دلم می‌خواهد همه نقشی را تجربه کنم/ کاش جای پورشیرازی در «برادر» بودم

به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، رضا توکلی بازیگری است که در آثار زیادی از تلویزیون دیده شده و به قول خودش همه او را با کارهای ماورایی و مناسبتی ماه رمضان می‌شناسند. اگر چه مخاطبان توکلی را بیشتر در نقش‌های مثبت دیده‌اند، اما بازی در نقش شخصیت‌های منفی را نیز در کارنامه خود دارد و شخصیت «صابر» در سریال «برادر» یکی از همین نقش‌های منفی است که به بهانه پخش از شبکه‌ آی‌فیلم عربی، خبرنگار آنا با او درباره نقشش به گفتگو پرداخته است. متن گفتگو را با هم می‌خوانیم:

بازیگران دوست دارند متفاوت ظاهر شوند

هر بازیگری دوست دارد که اتفاقات متفاوتی در شناسنامه کاری‌اش پیش بیاید. من نیز از آن دست بازیگرانی هستم که دلم می‌خواهد هر نقشی را که بازی نکرده‌ام تجربه کنم، ضمن اینکه کارگردان و نویسنده نیز المان‌های دیگری هستند که جذابیت‌های یک نقش را بالا می‌برند. در سریال «برادر» نیز اولاً نقشی را ایفا کردم که با آن فیزیک و فرم خاص تا به حال بازی نکرده بودم و وقتی از طرف افشار بعد از سریال «کیمیا» پیشنهاد داده شد، پذیرفتم.

جواد افشار کارگردان خوبی است و این بسیار حائز اهمیت است که کارگردان و بازیگر یکدیگر را درک کنند، خصوصاً اینکه کارگردان بازیگر خودش را بشناسد. ما همیشه در معرض یک امتحان و آزمایش هستیم و ارزیابی کار ما را تماشاگر انجام می‌دهد. همیشه معتقد بودم که چون تماشاگر هست ما هستیم؛ تماشاگری که مو را از ماست می‌کشد و یک سریال تلویزیونی که به موضوعات روز اجتماعی می‌پردازد برایش اهمیت دارد. شناخت و انتخاب نقش خیلی مهم است. من در «مردان آنجلس» نقش چوپانی را بازی می‌کردم که این چوپان هنوز در ذهن مردم است و در روابط اجتماعی‌ام متوجه می‌شوم که هنوز «او یک فرشته بود» در یاد مردم زنده است. من از قبل به این درجه متضادی که در انتخاب‌هایم دارم فکر می‌کنم. ممکن است تماشاگری با من ارتباط برقرار کرده باشد و بوده مواردی که با آنها برخورد داشتم و به من گفتند که چرا نقش منفی بازی کردم، چراکه ذهنیتشان را خراب می‌کند، ولی به هر حال نه‌تنها جامعه ما بلکه دنیا به این رسیده است که خیلی از بازیگران دوست دارند متفاوت ظاهر شوند. اول و آخر نتیجه و کارنامه ما مردمی هستند که پای تلویزیون خصوصاً آی‌فیلم می‌نشینند. ممکن است مخاطبان خیلی از سریال‌ها را در زمان پخش نبینند اما وقتی از آی‌فیلم پخش می‌شوند، دیده می‌شوند. 

دوست داشتم در «برادر» نقش حاجی (حسن پورشیرازی) را بازی کنم

فکر می‌کنم نقش حاجی (با بازی حسن پورشیرازی) برای من خوب بود، ولی شاید تصور عده‌ای این نباشد، چون سریال پخش شده است. اگر پخش نشده بود ما خلقش می‌کردیم. یعنی یک حاجی که به دلیل اعتقادات مذهبی و انسانی‌اش هرگز دستش را به روی مردم در خیابان بلند نمی‌کند. البته منظورم این نیست که یک کاراکتری بد سر جایش می‌نشیند. در حال حاضر سریال پخش شده و بازیگران هم نقش‌ها را بازی کرده‌اند و آن شخصیت نیز خلق شده است اما من دوست داشتم که نقش حاجی را بازی می‌کردم و مطمئن بودم که ابعاد مختلفی از شخصی که خانواده‌اش را دوست دارد و حلال و حرام سرش می شود را حتماً با دیالوگ، نوع راه رفتن و برخوردم با کاراکترهای دیگر به تصویر می‌کشیدم؛ اما مهم دیدگاه کارگردان است که تشخیص داده من نقش منفی یعنی «صابر کچل» را بازی کنم و من نیز با اعتقاد به نگاه کارگردان این نقش را پذیرفتم و تا جایی هم که ممکن بود سعی کردم کم نگذارم.

 گریم خاص صابر در سریال «برادر»

بله. با جواد افشار به توافق رسیدیم که یک شخصیت این فرمی را دربیاوریم و حتی وقتی افشار از من پرسید که حاضر هستم سرم را بتراشم؟ گفتم بله اصلاً مهم نیست. مهم باور تماشاگر است. وقتی یک شخصیت را خلق می‌کنم تماشاگر اگر آن را باور کند من پیروز شده‌ام. برندگی کل سریال این است که تماشاگر با همه کاراکترها همذات‌پنداری کند که به نفع سیستم خروجی سریال نیز خواهد بود. سریال برادر نیز خروجی خوبی داشت و باعث افتخار من است که در کنار بازیگرهایش بازی کردم و در واقع راهنمایی‌های افشار باعث شد که ما این نقش را خلق کنیم.

توقعی ندارم

شاید بازیگرانی که کارهای ژورنالیستی را بلد هستند به چشم خیلی‌ها بیایند اما من توقعی ندارم. ما بازیگرهایی داریم که بسیار توانمند هستند اما هنوز آن‌طور که باید دیده نشده‌اند. اگر بازیگر دیگری هم به جای من یک نقشی را بازی کرده بود، او را تحسین می‌کردم، چراکه دارد نشان می‌دهد که این توانایی را دارد که از یک کاراکتر به یک کاراکتر دیگری که 180 درجه کنتراست شخصیتی و بازی دارد برود و قابل باور بازی کند. مخاطب در «کیمیا » به من ناسزا می‌گوید یا شماره تماس مرا پیدا می‌کند، زنگ می‌زند و می‌‌گوید چرا دکتر را کشتی؟! وقتی این موارد برایم اتفاق می‌افتد خدا را شکر می‌کنم که کمکم کرده تا قابل باور باشم و نقش یک ساواکی را بازی کنم که خیلی بدجنس بود و بدجنسی‌اش تماشاگر را اذیت کرد. مردم هم باهوش هستند و گاهی ایرادات تخصصی و فنی‌ای می‌گیرند که ما به عنوان کسی که 30-40 سال در این حرفه فعالیت داریم نمی‌توانیم این ایرادات را بگیریم؛ بنابراین برای من جای سعادت است. در سریال «فاصله‌ها» نقشم را دوست داشتم. انتخاب بازیگر خیلی مهم است. اگر بازیگر در باندبازی بیفتد ممکن است نتواند آنچه را که در توانش هست ارائه دهد. نقش‌های دلخواه من نقش‌های رمانتیکی است که مربوط به احساس و قلبم می‌شود و آنها را خیلی خوب بازی می‌کنم. شاید کمدی را هم خوب بازی کنم، چه‌بسا که چند کار کمدی هم بازی کرده‌ام که البته در حد سریال‌های سنگین نبوده است. در حال حاضر نیز چند پیشنهاد برای بازی در این ژانر دارم. در کار کمدی هم سعی می‌کنم که متخصصانه و با مشاوره دیگران طوری انتخاب کنم که لودگی و سبکی در شخصیت پیش نیاید.

«برادر» سریال مناسبتی که در ایام رمضان پخش شد

من در بازی کردن سریال های مناسبتی معروف هستم. مسعود صباح (یکی از مدیران تلویزیون) به من می‌گفت که مگر می‌شود در سفره ماه رمضان خرما و زولبیا و بامیه نباشد، آن خرما و زولبیا رضا توکلی است. رضا توکلی زولبیای ماه رمضان است و باید باشد. هنوز هم که مردم مرا در خیابان می‌بینند به یاد سریال‌های ماورایی و پربیننده ماه رمضان می‌افتند. ما با علیرضا افخمی 19 ساعت کار می‌کردیم. سر «او یک فرشته بود» چندین بار بالای منبر فشارم افتاد. اذان صبح گفته می‌شد و من باید آن موقع صبح بالای منبر دیالوگ عربی یک صفحه‌ای می‌خواندم. اثر مناسبتی کار سختی است و بازیگرِ خودش را می‌خواهد. کار مناسبتی شوخی نیست و بازیگر هم از نظر اخلاقی و هم از نظر صبوری و آرامش باید توانایی‌اش را داشته باشد. به‌خصوص در سیستم اداری ما که یک ماه مانده به ماه رمضان کار را شروع می‌کنیم. ما الان در تلویزیون خلائی به لحاظ کارهای ماورایی داریم. مردم باید در ماه رمضان یک کار ویژه ببینند نه یک اثر عادی. سریال‌های «او یک فرشته بود»، «زیرزمین»، «پنج کیلومتر تا بهشت» پخش می‌شد و تماشاگر را آماده می‌کرد که در ماه رمضان قصه‌های ویژه و خاصی را از تلویزیون ببیند. این قصه‌ها سال‌ها در ذهن مردم می‌ماند. 

دوبله عربی «برادر» برای کشورهای عرب زبان 

مهم‌ترین نقطه مثبتش این است که من چندی پیش سفری داشتم که در این مسیر همه افراد عراقی و عرب‌زبانان آن منطقه مرا در خیابان که می‌دیدند می‌شناختند. وارد هتلی شدم که دیدم چند نفر با زبان غلیظ عربی نام من را صدا می‌زدند. آنها سریال‌های ما را به شدت دوست دارند و من به آی‌فیلم عربی تبریک می‌گویم. ارزیابی من از این کار بسیار مثبت است. ضمن اینکه شاید مخاطبان عرب‌زبان دوست داشته باشند که پشت صحنه‌ها را نیز ببینند و چه خوب است که این اتفاق هم بیفتد. 

انتهای پیام/4072/4046/خ