتی در حوزه سینما نداریم. تعداد خیلی کمی از این افراد تبدیل به آدم‌هایی می‌شوند که علاقه پژوهشی دارند و این وضعیت کار پژوهشی را سخت کرده و ما در همه جلسات می‌خواهیم این دو فضا را به هم نزدیک کنیم. در واقع این تفاوت نگاه پاشنه آشیل ماست و باید مقالات را بر مبنای پژوهش سینمایی انجام شود، دوستان اگر می توانند در اشاعه و بیان این حوزه به ما کمک کنند.
توجه به ارتباط مخاطبان با سینما
اربابی درباره نتایج تحقیقات در حوزه اکران سینماها و بهبود اوضاع آن، پاسخ داد: «در خصوص مقوله اکران که جزو مسئله اساسی سازمان سینمایی است، یکی از اولویت‌های سازمان سینمایی در دوره آقای حیدریان و دوره جدید اخذ سهم از بازارهای جهانی بود، این مسئله الزاماتی را نیاز دارد و سازمان سینمایی سه پژوهش انجام داده است، ما در این پژوهش‌ها ما از روش‌های تطبیقی که فیلم را اکران کنند و در ارتباط مخاطب با سینما موثر باشند استفاده کرده‌ایم و مهم‌ترین دستاورد این پژوهش‌ها برای سینمای ایران افزایش سهم سینمای ایران در زمینه تولید مشترک و بازارهای جهانی است. تولید مشترک خود الزاماتی دارد که مهم‌ترین آن مسایل حقیقی و حقوقی است.
وی همچنین گفت: «ما تدابیری را برای تحقیقات و پژوهش‌های بومی و مرکزگریزی انجام داده‌ایم و به عنوان مثال امسال پایان نامه‌هایی از منطقه سیستان و بلوچستان داریم اما نکته این است که می‌بایست اطلاعاتی را درباره مناطق داشته باشیم.
در پایان این نشست از پوستر سومین جایزه پژوهش سال سینمای ایران رونمایی شد.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/
