دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
10 دی 1397 - 11:07
واقعیت امروز دانشگاه تهران

دانشجو بهانه است، اصل نظام نشانه است

علی‌رغم فراخوان گروه‌های معاند و ضدانقلاب برای تجمع مقابل دانشگاه تهران، هیچ اجتماعی برگزار نشد.
کد خبر : 348563
irendaya.com_-233.jpg

به گزارش حوزه سیاست و دانشگاه گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، علیرضا ضرغامی-دی ماه است و بعد از سپری شدن یکی از بهترین تابستان‌‌ها و حتی پاییزهای این سال‌ها، انگار برخی می‌خواهند به این امنیت و آرامش به هر شکل ممکن دهن‌کجی کنند مثل همیشه سرمنشاء آن هم چند کانال تلگرامی دروغ‌پرداز است.


سراسیمه و دستپاچه برای اینکه از داغی تنور برجسته شدن دانشجو در این روزها سوء استفاده کنند و بر خون چند دانشجوی مرحوم بساط سیاسی و مقاصد پلید خودشان را پهن کنند؛ شبانه فراخوان می‌دهند که همه ملت ایران در حمایت از دانشجویان فردا در مقابل دانشگاه تهران تجمع می‌کنند.


ساعت 10 صبح است، زمانی که قرار است برای برگزاری تجمع بدون مجوز افراد بی نام و نشان به دعوت کانال‌های تلگرامی معاند تجمع برپا شود که مقابل دانشگاه 20 یا 30 نفر با موهای سفید و سن بالای 50 سال نظر مردم را جلب می‌کند.



نه پلاکاردی در دست دارند و نه شعاری می‌دهند؛ تنها ایستاده‌اند و با هم پچ پچ می‌کنند، عقربه‌های ساعت که به 11 نزدیک می‌شود یکی از این سالمندان به سمت مردم رفته و از آنها دعوت می‌کند تا برای حمایت از دانشجویان به آنها بپیوندند؛ دانشجویی در حال حرکت می‌خندد و می‌گوید: «مادر جان از چی دانشجو می‌خواهید دفاع کنید. نزدیک امتحان است و تنها کمکی می‌توانید بکنید دعا برای موفقیت در آزمون‌های پیش روست». عمیق‌تر می‌خندد و می‌رود تا وارد دانشگاه شود.


مردم در حال عبور از خیابان هم متعجبند که این سالمندان جلوی دانشگاه تهران چه می‌خواهند؟ به ظهر که نزدیک می‌شویم چند نفری از بین این 30 نفر شروع به شعار دادن می‌کنند: «پشت به دشمن رو به میهن»، «ملت، حمایت حمایت»، «مسئول بی‌کفایت خجالت خجالت»؛ نزدیک می‌روم تا با یکی از خانم‌های مسن جمعیت صحبت کنم، می‌گویم خبرنگار هستم، می‌توانم علت تجمع و حضورتان در مقابل دانشگاه بپرسم.


در پاسخ به سؤالم می‌گوید: «آمده‌ایم به دانشجو کمک کنیم» می‌گویم من هم دانشجو هستم، دست شما درد نکند اما دقیق‌تر می‌گویید که چه کمکی می‌خواهید بکنید؟ می‌گوید: «برو بابا» و می‌رود. از سؤال قانع کننده‌اش باز هم خنده‌ام می‌گیرد.


به تبع مانند هر اجتماع بدون مجوز و با مجوزی، نیروهای انتظامی برای تأمین امینت و نظم بنا بر آنچه نام گذاشته شده‌اند، به خیابان انقلاب می‌آیند. حالا نوبت گوشی‌هایی است که از همه طرف در خیابان انقلاب، شلوغ‌ترین محدوده سر ظهر تهران از جیب‌ها خارج شده و عکس و فیلم می‌گیرند.


تعدادی به سمت مأموران انتظامی رفته و قصد تحریک آنها را دارند و بعد هم فیلم گرفتن و ادامه ماجرا که دور از انتظار هم نیست.


«اینها چه می‌گویند، دانشجو مشکل دارد مانند هر قشری که بی‌مشکل نیست ولی این افراد چه می‌دانند که مشکل دانشجو چیست»؛ اینها را افشین که دانشجوی سال آخر حقوق دانشگاه تهران است می‌گوید و ادامه می‌دهد: انگار این روزها مد شده تا هر فرد یا گروهی برای پیشبرد مقاصد خود از نام دانشجو بهره‌برداری کند.


افشین به سمت سردر دانشگاه می‌رود و بیش‌تر از اینکه نگاهش به تجمع چند ده نفری جلوی دانشگاه باشد به سمت مسیری است که باید آینده او و کشورش را رقم بزند.


به یاد جمله معروف رهبری می‌افتم که می‌گویند: «من که می‌گویم فعالیت سیاسی، معنایش این نیست که فعالیت سیاسی حتماً باید علیه دولت، علیه مسئولان و علیه نظام باشد. بعضی از بدخواهان، فعالیت سیاسی را این گونه تعبیر می‌کنند».



حالا دیگر تجمع‌کنندگان از بازیچه کردن دانشجویان ناامید شده و بلافاصله با اعلام رسمی کانال دروغ‌پرداز تلگرامی بساط خود را از جلوی درب اصلی دانشگاه تهران به سمت تقاطع جمالزاده می‌برند؛ حالا شعارهای ساختارشکنانه هم شروع می‌شود؛ شعارهایی که بوی فتنه 88 می‌دهد، یکی از رهگذران زیر لب می‌گوید: «دانشجو بهانه است، اصل نظام نشانه است». راست می‌گوید؛ جمعیتی که به زور می‌خواهد مردم و دانشجویان را وارد بازی خود کند بعد از ناامیدی، چهره واقعی خود را نشان می‌دهد و اینجاست که مردم در حال عبور به آنها واکنش نشان می‌دهند.


ظهر است و همه چیزهایی که قرار بود شروع شود، نشده تمام شد و چشم به بساط خطاطی دوختم که هر روز کنار دانشگاه می‌نشیند؛ می‌نویسد: 


آن را که نظر به سوی هر کس باشد


در دیدهٔ صاحبنظران خس باشد


قاضی به دو شاهد بدهد فتوی شرع


در مذهب عشق شاهدی بس باشد


باوجود فراخوان گروه‌های ضدانقلاب و معاند برای تجمع ساعت 10 امروز مقابل دانشگاه تهران، هیچ یک از دانشجویان در این تجمع شرکت نیافته و اجتماعی با این عنوان برگزار نشد.


انتهای پیام/4123/


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب