غفلت جامعه از سالمندان/ رسانه‌ها توجه بیشتری به سالمندان کنند

آندیا عباسیان درگفتگو با خبرنگار حوزه زنان، خانواده و جوانان گروه اجتماعی خبرگزاری آنا در ارتباط با از بین رفتن منزلت اجتماعی سالمندان در جامعه اظهار کرد: موضوع سالمندان همچون سایر مسائل اجتماعی یک موضوع چند‌بعدی است و به این باور در سطح جامعه بازمی‌گردد که تا چه اندازه سالمندان برای ما اهمیت دارند و تا چه اندازه ما آنها را به‌عنوان سرمایه اجتماعی محسوب می‌کنیم.

وی تصریح کرد: از مواردی که بسیار در ارتباط با سالمندان دیده می‌شود، این است که آنها با نوعی طرد‌شدگی، انزوا و تنهایی مواجه شده‌اند و برای این‌که سعی‌کنیم حس منزلت سالمندان به آنها باز‌گردد، می‌بایست این برچسب‌هایی که به آنها زده شده، بازپس‌گرفته شود.

این روان‌شناس ادامه داد: در سطح خیلی ابتدایی آمدند و یک نهضت سواد‌آموزی راه انداختند و این موضوع باعث شد مغز آنها به‌کار بیفتد و با فعالیت‌هایی بتوانند آن حس ناکارآمدیشان را به فراموشی بسپارند.

عباسیان افزود: از اقدامات دیگری که می‌توان برای ایجاد منزلت سالمندان به آن اشاره کرد، انجام اقدامات اجرایی توسط سازمان‌ها و نهادها است. در سال 2012 در سوئیس بانکی تحت عنوان بانک زمان تأسیس شد که ساز‌وکار آن به این ترتیب بود که با شعار «تو هم روزی پیر خواهی شد» از جوانان می‌خواست تا در طول هفته زمانی را به یک فرد سالمند اختصاص دهند و مثلاً با یک سالمند به گفتگو بنشینند، با آنها به خرید بروند و یا به خانه‌اش بروند و با او چای بنوشند و...  این زمانی که در این راه صرف می‌کنند، در حساب بانک زمان آنها ذخیره می‌شود.

وی با بیان این‌که چنین اقداماتی می‌تواند این حس را برای افراد تداعی کند که سرمایه‌گذاری و سپرده‌گذاری صرفاً مالی نیست و می‌تواند به ابعاد معنوی و انسانی هم کشیده شود، اذعان کرد: بنا به میزان زمانی که افراد به یک سالمند کمک می‌کنند، این مدت در حساب آنها ذخیره می‌شود تا زمان سالخودگی خود، آنها بتوانند از خدمات کمک به سالمندان دیگر، بهره‌مند شوند.

این روان‌شناس انجام چنین فعالیت‌ها در سطح سازمانی را نوعی فرهنگ‌سازی عنوان کرد که می‌تواند افراد را از فرد‌گرایی به‌سمت جمع‌گرایی سوق دهد؛ چون روابط خانوادگی افراد محدود شده و بیشتر ابراز علاقه و عشق‌ها مجازی است.

عباسیان افزود: شاید دیگر لازم باشد به‌جای لیبل و برچسب برای صندلی اتوبوس و یا مترو، رنگ صندلی‌ها را برای اقشار خاص و آسیب‌پذیر تغییر دهیم تا توجه مردم نسبت به آن بیشتر شود و این پیام، مشخص‌تر در فضاهای شهری منتقل شود.

وی در ادامه از نقش رسانه در بازگرداندن منزلت سالمندان سخن به‌میان آورد و گفت: شاید وقت آن باشد تا به‌جای برنامه‌ای تحت عنوان «کودک شو» که در آن نشان می‌دهند که چقدر پدر و مادرها از دنیای بچه‌هایشان فاصله دارند، به برنامه‌ای با عنوان «سالمند شو» توجه شود و در آن ببینیم تا چه اندازه در کشورمان به سالخوردگان بی‌توجهی شده و به فراموشی سپرده شده‌اند.

این مشاور در ادامه به موضوع گسترش آلزایمر در کشور اشاره کرد و گفت: وقتی شما می‌بینید در تبلیغات، برنامه‌های تلویزیونی تمرکز بر روی جوان بودن، زیبا بودن و بی‌نقص بودن است و برخی اقشار همچون سالمندان مورد توجه قرار نمی‌گیرند، به مرور به دست فراموشی سپرده می‌شوند و وقتی تأثیر پیام‌ها در زندگی روزمره ما خود را نشان می‌دهد، دیگر مراجعه چندانی به آنها برای احوالپرسی و دید و بازدید صورت نمی‌گیرد و هر قدر که تصویر و صدای عزیزانشان را کمتر می‌شنوند و می‌بینند، به‌صورت تدریجی حافظه آنها پاک شده و دچار فراموشی می‌شوند.

عباسیان در پایان بروز رفتارهای اجتماعی همچون پایین آمدن منزلت افراد سالخورده را ناشی از تجارب رشدی دانست و اظهار کرد: در گذشته به کودکان آموزش داده می‌شد که مثلاً جلوی بزرگ‌تر پایت را دراز نکن، در هر جایی اول بزرگتر باید بنشیند و .... که این موضوع یک فضای ارزشی ایجاد می‌کرد و باعث بروز آن در رفتارهای اجتماعی می‌شد؛ ولی امروز در خانواده‌ها چنین موضوعاتی اهمیت خود را از دست داده و آسیب جدی را به جامعه وارد آورده است.

انتهای پیام/4105/خ