نماینده ایران در سازمان ملل:
توئیت دونالد ترامپ را که به روحانی نشان دادم، خندید
نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد با بیان اینکه علائم متناقضی از کاخ سفید به ما می‌رسد گفت: یکی از تغییر حکومت، دیگری از تغییر رفتار و آن یکی از مذاکره می‌گوید. رفتار دولت دونالد ترامپ کاملاً سردرگم و نامعلوم است.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، غلامعلی خوشرو در نشست «اثرات تهدید در روابط بین‌المللی و نگاه اخلاقی به آن» که در اندیشکده کارنگی برگزار شد، شرکت کرد.
وی در این نشست گفت: «قوانین کنونی بین‌الملل ریشه در حاکمیت و تساوی حقوق کشورها، عدم استفاده از تهدید و زور و همچنین سیاست‌های چندجانبه‌گرایانه و استفاده از راه‌های صلح‌آمیز در حل منازعات بین‌الملل دارد.»
وی ادامه داد: «منشور این سازمان و توافق ژنو، استفاده از تهدید در روابط بین‌الملل را ممنوع می‌کند. برخی ممکن است این بحث را بکنند که استفاده از تحریم و تهدید گاهی به برقراری عدالت کمک می‌کنند، مانند آنچه ما در حل مشکل نژادپرستی در آفریقای جنوبی داشتیم.»
وی افزود: «آن‌ها بر همین اساس معتقدند که استفاده از تهدید در برخی موارد توجیه شده است اما باید در نظر گرفت که حتی در بهترین شرایط، استفاده از تهدید اثرات جانبی دارد که متوجه مردم بی‌گناه است.»
وی با اشاره به رفتار دولت فعلی آمریکا در خروج از برجام و اعمال تحریم‌ها گفت: «در موردتوافق هسته‌ای، آمریکا دولت ایران را به خاطر تخلف از قطعنامه تنبیه نمی‌کند، زیرا تمامی گزارش‌ها نشان می‌دهد که ایران به توافقی که امضا کرده متعهد بوده است.
نماینده ایران در سازمان ملل متحد افزود: «آمریکا نه‌تنها ایران، بلکه نروژ، فرانسه، چین و تمامی کشورهای دنیا را درصورتی‌که از قطعنامه سازمان ملل تبعیت کنند، تنبیه می‌کند.»
سفیر ایران در سازمان ملل متحد درباره دلیل اقدامات دونالد ترامپ گفت: «این دولت ازیک‌طرف به دنبال این است که هر آنچه دولت قبلی انجام داده را نقض کند و از سوی دیگر یک ایدئولوژی جدید دارد که کاملاً متفاوت از دولت قبلی است.»
غلامعلی خوشرو افزود: «معلوم نیست که در آمریکا چه اتفاقی در حال رخ دادن است. معلوم نیست که آیا دولت جدید به دنبال سیاست جدید از روابط اقتصادی است یا تنها می‌خواهد بگوید که بیایید من به شما یک توافق جدید بدهم.»
وی یادآور شد: «همین چند روز پیش دونالد ترامپ توئیت کرد که من نمی‌خواهم با آقای روحانی ملاقات کنم، اما او مرد بسیار دوست‌داشتنی است. این یعنی چه؟ من این را به رئیس‌جمهوری روحانی نشان دادم و او خندید.»
وی تأکید کرد: «علائم متفاوتی از کاخ سفید به ما می‌رسد. یکی از تغییر حکومت، آن‌یکی از تغییر رفتار و دیگری از مذاکره می‌گوید. رفتار این دولت واقعاً سردرگم است.»
اظهارات خوشرو پاسخی به سؤال جین مایرز مدیر برنامه روابط عمومی در شورای کارنگی برای اخلاق در روابط بین‌الملل بود که پرسید جدای از ملزومات دیپلماسی سنتی، در چه شرایطی تهدید می‌تواند و باید برای رسیدن به اهداف دیپلماتیک خاصی استفاده شود؟ و اینکه آیا هرگز دلیل موجهی برای تهدید کردن دیگران وجود دارد یا نه؟
در ادامه این نشست، استاد دانشگاه یورکنز از نروژ گفت که این جلسه در مورد جانب‌داری ازیک‌طرف نیست، بلکه به‌منظور گوش دادن به حرف‌های افراد است که همه ما باید بیشتر به آن توجه کنیم. چیزی که در این جلسه موردبحث است یکی از عمیق‌ترین مشکلات سیاست بین‌الملل است که ما هرروز شاهد آن هستیم.
هنریک سیسی افزود: «ما در بسیاری از موارد در زندگی روزمره از تهدید استفاده می‌کنیم، حتی وقتی می‌خواهیم بچه‌ها به‌موقع بخوابند. به آن‌ها می‌گوییم اگر این کار را نکنی، از فلان موضوع محروم می‌شوی اما سؤال این جلسه در مورد این است که چه می‌شود که تهدید درواقع غیراخلاقی می‌شود؟ آیا اگر خواسته‌ای داریم که ماهیت آن بسیار اخلاقی و خوب باشد، تهدید توجیه می‌شود؟»
وی ادامه داد: «سازمان ملل متحد نه‌تنها استفاده از نیروی نظامی علیه کشورها را ممنوع می‌کند، بلکه حتی تهدید به استفاده از زور نظامی را نیز ممنوع می‌کند. این یک حقیقت است که تهدید کردن یک حرکت غیراخلاقی است.»
وی اضافه کرد: «نتیجه تحقیقاتی که ما انجام دادیم این است که تهدیدهای نظامی و اقداماتی که در راستای آن شکل می‌گیرد عموماً مشکل برانگیز هستند. این به‌این‌علت است که اگر شما کسی را تهدید می‌کنید به سراغ این می‌روید که توانایی انجام آن تهدید را در خود ایجاد کنید و این در بسیاری موارد خطرناک است.»
گرگوری ریچبرگ استاد محقق در موسسه مطالعات صلح اسلو هم گفت: «تهدید نباید موضع اولیه هیچ شخصی باشد و استفاده از آن باید با دلایل موجه صورت گیرد. در قوانین مجازات آمده است که باید در تناسب با جرم یا اشتباه باشند.»
وی افزود: «اگر کسی تهدیدی انجام دهد که مربوط به بهانه نیست، می‌توانیم بگوییم که این تهدید توجیه‌ناپذیر است. آن‌کسی که این‌گونه تهدید می‌شود احساس بی‌احترامی می‌کند و من فکر می‌کنم این شرایطی است که ما در مورد ایران داریم. ما نباید احترام در روابط با رهبران کشورها را نادیده بگیریم.»
وی ادامه داد: «می‌خواهم به نیت درست یا صادقانه نیز تأکید کنم. اگر کشوری بنای تحریم به هر بهانه را دارد، بدون اینکه توجهی به آنچه طرف مقابل انجام می‌دهد، مشخصاً در تخلف از نیت صادقانه است که می‌تواند در مواردی تهدید را توجیه کند و این عمل مشخصاً غیراخلاقی است.»
وی اضافه کرد: «در تهدید قابل توجیه، علاوه بر نیت صادقانه، باید تضمینی وجود داشته باشد که اگر خواسته از طرف مقابل برطرف شود، تهدید عملی نشود. این تضمین باید معتبر و واضح باشد به‌نحوی‌که طرف مقابل شما دقیقاً بداند شرایط چگونه است. تنها این‌گونه است که نیت صادقانه را می‌توان تأمین کرد.»
وی اظهار کرد: «اگر ذهنیت ما این باشد که همواره باید دشمن را تهدید و تحریم کرد و تنها این راه‌ها است که خطر را رفع می‌کند، فراموش می‌کنیم که شاید روزی باشد که دشمن دیگر دشمن نباشد. ما فراموش می‌کنیم که فرآیندی وجود دارد که دشمن به دوست تبدیل شود و یا حداقل موضع همکاری بگیرد.»
این استاد دانشگاه یادآور شد: «قدیم‌ها می‌گفتند که چوب استخوان‌ها را می‌شکند اما کلمات هرگز آسیب نمی‌زنند، این غلط است. کلمات می‌توانند آسیب بزنند و زمانی که کلمات برای ضربه زدن به احترام یک کشور و یا یک ملت استفاده می‌شود، زخم آن ممکن است سال‌ها بر جای بماند.»
منبع خبر: ایرنا
انتهای پیام/
انتهای پیام/
