با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
یک کارشناس اجتماعی:
صبر راه مقابله با دانش‌آموز پرخاشگر است
یک کارشناس اجتماعی گفت: رفتارهای پرخاشگرانه در دانش‌آموزان دوران ابتدایی از خانواده و یا برخوردهای غلط در مدرسه نشأت می‌گیرد و صبر بهترین راهکار است.
مجید ابهری در گفتگو با خبرنگار حوزه آموزش‌وپرورش خبرگزاری آنا گفت: پرخاشگری در دانش آموزان خصوصاً در دانش آموزان دوران ابتدایی به چند دلیل است. گاهی این پرخاشگری به‌صورت غریزی و گاهی این حالت آموخته‌های‌اجتماعی است و دانش‌آموز به دلیل نارضایتی از خانواده و یا محیط مدرسه دست به پرخاشگری می‌زند.
وی با اشاره به این نکته که کمبود توجه و علاقه نیز از عوامل دیگری است که سبب می‌شود کودک به دلیل احساس ناامنی دست به پرخاشگری بزند، افزود: البته باید گفت اعتیاد پدر و مادر نیز می‌تواند این مسئله را تشدید کند.
این آسیب‌شناس اجتماعی در ادامه افزود: اما در این میان مشاوران و مربیان پرورشی می‌توانند نقش تأثیرگذاری در کاهش این رفتارها داشته باشند. این موضوع باید به دانش‌آموز آموزش داده شود که داشتن زور و قدرت خوب است، اما نحوه به‌کار بردن آن گاهی می‌تواند نامطلوب باشد.
وی در ادامه تصریح کرد: اگر معلمان می‌بینند دانش‌آموزی پرخاشگر است، نخست باید ریشه‌های این عصبانیت و پرخاشگری را پیدا کنند و درصدد درمان آن بربیایند. البته خودشان نیز باید سعه‌صدر داشته باشند و در موقع پرخاشگری نباید عصبانی شد و بر سر دانش‌آموز دادوفریاد کشید؛ زیرا شاید اگر در برابر پرخاشگری دانش‌آموز مربیان نیز رفتار تندی داشته باشند درهمان لحظه اثر فوری داشته باشد، اما در درازمدت دانش‌آموز را برای لجاجت مصمم‌تر می‌کند.
ابهری با ارائه پیشنهادی به معلمان گفت: مربی در چنین مواقعی می‌تواند با نقل داستان دانش‌آموز را نسبت به عصبانیت و مشکلاتی که براثر این نوع پرخاشگری رخ می‌دهد، آگاه کند.
این آسیب‌شناس در ادامه اضافه کرد: یکی دیگر از وظایفی که خانواده‌ها و مربیان بر عهده دارند آشنا کردن دانش‌آموز با حقوق خود و دیگران است. دانش‌آموز باید این را بداند که همه موظف نیستند که هر رفتاری که او انجام می‌دهد تحمل کنند.
ابهری با بیان اینکه ایجاد ارتباط دوستانه با دانش‌آموز نیز تا حدود زیادی می‌تواند در اصلاح رفتار او تأثیرگذار باشد، اطهار کرد: ایجاد ملاحظات و رودربایستی می‌تواند به دانش‌آموز در اصلاح رفتارش کمک کند.
وی ادامه داد: بیشتر کارشناسان بر این موضوع معتقدند که سختگیری و خشونت و تحقیر والدین نقش مخربی بر ساختار شخصیت کودک و نوجوان می‌گذارد و کودک در چنین خانواده‌هایی احساس بی‌فایدگی، گوشه‌گیری و انزوا و در نهایت پرخاشگری می‌کند.
این کارشناس حوزه اجتماعی اظهار کرد: اما این پرخاشگری با ضعف و ناکامی در مدرسه همراه است و اصولاً کودکانی که بیشتر پرخاشگر هستند از نظر تحصیلی نیز در رده‌های پایین‌تری نسبت به سایر دانش‌آموزان قرار دارند.
وی خاطرنشان کرد: اما گاهی رفتارهای غلط در میان مربیان نیز می‌تواند منجر به پرخاشگری شود. روش‌های انضباطی غلط در مدرسه، تبعیض، تحقیر و برچسب زدن به دانش‌آموز می‌تواند به این موضوع دامن بزند.
ابهری در پایان گفت: برای آنکه دانش‌آموز پرخاشگر را از کاری که انجام می‌دهد منصرف کنید باید ریشه این پرخاشگری را بشناسید و با مهر و عطوفت و صبر دانش‌آموز را به آرامش هدایت کنید. برآوردن نیاز کودک، مساعد ساختن جو آزادی‌های کنترل‌شده و جلوگیری از توهین و ناسزا گفتن می‌تواند در کاهش پرخاشگری مؤثر باشد.
انتهای پیام/4087
انتهای پیام/
