انتحار ناخواسته اقتصادی مکرون

به گزارش خبرنگار گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، روند نزولی محبوبیت رئیس جمهور فرانسه در نظرسنجی‌ها ادامه دارد. مطابق آخرین نظرسنجی‌های صورت گرفته در کشور فرانسه، 75 درصد از شهروندان فرانسوی نسبت به عملکرد امانوئل مکرون و همراهانش در کاخ الیزه ناراضی هستند. کاهش قدرت خرید و افزایش بیکاری در فرانسه ازجمله شاخصه‌ها و مؤلفه‌هایی بوده‌اند که در تحقق نتایج این نظرسنجی مؤثر بوده‌اند.

واقعیت امر این است که کلیت اقدام مکرون بر سر ایجاد اصلاحات اقتصادی در فرانسه، حکم یک انتحار سیاسی و اقتصادی را در این کشور داشته و نه‌تنها منتج به تقویت موقعیت مکرون در معادلات پاریس و اروپا نشده، بلکه وی را در آستانه خروج از قدرت قرار داده است. به‌راستی چه اتفاقی در فرانسه رخ داده و مکرون در کدام بخش از محاسبات اقتصادی و سیاسی خود دچار خطا شده است؟

در این خصوص نکاتی وجود دارد که نمی‌توان به‌سادگی از کنار آنها گذشت. مهم‌ترین نکته اینکه قرار بود مکرون در عرض مدتی کوتاه و متعاقب موفقیت در ایجاد و استمرار اصلاحات اقتصادی در فرانسه و منطقه یورو، به رهبر اقتصادی اروپا تبدیل شود. این در حالی بود که شهروندان اروپایی نیز در 2017 از انتخاب مکرون به‌عنوان رئیس جمهور فرانسه ابراز رضایت کردند. آنها تصور می‌کردند که رئیس جمهور فرانسه ضمن به چالش کشیدن سیاست‌های ریاضتی در حوزه اقتصاد، مؤلفه‌های رشد اقتصادی را در اتحادیه اروپا و منطقه یورو تقویت خواهد کرد.

فراتر از آن، سران اتحادیه اروپا نیز امیدوار بودند موفقیت مکرون در اعمال اصلاحات اقتصادی در فرانسه، گام محکمی برای خروج کل منطقه یورو از بحران اقتصادی تلقی شود. به عبارت بهتر، در شرایطی که جریان‌های ضدیورو و راست‌گرایان افراطی در کشورهای مختلف عضو اتحادیه اروپا رشد پیدا کرده بودند، مکرون آخرین امید مقام‌های اروپایی برای مدیریت بحران اقتصادی در منطقه یورو محسوب می‌شد؛ امیدی که به‌زودی در میان سران اروپای واحد رنگ باخت.

عدم اقناع افکار عمومی فرانسه در زمینه ایجاد اصلاحات اقتصادی از یک‌سو و تصور نادرست مکرون نسبت به حمایت شهروندان فرانسوی از خود، در شکل‌گیری این روند مؤثر بود. هم‌اکنون مکرون ناچار شده است جهت جلوگیری از وقوع و استمرار تنش‌های بیشتر در فرانسه، امتیازاتی به معترضین داده و ضمن عقب‌نشینی از تصمیم افزایش مالیات بر قیمت سوخت، در زمینه‌هایی مانند افزایش حداقل دستمزدها و کاهش مالیات بر درآمد اقشار متوسط و ضعیف نیز قول‌هایی به شهروندان کشورش بدهد.

این به معنای پایان اصلاحات اقتصادی مکرون و انتحار اقتصادی ناخواسته وی محسوب می‌شود. در حال حاضر، سران اروپای واحد به‌خوبی می‌دانند که مکرون عملاً تا 2022 میلادی (زمان برگزاری انتخابات سراسری فرانسه) قدرت بازیابی توان اولیه خود برای اعمال اصلاحات اقتصادی مدنظر خود در فرانسه و منطقه یورو را نخواهد داشت. ازاین‌رو مکرون باید رؤیای رهبری اقتصادی منطقه یورو را از اکنون تا آخرین لحظه حضورش در کاخ الیزه به فراموشی بسپارد، البته این در صورتی است که رئیس جمهور جوان فرانسه تا قبل از 2022 میلادی ناچار به استعفا از سمت خود نشود.

مقام‌های اروپای واحد و سران منطقه یورو در حال حاضر، دیگر آلترناتیوی برای مکرون و اصلاحات اقتصادی وی در منطقه یورو ندارند. آنها به‌شدت نسبت به ظهور قدرت احزاب ضدیورو و ضداروپایی در کشورهایی مانند فرانسه و آلمان نگران هستند. به‌عنوان مثال آنها به‌خوبی می‌دانند که اگر مارین لوپن در فرانسه بر سر کار بیاید و بتواند مکرون (رقیب خود)  را در انتخابات آتی شکست دهد، باید زمزمه‌های فروپاشی منطقه یورو و حتی اتحادیه اروپا را با صدایی بلندتر شنید.

انتهای پیام/4106/4093/ن