پرچمدار جاکارتا می‌تواند از بانوان ووشوکار باشد/ قصد خداحافظی ندارم

شهربانو منصوریان در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا درباره وضعیت جسمانی‌اش در آستانه بازی‌های آسیایی جاکارتا گفت: خدا را شکر وضعیت جسمانی خیلی خوبی دارم و با توجه به برنامه‌ریزی‌هایی که فدراسیون ووشو برای ما داشت اردوی تدارکاتی خوبی هم در کشور چین برگزار کردیم. مربی که در اردوی تیم ملی ووشو در کنار ما بود خودش مربی و بازیکن ووشوکار چینی بود و در این مدت خیلی به ما کمک کرد.

وی ادامه داد: از طرفی با توجه به اینکه الهه منصوریان در کشور چین مربی بود و با ارتباطاتی که با این کشور داشت فیلم بازی ووشوکاران چینی را به ایران آورد و ما توانستیم آن را ببینیم و به خوبی آنالیز کنیم، به همین دلیل می‌دانیم که در بازی‌های آسیایی چطور بازی کنیم. البته ما نباید از این نکته غافل شویم که چین مهد ووشوی دنیا است، اما با این وجود آنها از ایرانی‌ها می‌ترسند چرا که در هر مسابقه ما توانسته‌ایم مقابل آنها پیروز شویم. در رده بزرگسالان و جوانان قهرمانی را از چینی‌ها گرفتیم و همین افتخار بزرگی برای ما محسوب می‌شود. با این شرایطی که ووشوکاران ایران دارند بدون شک چینی‌ها در این مسابقات که از اهمیت بالایی هم برخودار است تلاش می‌کنند که با تمام قدرت شرکت کنند. البته علاوه بر چینی‌ها، ووشوکاران اندونزی هم از حریفان قدرتمند ما محسوب می‌شوند.

منصوریان در خصوص گلایه‌های بانوان ووشوکار در مورد پرچمداری در بازی‌های آسیایی گفت: این مسابقات تنها جایی بود که ما می‌توانیم به عنوان پرچمدار حضور پیدا کنیم. با توجه به اینکه رشته ما المپیکی نیست از همین روی فرصت دیگری برای این کار نداریم. با توجه به این شرایط، انتظار داریم که مسئولان به ووشو نیم‌نگاهی داشته باشند و از این رشته پرچمدار را انتخاب کنند. البتهانتخاب پرچمدار از جامعه ووشو مسئولیت ما را چند برابر می‌کند و اگر من یا خواهرم (الهه) پرچمدار شویم ممکن است استرس این موضوع باعث شود که ما مسابقه را خوب انجام ندهیم، در هر صورت تلاش بر این است که بهترین عملکرد را داشته باشیم و امیدوارم که این اتفاق رخ دهد و دست پر به ایران برگردیم.

وی در پایان به خداحافظی‌اش از تیم ملی ووشو ایران بعد از بازی‌های آسیایی اشاره کرد و گفت: فعلاً چنین قصدی ندارم و همچنان بعد از بازی‌های آسیایی جاکارتا به فعالیتم ادامه خواهم داد. به نظر من یک ورزشکار باید حرفه‌ای باشد و زندگی حرفه‌ای هم داشته باشد که اگر چنین باشد حتی با وجود اینکه سن او بالا می‌رود اما باز هم می‌تواند ورزش کند و به فعالیتش ادامه دهد. ما در بسکتبال بازیکنی به نام صمد نیکخواه بهرامی داریم که با وجود اینکه سنش بالاست اما به قدری حرفه‌‌‌ای زندگی کرده که همچنان در جمع بهترین‌ها قرار دارد و واقعا بازیکن قابل قبولی است. من هم با به کارگیری همین شیوه فعلا ورزش خودم را ادامه خواهم داد.

انتهای پیام/4057