ضرورت آتش به اختیار رسانه‌ای
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا، اکبر نصراللهی در مطلبی که در کانال تلگرامی خود منتشر کرد درباره ضرورت آتش به اختیار رسانه‌ای نوشت: رسانه‌ها در پوشش اخبار مفاسد اقتصادی به‌جای آنکه این موضوع مهم را، مستمر، ملی، فراجناحی، کارشناسی و با شیوه‌ای بازدارنده پوشش دهند، در بسیاری مواقع معکوس، رویدادی، عرضی، انفعالی و جناحی عمل کرده‌اند.
بنا بر اعتقاد وی آنچه کشور را بیش از همه تهدید می‌کند، نه جنگ خارجی و نه تحریم و چالش‌های زیست‌محیطی؛ بلکه فساد اقتصادی است که مردم را آزرده کرده است.
از منظر این استاد ارتباطات و رسانه این موضوع به حدی مهم است که مقام رهبری هم بارها به مبارزه با فقر، فساد، و تبعیض تأکید کرده‌اند؛ فقر و تبعیض از فساد نشئت می‌گیرد. اگر فقر وجود دارد، علت اصلی آن وجود فساد است. تبعیض هم از فساد به‌وجود می‌آید.
نصراللهی در این مطلب افزوده است: برای خشکاندن ریشه فقر و تبعیض و یا کاهش میزان آن باید با فساد مبارزه همه‌جانبه کرد و مبارزه همه‌جانبه رسانه‌ها با فساد، اطلاع‌رسانی دقیق، مستمر، همه‌جانبه، تبیین علل و ریشه‌ها و بسترهای فساد، پیگیری مطالبات مردمی، قانونی و مقام معظم رهبری و نظارت بر کار مسئولان است.
وی بیان کرده است: یکی از اشکالات مهم پوشش اخبار مفاسد اقتصادی این است که خبرها به‌گونه‌ای پوشش داده می‌شود که حتی در مواردی که مفسدان هر دو جناح در سطوح بالا مجازات و زندانی می‌شوند، نظام به‌جای اینکه سودی عایدش شود، زیان می‌بیند.
این استاد ارتباطات اشاره می‌کند: اگر رسانه‌ها اطلاعات دقیقی از وضع موجود داشته باشند، دلایل، ریشه‌ها و بسترهای بروز فساد را بدانند و از پیامدهای مخرب و غیرقابل جبران ادامه وضع موجود آگاهی داشته باشند، می‌توان امیدوار بود که فساد، فقر و تبعیض ریشه‌کن و یا کم شود.
وی با تأکید بر اینکه هزینه فساد در کشور ما پایین است و سود آن بالا، ابراز می‌کند: رسانه‌ها باید به‌گونه‌ای کار کنند که هزینه فساد را هم برای مفسدان و هم برای مسئولانی که در برخورد با آن با تعلل و یا با زمینه‌های بروز آن مقابله نکرده‌اند، بالا ببرند.
نصراللهی متذکر می‌شود: اکنون قبح فساد فروریخته است و فساد در حال تسری به بخش‌های مختلف است و به همین دلیل است که مفسدان وقیحانه به‌جای اینکه پشیمان و سرافکنده باشند، حتی در مقابل دوربین می‌خندند.
وی خاطرنشان می‌کند: اشکالی که در بیشتر مسئولان دیده می‌شود این است که موضوعات را امنیتی، جناحی و سیاسی می‌بینند و مصلحت‌اندیشی‌شان اغلب غیر ضرور و به خبرنگاران بی‌اعتماد هستند رسانه‌ها را مزاحم کارشان می‌دانند و تلاش می‌کنند جلوی کار آن‌ها را بگیرند. یا محدودشان کنند تا فعالیت‌های اطلاع‌رسانی در اختیار و کنترل خودشان باشد.
این دیدگاه این استاد ارتباطات آتش به اختیار بودن فقط به افراد و موضوع خاصی محدود نیست، رسانه‌ها هم می‌توانند آتش به اختیار باشند.
انتهای پیام/
