دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

نوشاد عالمیان: حضور در میان غول‌های جهان حس خوبی است

ملی پوش تنیس‌روی‌میز ایران با تاکید بر اینکه با صعود به دسته اول جهانی حس فوق العاده‌ای دارد گفت: برای ماندن در این سطح باید بزرگترین دغدغه‌مان را برطرف کنیم.
کد خبر : 279603

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، صعود به دسته اول جهان مهمترین اتفاق ممکن برای تنیس روی میز ایران بود که امسال و در جریان رقابت های تیمی قهرمانی جهان انجام شد. این صعودی بود که پینگ پنگ بازان ایران سال ها به دنبال تحقق آن بودند و در نهایت امسال با عملکرد خوبی که در سوئد داشتند، این مهم محقق شد.


بی شک یکی از موثرترین بازیکنان در ثبت این صعود تاریخی نوشاد عالمیان است. بازیکنی که در دوره پیشین مسابقات تیمی جهان هم حضور داشت اما به گفته خودش، خیلی آماده نبود و همین مسئله تیم ایران را از هدفش دور کرد. این بازیکن اما امسال در بهترین شرایط ممکن در رقابت ها حاضر شد و با بردهای بزرگش به نزدیک شدن تیم ملی به هدفش بزرگش کمک کرد.


عالمیان اما تاکید دارد که همدلی مهمترین فاکتوری بود که کمک کرد تیم ملی تنیس روی میز برای اولین بار به دسته اول مسابقات جهانی صعود کند. این بازیکن گفت که تیم های حاضر در این دسته جزو غول های جهانی هستند و حالا ایران هم یکی از غول های تنیس روی میز جهان به حساب می آید.


از مسابقات اخیر تیمی تنیس روی میز جهان بگوئید که منجر به نتیجه تاریخی برای ایران شد.


- مسابقات بی نظیر بود. همه تیم ها و ورزشکاران شان در بهترین شرایط ممکن به این رقابت ها آمده بودند تا نتایج مورد نظر خود را بگیرند، خوشبختانه ما هم در تیم ایران به واسطه تمرینات خوبی که انجام داده بودیم در شرایط ایده آلی قرار داشتیم. همه بازیکنان به قول معروف روی فرم بودند و همین موضوع خیلی کمک کرد تا بتوانیم نتایج خوبی بگیریم. در گروه خودمان که اول شدیم، بعد از آن هلند و اوکراین را بردیم و در نهایت هم به دسته اول صعود کردیم. در کل از مجموع 9 بازی صاحب 7 برد شدیم و این برایمان خیلی ارزشمند بود.


* به نوعی تاکید می کنید که همه تیم ها با بهترین ترکیب و آمادگی به مسابقات آمده بودند و تیم ایران در میان این تیم ها موفق به صعود شد؟


- دقیقا همین طور است. اصلا مسابقات جهانی جایی نیست که تیمی ناآماده و بدون برنامه در آن شرکت کند. امسال هم همه تیم ها با قدرت در مسابقات شرکت کردند. اوکراین، یونان، دانمارک، آمریکا و اسپانیا تیم های گروه ما بودند که فوق العاده آماده بودند و با قدرت تمام دیدارهای خود را برگزار کردند، ما از رقابت با چنین تیم هایی موفق به صعود شدیم و این موضوع ارزش کارمان را بیشتر می کند.


* سهم شما در این رقابت ها و موفقیت به دست آمده، چقدر بود؟


- اصلا دوست نداشتم امسال هم در دسته دوم بمانیم. تمام تلاشم این بود که بتوانم به تیم کمک کنم و به این هدف دست یابیم و حالا خوشحالم از صعود حرف می زنم و حضور در دسته اول جهانی؛ البته این صعود کار بزرگی بود. این گونه نبود که مثلا عملکرد یک یا دو بازیکن باعث آن شده باشد. من هم تلاش کردم تا سهم کوچکی در صعود تیم ملی تنیس روی میز به دسته اول مسابقات جهانی داشته باشم. اما خوشحالم یک کار تیمی به این صعود کمک کرد و امیدوارم ماندگار هم باشد.


* البته شما در دوره گذشته مسابقات تیمی قهرمانی جهان هم حضور داشتید.


- بله حضور داشتم اما شرایطم اصلا با این دوره یکی نبود؛ دو سال پیش و در جریان مسابقات جهانی خیلی روی فرم نبودم و نتوانستم به نتیجه گیری تیم کمک زیادی داشته باشم اما این دوره در بهترین شرایط آمادگی ممکن قرار داشتم و عملکرد خوبی هم در همه دیدارها ارائه کردم. خوشحالم در دوره ای تیم ملی تنیس روی میز موفق به صعود به دسته اول جهانی شد که من هم آماده بودم و کمک حال تیم.


* در مجموع مهمترین و تاثیرگذارترین عامل در قرار گرفتن تنیس روی میز ایران در دسته اول جهانی چه بود؟


- همه بازیکنان بلا استثناء همدل بودند برای اینکه بتوانند نتیجه مورد نظر خود را بگیرند. سال ها بود تنیس روی میز ایران به دنبال صعود به دسته اول مسابقات تیمی قهرمانی جهان بود اما در هر دوره به بن بست می خوردیم. امسال همه اهالی تنیس روی میز از مسئولان فدراسیون گرفته تا تک تک بازیکنان مصمم به صعود بودند. در واقع قرار گرفتن در گروه اول خواست همه بود و تمام برنامه ها و تمرینات برای رسیدن به همین نتیجه پیگیری شد.


* یعنی این همدلی و خواست صعود به دسته اول، در ادوار گذشته وجود نداشت؟


- نه منظورم این نیست، قاعدتا در هر دوره به تناسب همان زمان و مسابقاتش بازیکنان، مربیان و در کل مسئولان صعود به دسته اول مسابقات تیمی قهرمانی جهان را پیگیری می کردند اما اراده ای که این دوره در بین به خصوص بازیکنان وجود داشت بی نظیر بود و فکر می کنم مهمترین عامل همین مساله بود.


* یک موضوع جالب توجه این است که تیم ملی تنیس روی میز پیش از مسابقات جهانی، برنامه خیلی خاصی نداشت طوریکه مدام در اعزام و تورهای جهانی به سر ببرد. با این حال تاریخی ترین نتیجه ممکن را به دست آورد.


- کیفیت تمرین و انگیزه ای که بازیکنان داشتند، مهمترین مسئله بود. البته سرمربی تیم ملی مثل همیشه برنامه های مورد نظر خود را به فدراسیون تنیس روی میز اعلام کرده بود اما هزینه ها سنگین تمام می شد و به همین دلیل اجرای برخی از آنها منتفی شد اما اردویی که در بابل برگزار کردیم خیلی زیاد کمک حال مجموعه تیم شد. در جریان اردوها همه یکدل و با انگیزه تمرین می کردند و این مهمترین عامل بود.


* فکر می کنم جزو اولین بارهاست که به عنوان بازیکن تیمی از دسته اول جهانی صحبت می کنید. حضور در این دسته چه حسی دارد؟


- شاید نتوانم خیلی راحت حس خود را عنوان کنم. کنار غول های تنیس روی میز دنیا قرار گرفته ایم و این حس خیلی خوبی دارد که به راحتی قابل عنوان نیست. برای اولین بار است که تنیس روی میز ایران در دسته اول جهانی قرار گرفته و خوشحالم من هم عضو از تیمی بودم که این موفقیت را کسب کرده است. فکر می کنم تنیس روی میز و ما بازیکنان با قرار گرفتن در این دسته، وارد دوره جدیدی شده ایم که نگاه ها به آن متفاوت است.


* البته تنیس روی میز ایران موفقیت های زیادی را توسط نوشاد عالمیان کسب کرده اما ظاهرا این صعود برای تان دلچسب تر از هر موفقیت دیگری بوده است؟


- خودم هم درست نمیدانم فقط می دانم که کار بزرگی انجام داده ایم. به هر حال 24 تیم برتر دنیا در گروه اول قرار دارند. بی شک اینها قوی ترین تیم ها هستند و به همین واسطه مجوز قرار گرفتن در این گروه را به دست آورده اند. قطعا حالا ایران هم یکی از قدرت های دنیا به حساب می آید چون عضوی از این گروه 24 تیمی شده است. و فکر می کنم به نوعی ادای دین شده است. انصافا من و دیگر بازیکنان در هیچ رویداد و در هیچ دوره ای برای موفقیت تنیس روی میز ایران کم نگذاشته ایم اما احساسم این است که با این صعود دین مان را ادا کردیم.


* فکر می کنید از این پس تنیس روی میز باید در چه مسیری حرکت کند تا بتواند حضور در دسته اول جهانی را تثبیت کند؟


- صددرصد نوع برنامه ها و مسیری که تا به امروز طی کردیم باید تغییر کند. تا به امروز برای صعود به دسته اول تلاش می کردیم و حالا که این موفقیت بزرگ را کسب کردیم باید طوری راهمان را ادامه بدهیم که این صعود محدود به دو سال نشود. دوره بعدی مسابقات تیمی قهرمانی جهان دو سال آینده برگزار می شود و تا آن زمان فرصت داریم به گونه ای برنامه های آماده سازی خود را پیش ببریم که بتوانیم حضور در این گروه مدعیان را تثبیت کنیم وگرنه خیلی زود و بعد از دو سال باید با این گروه و تمام خوبانش وداع کنیم. ارزش کار ما نباید به دو سال ختم شود.


* و در این مسیر تاثیرگذارترین برنامه ها کدامند؟


- اردوهاو اعزام ها باید مثل سابق و حتی خیلی بهتر و باکیفیت تر پیگیری شود اما مساله مهمی که خیلی زیاد به آن نیاز داریم حریف تمرینی است. دقت داشته باشیم تمام تیم هایی که در دسته اول جهانی قرار دارند جزو مدعیان و بزرگان تنیس روی میز جهان هستند. برای رقابت کنار چنین تیم هایی باید خیلی بهتر از این شد و یکی از کارآمدترین روش ها داشتن حریف تمرینی خوب است. ما بازیکنان هم که خودمان باید پیگیر برنامه های انفرادی مان باشیم.


* یکی از مهمترین برنامه های شما پیوستن به یکی از لیگ های اروپایی و به نوعی لژیونر شدن بود.


- بله و همچنان به شدت پیگیر این موضوع هستم، آلمان و اتریش کشورهایی هستند که با آنها صحبت هایی داشته ام اما هنوز به نتیجه نرسیده ام اما مصمم امسال تحت هر شرایطی به جمع لژیونرها بپیوندم.


* و صحبت پایانی؟


- عرضی نیست. نفس راحتی می کشم که از اینکه به دسته اول جهانی صعود کردیم. امیدوارم بتوانیم سال ها در این دسته رقابت کنیم. این مسئله حمایت مسئولان ورزش را هم می طلبد.


منبع: مهر


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب