مراسم تشییع دانشجوی جان‌باخته در حادثه اتوبوس دانشگاه آزاد

ای وای...ای وای...
چه غمی چه دردی...!!!:(((((

با سلام سه شنبه هفته قبل بدترین روز زندگی من بود.پسرم دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله در دانشگاه علوم و تحقیقات است و اتفاقا همان روز کلاس داشت ، صبح با مترو تا ایستگاه شادمان باهم بودیم . من پیاده شدم و پسرم گفت ایستگاه صادقیه از مترو پیاده و با بی آرتی به دانشگاه می ره، جدا شدیم و مثل همیشه به خدا سپردمش.حدود ساعت 13/00 ظهر تماس گرفت و گفت بابا من سالم هستم ، گفتم چه اتفاقی افتاده ؟ با صدای لرزان خلاصه اتفاق رو برام تعریف کرد . سریع در گوگل سرچ کردم و ساعتی پیگیر اخبار و عکسهای حادثه بدو و اشک می ریختم. خدایا مونده بودم که این اشکهای من اشک شوق سالم بودن پسرمه یا اشک ماتم برای جانباختگانی که اونها هم مثل فرزند من بودند. خدایا چه روز دردناکی بود ، به نظرم در ساعتهای اول حادثه خانواده و بستگان همه دانشجویان دانشگاه نگران بودند لذا سریع پیامکی به همه فامیل درجه یک ارسال کردم که پسر من سالم است تا نگران نباشند اما خانواده دانشجویان جان باخته و مجروح شده چه کردند؟ خدا می داند ، چگونه این مصیبت را تحمل می کنند، نمی دانم.
از درگاه خداوند متعال برایش عزیزان پرپر شده طلب مغفرت و برای مجروحین طلب شفای عاجل دارم