احساس خطر از حضور بنی‌صدرهای سیاسی و اقتصادی در بدنه نظام

گروه سیاسی خبرگزاری آنا - سیدمصطفی میرزاباقری برزی؛ 37 سال پیش در چنین روزی ابوالحسن بنی‌صدر، رئیس‌جمهور معزول جمهوری اسلامی ایران در پوشش زنانه به همراه مسعود رجوی از کشور گریخت و به دامان ضدانقلاب در فرانسه پیوست.

پنجم بهمن 1358 اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران برگزار شد و ابوالحسن بنی‌صدر با کسب 10 میلیون و 753 هزار و 752 رای از مجموع 14میلیون و 152هزار و 887 نفر رای ماخوذه به عنوان اولین رئیس جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد، ولی به دلیل عملکردهای ضدانقلابی خود، بالاخره مجلس شورای اسلامی در 31 خرداد 1360 طرح دو فوریتی عدم کفایت سیاسی وی را با 177 رای موافق، یک رای مخالف و 12 رای ممتنع به تصویب رساند و بنی‌صدر از کشتی انقلاب خارج شد و در هفتم مرداد 1363 از کشور خارج شد.

مهمترین دلیل بر عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر از سوی نمایندگان مجلس «موضع‏‌گیری وی علیه نظام جمهوری اسلامی و اتحاد با نیروهای ضدانقلاب وابسته به شرق و غرب جهت نابودی نظام اسلامی و همچنین مخالفت مستمر وی با مجلس شورای اسلامی از بدو تاسیس و حتی پیش از افتتاح آن، دخالت صریح در قوه قضائیه و عدم درک صحیح از بدیهی‏‌ترین اصول قانون اساسی و عدم اعتقاد به اصل تفکیک قوا» اعلام شد.

حضرت امام خمینی(ره) چند سال بعد در بخشی از پیام تاریخی به مرحوم منتظری نوشتند: «والله قسم من رای به ریاست جمهوری بنی‌صدر ندادم و در تمام موارد نظر دوستان را پذیرفتم».

متن نامه مجلس به شرح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم

محضر شریف حضرت آیت‌الله‌العظمی امام خمینی(ادام‌الله‌ظله) محترما به عرض می‌رساند رای مجلس شورای اسلامی در جلسه مورخ 1360/3/31 پس از بحث و بررسی با حضور 190 نفر به شرح زیر:

آرای موافق: 177، آرای مخالف: یک نفر، آرای ممتنع: 12 نفر

در مورد آقای سید ابوالحسن بنی‌صدر بر این قرار گرفت که آقای ابوالحسن بنی‌صدر برای ریاست جمهوری ایران کفایت سیاسی ندارد. به موجب اصل 110 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مراتب برای اتخاذ تصمیم به خدمت امام عظیم‌الشان گزارش می‌گردد.

رییس مجلس شورای اسلامی - 1363/03/31

امام‌ خمینی(ره) بعد از دریافت نظر مجلس، سریعا طی حکمی بنی‌صدر را از ریاست جمهوری عزل نمودند. متن حکم امام (ره) به شرح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم

پس از رای اکثریت قاطع نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی مبنی بر اینکه آقای ابوالحسن بنی‌صدر برای ریاست جمهوری ایران کفایت سیاسی ندارد، ایشان را از ریاست جمهوری اسلامی ایران عزل نمودم. روح الله الموسوی الخمینی - اول تیر ماه 1360

بنی‌صدر پس از برکناری به طور مخفیانه زندگی کرد و سپس با آرایش زنانه، همراه با بعضی از سران گروهک تروریستی منافقین از جمله مسعود رجوی از کشور خارج شد و به پاریس گریخت و همان خلبانی که شاه را در 26 دی 1357 از ایران خارج کرد، آنها را هم به پاریس برد.

مرحوم هاشمی رفسنجانی در خاطرات ششم و هفتم مرداد 1360 درباره فرار بنی‌صدر می‌نویسد:

سه‌شنبه ششم مرداد۱۳۶۰: ساعت 11 بعدازظهر خبر فرار یک هواپیمای بوئینگ سوخت رسانی نظامی از فرودگاه تهران رسید. دستور تعقیب و برگرداندن آن را دادیم. ساعت 12 خبر دادند که وارد ترکیه شده و از دست ما کاری برنمی‌آید و خلبان آن همان سرهنگ معزی خلبان مخصوص شاه است که هواپیمای شاه را به ایران آورده بود.

چهار شنبه هفتم مرداد ۱۳۶0: ساعت 11 صبح گزارش رسید که بنی‌صدر و رجوی سرنشین هواپیمای فراری هستند و امروز صبح به پاریس رسیده‌اند و فرانسه به بنی‌صدر پناهندگی سیاسی داده. خبر تلخی است ماموران می‏‌گفتند تا حدودی به سرنخ‌هایی در مورد محل اخفای آنها رسیده‏‌اند.

درباره عزل بنی‌صدر از ریاست‌جمهوری و فرارش از کشور مطالب بسیاری خوانده و شنیده‌ایم، اما نکته‌ای که باید گفت و بر آن تاکید کرد و از آن به عنوان تجربه تاریخی درس گرفتی، بحث نفوذ و نفوذی‌های انقلابی‌نما در ارکان قدرت نظام جمهوری اسلامی ایران هستند. بنی‌صدرهای سیاسی و اقتصادی که هنوز هم خطر آنها احساس می‌شود.

ماجرای بنی‌صدر را می‌توان اولین و جدی‌ترین نفوذ جریانی در بدنه انقلاب دانست. او رئیس‌جمهور یک انقلاب اسلامی بود اما نفوذ به جایی رسید که در راستای منافع دشمنان انقلاب کار می‌کرد. یکی از خیانت‌های بنی‌صدر (بر اساس اسناد به دست آمده از لانه جاسوسی) ارتباط او با سازمان جاسوسی آمریکا (سیا) و ارائه مشاوره اقتصادی و دادن اطلاعات اقتصادی کشور به آمریکایی بود. نفوذ یعنی همین که شخصی که از سازمان سیا به طور رسمی حقوق می‌گیرد با یک برنامه‌ریزی دقیق به درون جریان انقلاب نفوذ پیدا می‌کند و با به دست آوردن اعتماد اکثریت حتی به ریاست جمهوری نظام می‌رسد اما در راستای سیاست و برنامه‌های دیکته شده دشمنان نظام به او فعالیت می‌کند تا نهایت بتوانند نظام اسلامی را سرنگون کنند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی طی سال‌های اخیر درباره نفوذ هشدارهای جدی دادند. تاریخچه نفوذ در ایران، انواع و چگونگی نفوذ وبیان راه‌های مقابله با نفوذ سیاسی، اقتصادی، امنیتی و سیاسی از زبان مقام معظم رهبری به دفعات متعدد بیان شده که تنها به بخشی از آنها که در سایت رسمی رهبر انقلاب آمده است می‌پردازیم:

* مهم این است که در هر دوره‌ای از دوره‌ها ما بفهمیم دشمنی دشمن چگونه است و چه‌ کار دارد با ما می‌کند. نقشه‌ دشمن را بفهمیم، درست مثل جنگ نظامی. در جنگ نظامی اگر شما توانستی حدس بزنی که نقشه‌ دشمن چیست، پیشگیری می‌کنی و خودت را آماده می‌کنی. یا دفاعِ خوب می‌کنی یا حمله‌ پیش‌دستانه. در جنگ نظامی این‌جوری است. در جنگ تبلیغاتی، در جنگ اقتصادی، در جنگ فرهنگی، در جنگ امنیتی، در جنگ نفوذ که همه اینها جنگ است، در همه اینها قضیه این است و باید حدس بزنید دشمن چه‌ کار می‌خواهد بکند. (1396/10/06)

*بیشترین تمرکز آن‌ها (آمریکا) برای دشمنی، نظام جمهوری اسلامی است و هر کار بتوانند می‌کنند و این هم که دم از مذاکره و گفت‌وگو می‌زنند برای نفوذ است. مذاکره با اینها (گروه 5+1) یعنی راه را باز کردن برای اینکه بتوانند، هم در زمینه اقتصادی، هم در زمینه فرهنگی، هم در زمینه های سیاسی و امنیتی کشور نفوذ کنند (1394/07/15)

* نفوذ خیلی مسئله مهمی است. از اصل واقعیت نفوذ غفلت نشود. غفلت نکنیم که دشمن در صدد نفوذ است. دشمن دارد برای نفوذ طراحی می‌کند. (1394/09/04)

*مذاکره بهانه است و وسیله برای نفوذ است. مذاکره وسیله برای تحمیل خواسته‌ها است. (1394/06/18)

* نیت آن‌ها این بود که از این مذاکرات و از این توافق، وسیله‌ای پیدا کنند برای نفوذ در داخل کشور(1394/06/25)

* خواسته حقیقی آن‌ها از جمهوری اسلامی که بارها آن را تکرار کرده‌اند، این است که جمهوری اسلامی نفوذ آمریکا را در قضایای کشور ایران بپذیرد! این خواسته حقیقی رژیم آمریکاست. (1376/14/08)

به هر حال بنی‌صدر خائنی بود که با برنامه‌ریزی دقیق دشمنان نظام جمهوری اسلامی در بدنه انقلاب نفوذ کرد و اگر بیانات و رهنمودها و نظارت دقیق و رهبری بیانگذار کبیر جمهوری اسلامی نبود، شاید یا از انقلاب و جمهوری اسلامی خبری نبود و یا اکنون نظام در راستای اهداف دشمنان نظام حرکت می‌کرد.

بنی صدر مُرده سیاسی است که باید با تجربه و عبرت گرفتن از زمان حضورش در کشور در جهت مقابله با جریانات فتنه‌گر، انحرافی و نفوذی مقابله کنیم. شاید فکر کنیم بحث نفوذ دشمنان نظام جمهوری اسلامی به همان سال‌های اولیه پیروزی انقلاب برمی‌گردد، اما باید گفت این موضوع سناریو و برنامه همیشگی دشمنان قسم خورده نظام بوده و هست و خواهد بود که نمونه آن را در مذاکرات هسته ای دیدیم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی دراین رابطه فرمودند: مذاکره آمریکا با جمهوری اسلامی یعنی نفوذ. در این مذاکرات (هسته‌ای) طرف مقابل تلاش داشت از هر فرصتی برای نفوذ استفاده کند و حرکتی بر خلاف منافع ملی کشور انجام دهد. البته مذاکره‌کنندگان ایرانی حواسشان جمع بود اما بالاخره آمریکایی‌ها در جاهایی فرصت پیدا کردند. (1394/07/15)

در حال حاضر بزرگترین دریچه نفوذ دشمن را باید در اقتصاد جستجو کرد. با توجه به شرایط کنونی کشور، نفوذ اقتصادی مهمترین نفوذی است که دشمن می‌تواند انجام دهد که این موضوع بعد از مذاکرات هسته‌ای بیشتر عیان شد و «اقتصاد مقاومتی» تنها راهکار خلاصی از نفوذ اقتصادی دشمنان است.

به هر حال شناخت منافذ نفوذ دشمن در ابعاد سیاسی، اقتصادی، امنیتی و فرهنگی کشور باید یکی از مهمترین وظایف جریانات پایبند به مبانی اصیل انقلاب اسلامی باشد.

انتهای پیام/4071/ 4003