از ما شاه نسازید!

به گزارش خبرنگار حوزه حماسه و مقاومت گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، شهید سرتیپ جواد فکوری در 17 دی ماه سال 1317 در تبریز به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات متوسطه وارد دانشکده خلبانی شد. شهید فکوری پس از ورود به دانشکده هوایی با گذراندن دوره مقدماتی پرواز، برای تکمیل دوره تخصصی پرواز به کشور آمریکا رفت. یک سال و نیم بعد به ایران بازگشت و در پایگاه یکم شکاری مهرآباد تهران با درجه ستوان دومی مشغول شد. در سال 1356 برای شرکت در دوره ستاد و فرماندهی عازم آمریکا شد و در اسفند 1357 پس از پایان دوره به ایران بازگشت.

پس از انقلاب با سمت فرماندهی پایگاه شکاری، روانه تبریز شد. با آغاز جنگ تحمیلی یکی از طراحان عملیات‌های نیروی هوایی ایران به شمار می‌­رفت و طراحی عملیات‌هایی چون کمان 99 (140 فروندی) و عملیات H3 از برگ­‌های زرین در کارنامه این شهید بزرگوار است.

شهید فکوری در هفتم خرداد 1359 فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامى ایران شد. همچنین در بیستم شهریور 1359 با حفظ سمت از سوی محمدعلی رجایی به عنوان وزیر دفاع انتخاب گردید در شهریورماه 1360 مشاور ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامى ایران شد. در نهایت در هفتم مهرماه سال 1360 به همراه جمعی از فرماندهان ارتش و سپاه که در حال بازگشت از جبهه برای ارائه گزارش خدمت حضرت امام (ره) بودند، بر اثر سقوط هواپیمای سی-130 به شهادت رسید.

 خاطره زیر به نقل از ستوان‌دوم عبدالرضا مشایخی در صفحه 47 کتاب چشمی در آسمان آمده است:

در شهریورماه 1359 سرهنگ فکوری مسئولیت وزارت دفاع را برعهده داشتند و بنده به‌عنوان راننده و محافظ ایشان انجام وظیفه می‌کردم. پس از آشنایی با روحیات جناب فکوری دریافتم که ایشان از تواضع و فروتنی خاصی برخوردار هستند و از تشریفات دوری می‌کنند.

به خاطر دارم برای حضور شهید فکوری در یکی از جلسات هیأت‌ دولت که صبح زود در دفتر نخست‌وزیری تشکیل می‌شد و من راننده ایشان بودم به اتفاق یکی دیگر از همکارانم که به‌تازگی به ما پیوسته بود و از روحیات جناب فکوری بی‌اطلاع بود و حفاظت فیزیکی ایشان را به‌عهده داشت به محل دفتر ریاست‌ جمهوری که رسیدیم به محض توقف اتومبیل، محافظ ایشان به‌سرعت از ماشین پیاده شد و پس از باز کردن در عقب اتومبیل، به حالت خبردار ایستاد و برای ایشان محکم ادای احترام کرد.

شهید فکوری با لحن خاصی که نشأت گرفته از اوج تواضع بود، دستش را بر روی شانه محافظ گذاشت و با حالتی که او ناراحت نشود گفت: «آقای ... ما شاه نیستیم. سعی کنید از ما شاه درست نکنید» با شنیدن این سخن، درس بزرگی از مناعت طبع و تواضع و فروتنی از ایشان آموختم.

 انتهای پیام/4072/