فرافکنی معاون سازمان حفاظت محیط زیست با توهین و تهدید رسانه‌ها؛
تامین بودجه کشور از خون بهای حیات وحش!/ نقش شکارچی حرفه‌ای در تصمیمات محیط زیست چیست؟
موضوع آغاز صدور مجوزهای شکار برای اتباع ایرانی و البته اتباع خارجی در حالی از سوی محیط زیست آغاز شده است که حالا مشخص شده، مشاور رئیس سازمان محیط زیست که یک شکارچی حرفه‌ای است، نقش مهمی در این تصمیم‌گیری‌ها داشته و البته، نگاه دولتی‌ها به درآمدزایی از محل صدور مجوز شکار، در این تصمیم بی‌تاثیر نبوده است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا، موضوع صدور مجوزهای شکار که پس از سال‌ها ممنوعیت، دوباره از سوی سازمان حفاظت محیط زیست از سر گرفته شده است، در روزهای گذشته، با واکنش‌های زیادی از سوی فعالان محیط زیستی روبرو شده است. مسئولان سازمان محیط زیست، معتقدند که مجوزهای شکار در فاصله 5 بهمن‌ماه تا اول خردادماه سال آینده که فصل زاد و ولد حیات وحش است، صادر نمی‌شود و صدور این مجوزها هم برای ایجاد تعادل در تعداد حیات وحش کشور بوده و همه گونه مشورت کارشناسی نیز در این تصمیم لحاظ شده است.
این اظهارات در حالی مطرح شده است که فعالان محیط زیستی بر این نکته تاکید دارند که «پارامترهای اقلیمی و آب و هوایی می‌تواند دوره زایش حیات وحش را تغییر دهد» و از این جهت، تاریخ تعیین شده برای فصل زاد و ولد، نمی‌تواند دقیق باشد. از سوی دیگر، به لحاظ فنی نیز، سنین 7 الی 8 سال برای کل و قوچ بهترین زمان مناسب جهت تولید مثل و انتشار ژن قوی‌تر خواهد بود، لذا شکار در این سنین منجر به کاهش انتقال ژن قوی‌تر که مورد نیاز رشد پایدار جمعیتی گونه‌های یاد شده، خواهد شد.
فرافکنی به جای پاسخگویی
این ایرادات که در طول روزهای گذشته از سوی فعالان محیط زیستی و رسانه‌های دلسوز منتشر شده، به ظاهر، به مذاق مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست خوش نیامده است؛ به طوریکه حمید ظهرابی، معاون محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست صبح امروز در جوابیه‌ای که بر روی پرتال سازمان محیط زیست قرار گرفت، به موضوعاتی پرداخته که هنوز مشخص نشده، جواب به کدام رسانه است؟
در این جوابیه سراسر توهین‌آمیز و فرافکن، با عبارات و ادبیاتی به رسانه‌های منتقد طرح جدید محیط زیست تاخته شده و گفته شده است که «خبرسازی برخی رسانه‌ها ارزش پاسخگویی ندارد، رسالت این رسانه‌ها اطلاع رسانی نیست، آن ها به دنبال تخریب دولت و زیر سوال بردن موفقیت‌ها هستند. به همین دلیل است که نقاط قوت و اقدامات موفق و موثر دولت را هدف می‌گیرند.»
ظهرابی که انتقادات دلسوزانه را حمل بر تخریب دولت میکند، البته در ادامه جوابیه پا را هم فراتر گذاشته و ضمن توهین به رسانه‌ها گفته است: «اما اعتقادی به پاسخ گویی به رسانه های مغرض نداریم چرا که آن ها اهداف خودشان را دنبال می کنند و اصلا به دنبال روشنگری نیستند.»
معاون سازمان حفاظت محیط زیست، نه تنها خود را از پاسخ به رسانه‌ها معاف میکند که حتی جوابی هم به انتقادات اصولی مطرح شده، نمی‌دهد و می‌گوید: «خبرسازی در مورد شکار در فصل زاد و ولد حیات وحش نه از سر ناآگاهی، بلکه آگاهانه و با هدف انحراف افکار عمومی صورت می گیرد.»
در پایان این بیانیه سراسر موهن هم تاکید شده است: «آن‌ها به دنبال تخریب دولت و زیر سوال بردن موفقیت‌ها هستند. به همین دلیل است که نقاط قوت و اقدامات موفق و موثر دولت را هدف می‌گیرند.»
بحران محیط زیستی، همه جا را فرا گرفته است. سازمان حفاظت محیط زیست این روزها بیش از هرجای دیگری بحران‌زده است. در همین موضوع صدور مجوزهای شکار، و در جوابیه‌ای که به آن اشاره شد، ظهرابی، تاکید کرده است که «اصلاح فصل شکار با مشورت کارشناسان، متخصصان و حتی شکارچیان علاقه مند طبیعت کشور بوده است.» اما آیا واقعا اینگونه بوده است؟
مشاوران موفقیت‌های محیط زیست چه کسانی هستند؟
سعید نمکی، یکی از مشاوران مهم سازمان حفاظت محیط زیست است. وی همزمان هم معاون سازمان برنامه و بودجه است و هم مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست. در اینکه آیا قانون چنین اجازه‌ای برای تصدی همزمان دو شغل می‌دهد، جای بحث دیگری است اما سعید نمکی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، نه تنها سابقه‌ای در حوزه محیط زیست ندارد که سابقه وی به عنوان یک شکارچی حرفه‌ای که دارای قرق اختصاصی هم هست، از وی یک شخصیت ضدمحیط زیستی ساخته است.
سعید نمکی، به عنوان معاون سازمان برنامه و بودجه، مهمترین کارش را افزایش درآمدهای دولت می‌داند و علاقه شخصی‌اش هم که به شکار است. پس چه راهی بهتر از صدور مجوز شکار برای اتباع خارجی و شکارچیان توریستی برای کسب درآمد؟
مسئولان محیط زیست با مشورت‌های کارشناسی یک شکارچی حرفه ای می‌خواهند از خون حیات وحش پول دربیاورند و در این راه از هیچ فرافکنی، ابا ندارند و حتی معتقدند که هدف رسانه‌ها از انتقادات، تخریب موفقیت‌های دولت است.
کدام موفقیت؟
معاون سازمان حفاظت محیط زیست، نه تنها پاسخی به انتقادات نداده است، بلکه حالا حرف از موفقیت‌های محیط زیستی و تخریب این موفقیت ها! از سوی رسانه‌ها خبر می‌دهد اما سوال اینجاست، کدام عملکرد سازمان محیط زیست در طول 10 ماه گذشته که با استقرار عیسی کلانتری در راس آن، انجام شده، قابل دفاع بوده و موفقیت قلمداد می‌شود؟
تعامل با رسانه‌ها در طول یکسال گذشته، پاشنه آشیل سازمان حفاظت محیط زیست بوده است. عدم تعامل با رسانه‌ها، در شرایطی است که امید علیزاده، مدیرکل روابط عمومی سازمان حفاظت محیط زیست که با حمایت‌های معاون فراری این سازمان به کرسی روابط عمومی نشسته است، از ابتدای خردادماه استعفاء داده اما هیچ‌کسی حاضر نیست این استعفا را رسمی اعلام کند. حتی جوابیه‌های سازمان نیز بدون نام و امضاء مدیرکل روابط عمومی منتشر می‌شود و خبرنگاران براساس شواهد و گمان پیش بینی می‌کنند در غیاب مدیرکل روابط عمومی این سازمان، مسعود خراسانی مشاور رسانه ای عیسی کلانتری مدیریت فضای رسانه‌ای محیط زیست را بر عهده گرفته است. شاید همین آشفتگی‌هاست که باعث می‌شود تا معاون سازمان حفاظت محیط زیست، جوابیه‌ای را منتشر کند که نه تنها مخاطب ندارد که سراسر توهین به رسانه‌ها هم هست.
بلاتکلیفی سازمان محیط زیست تنها وابسته به مدیر روابط عمومی نبوده و در طول هفته‌های اخیر این سازمان با پنهان کاری در همه حوزه‌ها، به فعالیت خود ادامه داده است. شاهد مثال دیگری در خصوص، دیدار میگوئل کانتیه، کمیسیونر تغییرات اقیلم و انرژی اتحادیه اروپا با مسئولان محیط زیست بود که بدون حضور رسانه‌ها و به صورت کاملا محرمانه برگزار شد.
از بلبشوی رسانه‌ای در محیط زیست که بگذریم، در سایر حوزه‌ها هم موفقیت چندانی در این سازمان وجود نداشته است. عیسی کلانتری، در حالی عهده‌دار حفاظت از محیط زیست کشور است که موضوع «یوزپلنگ» را موضوعی فرعی در سازمان خودش می‌داند و معتقد است چرا باید برای یوزپلنگ کارشناس در این سازمان داشته باشد.
همین سازمان، در شرایطی که با موضوعات حاد محیط زیستی در کشور روبرو است؛ دست به اقداماتی چون تفکیک جنسیتی در سازمان می‌زند و در جذب فارغ‌التحصیلان محیط زیستی نیز آنچنان ناشیانه عمل میکند که بسیاری از فارغ‌التحصیلان این رشته در نامه‌ای به رهبر معظم انقلاب، خواستار مداخله ایشان در موضوع شدند.
شاید شاهکار مدیریتی کلانتری هم در این مدت، به کارگیری معاونی در سازمان محیط زیست بود که دست آخر، با اتهام سنگین جاسوسی فرار را بر قرار ترجیح داد و از کشور گریخت تا مشخص نشود، چه کسی او را آورده بود و چه کسی هم او را فراری داد.
انتهای پیام/
