نوحه‌ای که پیش‌بینی شهادت بود

به گزارش خبرنگار حوزه حماسه و مقاومت گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، شهید عبدالعلی فغانی در سال 1333 در شهرستان طبس به دنیا آمد. دوران تحصیل را در طبس و سبزوار پشت سر گذاشت و در سال 1353 پس از دریافت دیپلم علوم طبیعی، در دانشکده افسری پذیرفته شد. در سال 1355 در قسمت ارتباطات و الکترونیک فارغ‌التحصیل شد و برای ادامه خدمت به جزیره کیش منتقل گردید. در همین ایام همراه با حضور در ارتش، در نهضت انقلابی مردم علیه رژیم شاه نیز حضوری فعالانه داشت. پس از انقلاب اسلامی، به تهران آمد. در بهمن 1358 در قالب انجمن اسلامی نیروی هوایی ارتش به دیدار امام خمینی (ره) مشرف شد.

با شروع جنگ تحمیلی، او که از نیروی هوایی به نیروی زمینی منتقل شده بود در اوایل آذر 1359 به جبهه میمک اعزام شد. این شهید سربلند ارتش جمهوری اسلامی ایران، سرانجام در هجدهم بهمن 1359 در همین منطقه به شهادت رسید. وی اولین شهید شهرستان طبس در دوران دفاع مقدس محسوب می‌شود. خاطره کوتاه زیر از کتاب «عاشورائیان» نوشته عزیزالله ذبیحی و به نقل از برادر این شهید بزرگوار نقل شده است:

علی ارادت و علاقه خاصی به مراسم عزاداری حضرت سیدالشهدا (ع) داشت. در اوایل محرم سال 1359 از جبهه نامه نوشته بود که به هر طریق که باشد روز عاشورا خودم را به مراسم روضه‌خوانی و نوحه‌سرایی امام حسین (ع) می‌رسانم. روز عاشورا شد؛ یکدفعه دیدم که با همان لباس خاکی و بدون اینکه حتی به خانه بیاید و خبر آمدنش را بگوید، در میان دسته‌های سینه‌زنی حاضر و نوحه زیر را می‌خواند:

کفن بدوز بهر تنم مادرم، مادرم

 به فرمان خمینی آن رهبرم، مادرم، مادرم

مگر که بهتر ز علی‌اکبرم، مادرم، مادرم

خواندن نوحه شور و هیجان عجیبی در عزاداران ایجاد کرد به طوری که همه اشک ریختند. مراسم تمام شد. به او گفتم: تو که می‌دانی مادر مریض است چرا این نوحه را انتخاب کردی؟ گفت: می‌خواستم آمادگی روحی و روانی در مادرم ایجاد کنم. از شما نیز می‌خواهم که مادر را برای خبر شهادت من آماده کنی، چون خواب دیدم و به یقین شهید می‌شوم. روز آخر هم محل دفن خود را در منطقه زیرک‌آباد مشخص کرد و باز نوحه‌های دیگری خواند که آن را در متن وصیت‌نامه‌اش هم نوشته است.

انتهای پیام/4072/خ