ناو لينکلن با مأموريت هاليوودی

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، در عالم سیاست و وزن‌کشی نظام بین‌الملل، ترس از قدرت، بیش از خود قدرت مؤثر است. آنچه موجب واهمه بسیاری از کشورها از دولت آمریکاست، بیش از آن‌که قدرت نظامی باشد، هژمونی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و رسانه‌ای است. مگر دولت آمریکا چقدر واقعاً قدرت دارد که حداقل در همین منطقه غرب آسیا، سران بیش از ۱۰ کشور، تمام سیاست‌هایشان را با دولت آمریکا تنظیم و به‌اصطلاح ساعت‌هایشان را به وقت واشنگتن هماهنگ می‌کنند. کافی است تاریخ جنگ‌های آمریکا را ازنظر بگذرانیم.

در ۲۰ سال گذشته، دو حمله به عراق و افغانستان در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۱، به‌وضوح نشانگر آن است که آمریکا در حمله نظامی، فقط به سمت لقمه‌های آسان می‌رود، اگرچه همین‌ها هم هنوز و بعد از دو دهه، در گلویش مانده‌اند. جنگ‌های دیگر آمریکا هم به‌وضوح نشان می‌دهد که آمریکا، تا وقتی از «پیروزی آسان» اطمینان نیابد، هیچ جنگی را شروع نمی‌کند.

از زمان پایان جنگ ۲۰ ساله ویتنام، دولت آمریکا، راهبرد اساسی خود را بر این قرار داده که تا حد امکان نجنگد. آمریکا به‌شدت نگران مردمی شدن جنگ در کشورهای مورد تهاجم و درنتیجه بالا رفتن تلفات خود است. از همین روست که در سال‌های اخیر هم، هر جا که عملاً نیازی به قوه قهریه داشته، تنها با ابزار تهدید نظامی و نه آغاز جنگ، هدف خود را پیش برده است. غیر از قوه نظامی، ابزارهای تبلیغاتی و رسانه‌ای هم به کمک آمریکا آمده‌اند و به‌عنوان‌مثال، تقسیم کشور نفت‌خیز سودان به دو بخش شمالی و جنوبی، نمونه‌ای از تأثیر هیمنه آمریکاست.

در خبرها خوانده‌اید که ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن، به‌سوی خلیج‌فارس درحرکت است. آمریکایی‌ها استاد عملیات روانی هستند، پیش‌ازاین هم، آمریکایی‌ها از هر مناسبت و مطلب کم‌ارزشی، سوژه‌ای برای بازنمایی قدرت و تحکیم هیمنه خود استفاده می‌کردند. به‌عنوان نمونه، اگر کلیدواژه «ناو» را در یک رسانه انگلیسی‌زبان جست‌وجو کنید، اخبار متعددی پیرامون آن مشاهده می‌کنید که واقعاً ارزش خبری ندارند، اخباری مانند این‌که ناو جنگی آمریکا قصد عزیمت به خلیج‌فارس دارد، ناو از بندری در آمریکا حرکت کرد، ناو به نیمه راه رسید، ناو به جنوب غرب آسیا رسید و ناو از تنگه هرمز عبور کرد، همه نشانگر آن‌اند که اساساً این ناو قرار نیست هیچ کار جدی نظامی بکند و اصل هدف طراحی‌شده برای آن، ایجاد همین سروصدا و ایجاد ترس در حریف است.

اما در آن‌سوی ماجرا، در ایران اسلامی، این خبرها اصلاً جدی گرفته نمی‌شود. ملت ما، چهل سال است تمرین کرده که از هیمنه پوشالی آمریکا نهراسد. اگر بگویم دانشجویان ایرانی، تنها افرادی هستند که در ۵ دهه گذشته، دولت آمریکا را با بحران مشروعیت روبه‌رو کرده و موجب یک مرحله‌ای شدن آن گشته‌اند، گزاف نیست. جالب آن‌که ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا که عملاً موجب شکست دولت کارتر شد، کاملاً جنبشی و برخاسته از بدنه جوانان سال‌های اول انقلاب بود. نیروهای مسلح ما، ناو آمریکایی را هدف متحرکی می‌بینند که اتفاقاً، نفس حضورش نشانگر آن است که آمریکا قصد و توان حمله ندارد، اگرنه چرا مقامات آمریکایی چنین هدف بزرگ و ساده‌ای را به آب‌های ایران نزدیک می‌کنند و نیروهای خود را در معرض چنین ریسک بزرگی قرار می‌دهند.

منبع:رسالت

انتهای پیام/4112/