نوزادی که پس از ۴ روز زنده از قبر بیرون آمد!

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، در روزهای گذشته خبر پیدا شدن نوزاد دختربچه‌ای که توسط والدینش در کشور هندوستان زنده به گور شده بود، از آن خبرهای عجیب به حساب می‌آمد. چند روز پیش یکی از بیمارستانهای شمال هند خبر پیدا شدن یک دختر بچه را  که در یک گلدان گِلی زیر زمین دفن شده بود منتشر کرد.

پزشک این نوزاد به رسانه‌های محلی گفته است: در حال حاضر این نوزاد برای ادامه حیات خود می‌جنگد و با وجود اینکه احتمال زنده ماندنش بالاست، اما خطر مرگ ۵ تا ۷ روز دیگر او را تهدید  می‌کند. در این بین، پلیس هند پرونده‌ای را برای مجرمان ناشناس تشکیل داده و اعلام کرد که به دنبال والدین آن است. البته پلیس اعتقاد دارد که این اقدام توسط پدر و مادر او انجام شده، چرا که در غیراین صورت باید طی روزهای اخیر برای گمشدن فرزندشان به پلیس مراجعه و شکایت می‌کردند.

آنها در مورد انگیزه این اقدام می‌گویند: فرهنگ غلطی از قدیم الایام در بین برخی از هندوها بوده که بین جنسیت‌ها تبعیض قائل شده و دختران به ویژه در میان جوامع فقیر به عنوان یک فشار مالی تلقی می شوند.  به همین دلیل فرزند دختر خود را زنده به گور کرده‌اند. البته هندوها معمولا مردگان خود را می سوزانند اما کودکان و نوزادان خود را دفن می‌کنند. این نوزاد توسط یکی از اهالی منطقه که برای خاکساری فرزند کوچکشان مشغول کندن زمین بودند پیدا شد.

آقای سینگ در اینباره می‌گوید: وقتی حدود ۹۰ سانتی‌متر از زمین حفر کردند، بیل آنها به گلدان سفالی می‌خورد و آن را می‌شکند که ناگهان صدای گریه کردن نوزادی را می‌شنوند. آنها وقتی گلدان را بیرون می‌آورند،  نوزاد را داخل آن پیدا می‌کنند.

این نوزاد به بیمارستان دولتی محلی منتقل شده و در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بستری است. پزشک متخصص بیمارستان می‌گوید: او یک نوزاد نارس بوده و احتمالاً در ۳۰ هفتگی متولد شده، وزن او فقط ۲.۴ کیلوگرم است که وزن بسیار کمی در بدو تولد محسوب می‌شود. »

این پزشک ادامه می‌دهد: «این نوزاد  کمبود فشار خون دارد و همچنین قند خون او روی ۳۵ است در حالی که باید حداقل ۴۵ باشد.» وی می‌افزاید: «این نوزاد در بخش مراقبت‌های ویژه نگهداری می‌شود و از طریق لوله مایعات تغذیه می‌کند. تعداد پلاکت‌های او به ۱۰۰۰۰ کاهش یافته در حالی که دامنه طبیعی آن بین ۱۵۰۰۰۰ تا ۴۵۰۰۰۰ است، به همین دلیل ما نگران عفونت در خون او هستیم.»

تخمین‌های متفاوتی در مورد مدت زمانی که این کودک زیر زمین دفن بوده، زده می‌شود و پزشکان می‌گویند آنها فقط می‌توانند حدس بزنند که چگونه این نوزاد زنده مانده است. با این حال متخصص این کودک معتقد است این نوزاد سه تا چهار روز زیر زمین مدفون بوده است.»

این پزشک ادامه می‌دهد: «این نوزاد از طریق چربی ذخیره شده در بدن خود زنده مانده است. نوزادان با چربی در شکم، ران و گونه‌های خود به دنیا می آیند و می‌توانند برای مدتی در مواقع اضطراری زنده بمانند.»

اما یکی دیگر از پزشکان تخمینی محافظه کارانه تر می‌زند و می‌گوید: «این نوزاد فقط برای «دو تا سه ساعت» دفن شده است و اگر او نجات نمی یافت فقط «یک یا دو ساعت دیگر» زنده می‌ماند.»

او توضیح می‌دهد در داخل گلدان یک منفذ هوا وجود داشته که اکسیژن را به این کودک می‌رسانده است. همچنین این گلدان از خاک رس متراکم ساخته نشده بود که توانسته به تردد هوا کمک کند.

رجش کومار میشرا، سیاستمدار محلی در منطقه می‌گوید که حاضر است این کودک را بزرگ کند. وی می‌گوید: «زنده ماندن این کودک معجزه است، من معتقدم که خدا جان او را نجات داده است. اکنون وظیفه ما این است که همه کارها را برای او انجام دهیم. او در حال نوسان بین زندگی و مرگ است. وقتی او بهبود پیدا کرد، من او را به خانه می برم و او را به عنوان دخترم بزرگ کنم. »

وی افزود: «من روزی چندین بار به بیمارستان می‌آیم تا این کودک را ببینم. به تازگی که به همراه همسرم به دیدار او رفتم، نام او را صدا کردم و او چشمانش را باز  و به من نگاه کرد.»

رها کردن و قتل دختران نوزاد در هند خیلی معمول نیست، اما یک اولویت سنتی وجود دارد که پسران را بر دختران مقدم‌تر می‌داند و به اعتقاد طیف وسیعی از هندوها این پسر است که نام خانوادگی را به پیش می‌برد و در سن سالمندی از والدین خود مراقبت می‌کند، در حالی که دختران به خانواده‌ها هزینه جهیزیه تحمیل می‌کنند و برای ادامه زندگی با فرد دیگری ازدواج می کنند.

انتهای پیام/