ثمره همه مجاهدت‌های فی سبیل الله در مقابل یک واحد مسکونی
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، سردار شهید علی صیاد‌شیرازی سال ۱۳۲۳ در روستای «کبود گنبد» از توابع «درگز» متولد شد. پس از دریافت دیپلم ریاضی،در سال ۱۳۴۲ در آزمون دانشکده افسری پذیرفته شد و سه سال بعد در رسته توپخانه فارغ‌التحصیل شد.
از سال ۱۳۴۸ در لشکر زرهی تبریز خدمت رسمی خود را در نیروی زمینی آغاز کرد. وی در مهرماه سال ۱۳۶۰، به فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب شد و در ۲۳ تیر ۱۳۶۵ از سمت خود استعفا داد و به سمت نمایندگی حضرت امام(ره) در شورای عالی دفاع منصوب شد. وی در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ به درجه سرتیپی رسید و دو سال بعد به سمت معاونت بازرسی ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح منصوب شد.
در شهریور ۱۳۷۲ با حکم فرماندهی کل قوا به سمت جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح منصوب شد و سپس در ۱۶ فروردین ۱۳۷۸ با حکم فرماندهی کل قوا به درجه سرلشکری ارتقا یافت. شهید علی صیاد‌شیرازی روز شنبه ۲۱ فروردین ماه ۱۳۷۸ توسط عوامل منافقین به‌شهادت رسید.
همرزمان سردار شهید صیاد شیرازی در خاطره‌ای از او این‌چنین روایت می‌کنند: در سال‌های جنگ، بنیاد شهید انقلاب اسلامی به تعدادی از خانواده‌‌‌‌‌های ایثارگران در یکی از شهرک‌های تازه تأسیس تهران زمین می‌‌‌‌‌‌‌‌داد. دوستان شهید صیاد شیرازی که از نزدیک وضع مالی او را می‌دانستند، از رئیس بنیاد شهید خواستند به شهید صیاد که در آن زمان جانباز هم بود، قطعه زمینی اختصاص بدهد. رئیس بنیاد شهید هم که از زندگی او بی اطلاع نبود، موافقت کرد. 
دوستان شهید صیاد برای این که او را در مقابل عمل انجام شده قرار دهند، وام گرفتند و حتی خود نیز پولی فراهم کردند و دست به کار ساختمان‌سازی شدند تا این که در نیمه کار صیاد فهمید، چنان عصبانی شد که حتی صدایش می‌لرزید. شاهدان ماجرا اذعان می‌کنند که هرگز او را چنین ندیده بودند.
وی حتی برای نخستین بار به دوست قدیمی‌اش داد زده بود که: «شما چطور توانستید بدون اجازه من دست به چنین کاری بزنید؟» عصبانیتش که فروکش کرد، از آنان عذر خواست. گفت می‌داند آنان قصد خدمت به او و خانواده‌اش را داشته‌اند، اما او چنین استحقاقی ندارد. بعد برای رئیس بنیاد شهید نامه‌ای نوشت به این مضمون: اکنون در وضعیتی قرار دارم که احساس می‌کنم به ازای رسیدن به مسکن، بهای گرانی را می‌پردازم، آن هم ثمره همه مجاهدت‌های فی سبیل الله (که اگر خداوند آن را تأیید فرماید) که قلبم رضایت نمی‌دهد چنین شود.
در ادامه نامه، شهید صیاد به‌رئیس بنیاد شهید نوشت: لذا با توجه به این‌که خدا می‌داند، نه تنها خود را لایق چنین عنایاتی از جمهوری اسلامی نمی‌دانم بلکه هم‌چنان مدیون هستم و باید تا روزی که نفس در بدن دارم، عاشقانه به اسلام عزیز خدمت نمایم. قاطعانه اقدام فرمائید که ساختمان نیمه‌کاره مسکن اینجانب را از طرف بنیاد شهید تحویل گرفته و فقط مخارجی را که اضافه بر وام واگذاری (مبلغ چهارصد هزار تومان) هزینه شده است، به ما پرداخت نمایند تا به صاحبانش مسترد نمایم.
انتهای پیام/۴۱۰۰/
