دعاى شب آخر ماه شعبان و اوّل ماه رمضان

به گزارش خبرنگار حوزه معارف اسلامی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، امروز روز پایانی ماه شعبان‌المعظم و امشب اول ماه مبارک رمضان خواهد بود، به همین منظور دعاى شب آخر ماه شعبان و اوّل ماه رمضان تقدیم خوانندگان محترم می‌شود.

حارث بن مغیره نضرى از امام صادق (علیه‌السلام) روایت کرده است که آن حضرت در شب آخر ماه شعبان و شب اوّل ماه رمضان این دعا را می‌خواند:

اَللّـهُمَّ اِنَّ هذَا الشَّهْرَ الْمُبارَکَ الَّذى اُنْزِلَ فیهِ

خدایا، این ماه بابرکت که قرآنِ

الْقُرآنُ، هُدىً لِلنّاسِ وَبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى

مایه هدایت انسان‌ها و دلیل قاطع هدایت

وَالْفُرْقانِ قَدْ حَضَرَ، فَسَلِّمْنا فیهِ وَسَلِّمْهُ لَنا،

و جداکننده حق از باطل در آن نازل‌شده، فرارسیده است، پس ما را در آن سالم بدار و آن را براى

وَتَسَلَّمْهُ مِنّا فى یُسْرٍ مِنْکَ وَعافِیَةٍ، یا مَنْ

ما به‌سلامت دار و به‌آسانی و سلامت از ما تحویل بگیر اى کسى که

اَخَذَ الْقَلیلَ وَشَکَرَ الْکَثیرَ، اِقْبَلْ مِنِّى الْیَسیرَ،

کم را پذیرفته و قدردان (اعمال) فراوانى، این مقدار ناچیز را از من بپذیر،

اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ اَنْ تَجْعَلَ لى اِلى کُلِّ خَیْرٍ

خدایا از تو می‌خواهم که راهى براى انجام کارهاى خیر به رویم بگشایى

سَبیلاً، وَمِنْ کُلِّ ما لا تُحِبُّ مانِعاً، یا اَرْحَمَ

و ازآنچه نمی‌پسندی بازدارى، اى مهربان‌ترین

الرّاحِمینَ، یا مَنْ عَفا عَنّى وَعَمّا خَلَوْتُ بِهِ

مهربانان، اى که گذشتى از من و از گناهانى که در خلوت

مِنَ السَّیِّئاتِ، یا مَنْ لَمْ یُؤاخِذْنى بِارْتِکابِ

مرتکب شده‌ام، اى که مرا به‌واسطه انجام

الْمَعاصى، عَفْوَکَ عَفْوَکَ عَفْوَکَ یاکَریمُ،

گناهان بازخواست نکردى، بگذر، بگذر اى بخشنده،

اِلـهى وَعَظْتَنى فَلَمْ اَتَّعِظْ، وَزَجَرْتَنى عَنْ

خدایا پندم دادى و نپذیرفتم و از انجام حرام بازم

مَحارِمِکَ فَلَمْ اَنْزَجِرْ، فَما عُذْرى فَاعْفُ

داشتى و مرتکب شدم، پس چه عذرى آورم،

عَنّى یا کَریمُ، عَفْوَکَ عَفْوَکَ، اَللّـهُمَّ اِنّى

اى بخشنده، از گناهم درگذر، درگذر، درگذر، خدایا از

اَسْئَلُکَ الرّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ، وَالْعَفْوَ عِنْدَ

تو می‌خواهم آسایش در وقت مردن و گذشت در

الْحِسابِ، عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبدِکَ، فَلْیَحْسُنِ

قیامت را، گناه بنده‌ات بزرگ ولى گذشت از

التَّجاوُزُ مِنْ عِنْدِکَ، یااَهْلَ التَّقْوى، وَ یا اَهْلَ

جانب تو نیکوست، اى شایسته پرهیزکارى

الْمَغْفِرَةِ، عَفْوَکَ عَفْوَکَ، اَللّـهُمَّ اِنّى عَبْدُکَ

و گذشت، بگذر، بگذر، خدایا من بنده

وَابْنُ عَبْدِکَ وَ ابْنُ اَمَتِکَ، ضَعیْفٌ فَقیرٌ اِلى

و فرزند بنده و فرزند کنیزت هستم، ناتوان و نیازمند

رَحْمَتِکَ، وَ اَنْتَ مُنْزِلُ الْغِنى و الْبَرَکَةِ عَلَى

رحمت توأم و تویى که ثروت و برکت را بر

الْعِبادِ، قاهِرٌ مُقْتَدِرٌ، اَحْصَیْتَ اَعْمالَهُمْ،

بندگانت فرو فرستى و تویى قوى و توانمند، اعمالشان را محاسبه نموده

وَقَسَمْتَ اَرْزاقَهُمْ،وَجَعَلْتَهُمْ مُخْتَلِفَةً اَلْسِنَتُهُمْ

و روزیشان را تقسیم کرده‌ای و آن‌ها را با زبان‌ها

وَ اَلْوانُهُمْ، خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ، وَ لا یَعْلَمُ

و رنگ‌های مختلف آفریده‌ای، آفرینشى بعد از آفرینش،

الْعِبادُ عِلْمَکَ، وَلا یَقْدِرُ الْعِبادُ قَدْرَکَ، وَ کُلُّنا

بندگان دانشت را ندانند و مقام و مرتبه‌ات نشناسند،

فَقیرٌ اِلى رَحْمَتِکَ، فَلا تَصْرِفْ عَنّى وَجْهَکَ،

و همه ما نیازمند رحمتت هستیم، پس از من روى مگردان

وَاجْعَلْنى مِنْ صالِحى خَلْقِکَ فِى الْعَمَلِ

و مرا از بندگان صالحت در رفتار

وَالْأَمَلِ، وَالْقَضآءِ وَالْقَدَرِ، اَللّهُمَّ اَبْقِنى خَیْرَ

و افکار و قضا و قدر قرار ده، خدایا مرا به بهترین

الْبَقآءِ، وَاَفْنِنى خَیْرَ الْفَنآءِ عَلى مُوالاةِ

وضع بر دوستى دوستانت و دشمنى دشمنانت

اَوْلِیآئِکَ، وَ مُعاداةِ اَعْدآئِکَ، وَ الرَّغْبَةِ اِلَیْکَ،

زنده بدار و بمیران، با اشتیاق به تو

وَ الرَّهْبَةِ مِنْکَ، وَالْخُشُوعِ وَ الْوَفاءِ وَ التَّسْلیمِ

و ترس از تو و فروتنى و وفادارى و تسلیم

لَکَ، وَ التَّصْدیقِ بِکِتابِکَ، وَ اتِّباعِ سُنَّةِ

به تو و پذیرش کتابت و پیروى از سنّت

رَسُولِکَ، اَللّـهُمَّ ما کانَ فى قَلْبى مِنْ شَکٍّ اَوْ

فرستاده‌ات (زنده بدار و بمیران)، خدایا آنچه از شک،

رَیْبَةٍ، اَوْ جُحُودٍ اَوْ قُنُوطٍ، اَوْ فَرَحٍ اَوْ بَذَخٍ اَوْ

تردید، انکار، ناامیدى، شادى، تکبّر،

بَطَرٍ، اَوْ خُیَلاءَ اَوْ رِیآءٍ اَوْ سُمْعَةٍ، اَوْ شِقاقٍ اَوْ

گستاخى، خودبینى، خودنمایى، شهرت‌طلبی، ناسازگارى،

نِفاقٍ، اَوْ کُفْرٍ اَوْ فُسُوقٍ، اَوْ عِصْیانٍ اَوْ عَظَمَةٍ،

دورویى، کفر، فسق، نافرمانى، بزرگ‌منشی

اَوْ شَىْءٍ لا تُحِبُّ، فَاَسْئَلُکَ یا رَبِّ اَنْ تُبَدِّلَنى

یا چیزى که تو نمی‌پسندی و در دل من است از تو می‌خواهم پروردگارا

مَکانَهُ اِیماناً بِوَعْدِکَ، وَ وَفآءً بِعَهْدِکَ، وَ رِضاً

که تبدیل کنى آن را به تصدیق وعده‌ات و پایبندى به پیمانت و خوشنودى به

بِقَضآئِکَ،وَزُهْداًفِى الدُّنْیا،وَرَغْبَةً فیماعِنْدَکَ،

تقدیرت و پارسایى در دنیا و اشتیاق به آنچه نزد توست

وَ اَثَرَةً وَ طُمَاْنینَةً وَ تَوْبَةً نَصُوحاً،اَسْئَلُکَ

و فضیلت و آرامش و توبه خالص، این را از تو می‌خواهم

ذلِکَ یا رَبَّ الْعالَمینَ، اِلهى اَنْتَ مِنْ حِلْمِکَ

اى پروردگار جهانیان، خدایا به خاطر حلمت

تُعْصى، وَمِنْ کَرَمِکَ وَجُودِکَ تُطاعُ، فَکَأنَّکَ

نافرمانت کنند و به خاطر بخشش و کرمت اطاعتت کنند، پس گویا

لَمْ تُعْصَ، وَاَنَا وَمَنْ لَمْ یَعْصِکَ سُکّانُ

نافرمانى نشده‌ای و من و کسانى که نافرمانت نکرده‌اند در زمین تو ساکنیم

اَرْضِکَ، فَکُنْ عَلَیْنا بِالْفَضْلِ جَواداً، وَبِالْخَیْرِ

پس به کرمت بر ما بخشنده باش و خیر و نیکى را به ما بازگردان،

عَوّاداً، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ، وَصَلَّى اللهُ عَلى

اى مهربان‌ترین مهربانان و درود خدا بر

مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلاةً دآئِمَةً لا تُحْصى وَلا تُعَدُّ، محمّد

و خاندان پاکش باد درودى همیشگى که به شماره و عدد نیاید

وَلا یَقْدِرُ قَدْرَها غَیْرُکَ، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

و اندازه آن را غیر تو نداند اى مهربان‌ترین مهربانان.

منبع: کتاب زمزمه رمضان نوشته آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی

انتهای پیام/4072/4090/