ویتامین «D» نقش محافظتی در برابر بیماری‌های مغزی ندارد

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا، براساس تازه‌‌ترین تحقیقاتی که توسط دانشمندان استرالیایی صورت گرفته و در سایت «medicalnewstoday» منتشر شده است، ویتامین «D» تاثیر کمی در محافظت از مغز در مقابل بیماری های ام اس، پارکینسون یا آلزایمر دارد.

محققان استرالیایی پس از انجام بررسی و تجزیه و تحلیل سیستماتیک بیش از 70 مطالعه بالینی و پیش بالینی دریافتند، ویتامین «D» به عنوان یک عامل حفاظتی برای مغز نیست.

کریستال آیکوپتا، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه آدلاید استرالیا، در این باره می گوید: «مطالعات قبلی نشان داده‌اند که بیماران مبتلا به بیماری‌های تخریب کننده عصبی در مقایسه با افراد سالم دارای میزان کمتر ویتامین D هستند».

سرپرست این تیم تحقیق تأکید می‌کند:‌ نتایج بررسی‌ها و تحلیل تمام مستندات علمی نشان می‌دهد، ویتامین «D» تاثیر کمی در محافظت از مغز در مقابل بیماری های ام اس، پارکینسون یا آلزایمر دارد.

ویتامین «D» را که کلسیفرول می‌نامند، یکی از ویتامین‌های لازم برای بدن و از ویتامین‌های محلول در چربی است که به رشد و استحکام استخوان‌ها از طریق کنترل تعادل کلسیم و فسفر کمک می‌کند.

این ویتامین با ایجاد افزایش جذب فسفر و کلسیم از روده‌ها و کاهش دفع از کلیه به متابولیسم استخوان‌ها کمک می‌کند و همچنین از طریق ترجمه ژن‌های هسته سلول به رشد سلول کمک می‌کند.

منبع اصلی دریافت این ویتامین به جز منابع گیاهی مثل غلات و حیوانی مثل ماهی ساردین، شیر و تخم مرغ، نور آفتاب است؛ به طوری که 10 تا 20 دقیقه ماندن در زیر نور آفتاب، نیاز روزانه بدن انسان به این ویتامین را تأمین می‌کند.

کمبود این ویتامین همچنین باعث پوکی استخوان در کهنسالی می‌گردد.

از عوارض مصرف ویتامین «D» در دوران کودکی بیماری راشیتیسم است که به علت کمبود کلسیم و فسفر در زمان رشد استخوان‌ها، استخوان‌های فرد دارای املاح کمی خواهد بود و نخواهد توانست وزن فرد را تحمل کند و در نتیجه انحنا خواهد یافت.

عوارض دیگر آن بزرگی جمجمه، زائده‌های دکمه مانند بر روی ستون فقرات و برجستگی سینه است؛ همچنین مچ دست و پا پهن می‌شود که توسط رادیوگرافی قابل تشخیص است.

کمبود ویتامین «D» باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان سینه یا پروستات نیز می‌شود؛ کمبود این ویتامین باعث می‌شود که دستگاه ایمنی بدن ضعیف شده و باعث می‌شود فرد مبتلا به سرطان و دیابت و حتی عفونت بگردد.

عواملی مثل مصرف برخی داروهای ضد تشنج مانند فنوباربیتال یا فنی توئین یا رشد سریع کودک یا برخی اختلالت در جذب این ویتامین در بدن یا نرفتن زیر نور آفتاب یا نخوردن غذاهای حاوی ویتامین «D» باعث کمبود این ویتامین در بدن می‌شود.

پژوهشگران تأکید می‌کنند، استفاده بیش ازحد از این ویتامین مخصوصاً اگر همراه با مصرف زیاد کلسیم باشد منجر به مسمومیت می‌گردد.

مسمومیت با ویتامین «D» به ندرت رخ داده و اغلب در کسانی مشاهده می‌شود که مقادیر بیش از حد این ویتامین را از طریق مکمل دریافت می‌کنند.

استفاده از قرص و آمپول ویتامین «D» به طور مستمر باعث مشکلاتی مانند رسوب کلسیم در بافت‌های نرم مثل کلیه‌ها، ریه‌ها، قلب و گوش می‌شود که در کلیه‌ها باعث سنگ کلیه، در ریه‌ها و قلب منجر به عوارض ریوی و قلبی، و در گوش به اختلالات شنوایی و حتی کری می‌انجامد.

همچنین عوارض مانند سردرد، تهوع، استفراغ، ضعف، تشنگی زیاد، افزایش حجم ادرار، یبوست، تأخیر در رشد در طفل‌های شیرخوار، مشکلات گوارشی و شکنندگی استخوان نیز از دیگر عوارض مصرف بیش از اندازه ویتامین دی است.

منبع: فارس