ذکر مصیبت نهاد سردفتری در ایران
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، احمد تویسرکانی راوری، رئیس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، میراثدار ساختاری سخت فرسوده و پیچیده بود. او همایش نکوداشت صدمین سال تأسیس سازمان را با نگاه به تغییر و اصلاح ثبت سنتی به ثبت الکترونیک آغاز کرد، تکلیفی که برنامه توسعه پنجم در تسریع در اجرای کاداستر و ایجاد بانک جامع اطلاعات املاک در افق برنامههایش قرار داده بود.
نیاز کشور از یکسو و کمبود بودجه از سوی دیگر باعث میشد او با سرعت پیادهسازی فرآیندهای ثبت الکترونیک را پیش برد و از بهینهسازی سامانههای موجود و هر ظرفیت ممکن برای راهاندازی سامانههای مطلوب بهرهبرداری کند اما نهاد سردفتری ایران نیز سابقهای صد ساله داشت و در دل خود نخبگانی پرورده بود.
پرتو نقرهای (که ماکروسافت امنیتش را تضمین نمیکرد) زینتبخش سامانهای شد که رود اطلاعات ارسالی و دریافتیاش با تأخیرهای مکرر از تونلها میگذشت و به چاه مرداب همپوشان میریخت و اما در مقابل سردفتر اسناد رسمی ایرانی رخ آبیاش میگشود، سردفتری که رمزنگاری نامتقارن گواهی الکترونیکی را کنار مهر خود میدید، پارتبندیها و زبانهها و فیلدها را وارسی میکرد و میکوشید این ساز ناکوک را با همه دانستههای حقوقیاش تطبیق دهد و به هزار جهد آهنگی دلنشین به تسکین آلام مردمش با آن بنوازد، آخر سردفتر اسناد رسمی دانا، نماد شکوه عقلانیتگرائی یک ملت بود و یک قرن بود به رفع تنازع می پرداخت.
اکنون اما پیانو ناساز سامانه، که هویت را بههمان سنت سدههای پیشین ، بیومتریک میشناسد، با بخشنامهای محل سؤال ، اسکن اثر انگشت سردفتر را نیز برای هر سند طلب میکند ، سردفتری که امنیت سرمایه را میشناسد و نظارت بر عملکرد را از بازرسی خراسان و قم فرا نگرفته که حقوق خوانده و ثبت رسمی را گلوگاه امنیت سرمایه میداند و تخصصش جرائم حوزه مواد مخدر و تخلفات نیروهای مسلح نیست ؛ سردفتری که یک تنه یکسده امین مردم و حاکمیت بوده اکنون درگیر مشکلات ناشی از رکود، قانون را تمکین میکند اما به بیخبریاش از تغییرات ناگهانی حوزه عملش و به مدیریت بخشنامهای سازمان ثبت اعتراض دارد.
کانون سردفتران و دفتریاران امسال همایش ششم دی روز سردفتر را لغو کرده و در اعتراض به این رویهها، به دیوان عدالت دادخواهی میکند؛ اعتراض به بیتوجهی به شأن و نقش کلیدی سردفتر اسناد رسمی، چون اوست که باید این پیانو را بنوازد.
* سردفتر اسناد رسمی
انتهای پیام/4076/
انتهای پیام/