دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
15 بهمن 1396 - 18:13
جواد محجوب:

یازده سال است عضو تیم ملی هستم اما یک روز سابقه بیمه ندارم!

جودوکار وزن 100+ کیلوگرم گفت: همیشه این دغدغه در ذهن من هست که بعد از پایان دوران ورزشی‌ام چه کار باید بکنم و چه شغلی باید داشته باشم.
کد خبر : 257783

جواد محجوب جودوکار وزن 100+ کیلوگرم در گفت‌و‌گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا درباره علت مهاجرت ورزشکاران به خصوص جودوکاران از ایران گفت: «‌در این چندسال اخیر ورزشکاران زیادی در رشته های مختلف از ایران رفتند و تنها در رشته جودو این اتفاق نیفتاده‌است.تا آنجا که می‌دانم ورزشکارانی از رشته‌های تکواندو، کشتی، قایقرانی و... از ایران رفته‌اند. در کنار ورزشکاران به فراخور آن نخبه‌های فرهنگی،‌علمی و هنری هم از ایران رفتند.‌تمام این مسائل شاید به دلیل این است که افراد در هر موقعیت به خواسته‌شان نرسیدند و همین امر باعث شده که فکر کنند در کشور دیگر می توانند به خواسته و آرزوهایشان برسند.»


وی گفت: «‌من در مورد موقعیت خودم اگر بخواهم صحبت‌ کنم واقعا سختی‌های زیادی در دوران ورزشی‌ام کشیدم اما شرایط متاسفانه آنطور که من می‌خواستم پیش نرفت. من از سال 85 به اردوی تیم ملی آمده‌ام اما در این 11 سالی که عضو تیم ملی هستم شرایط سختی را تحمل کرده‌ام حتی یک روز سابقه بیمه برای من رد نشده است، همین مسائل ورزشکار را دلسرد می‌کند به هر حال دوران قهرمانی من هم محدود است و دیر یا زود باید از ورزش جودو خداخافظی کنم آیا من نباید بازنشسته شوم و حقوق بازنشستگی بگیرم؟! وقتی در یک مسابقه شرکت می‌کنیم شرایطی و امکاناتی که تیم‌های مختلف دارند را با خودمان مقایسه میکنیم متوجه می‌شویم زمین تا آسمان با ما فاصله دارند. آنها ماساژور مخصوص، دکتر تغذیه، روانشناس و... در کنارشان هست و بر روی ورزشکارانشان سرمایه گذاری می‌کنند،البته فدراسیون جودو تا جایی که می‌توانسته برای ما شرایط را فراهم کرده اما متاسفانه بودجه آنها هم محدود است و آنها هم دستشان بسته است.»


محجوب ادامه داد: «‌‌من مدال‌های زیادی به دست آورده‌ام اما همیشه این نگرانی با من بوده که بعد از دوران ورزش قهرمانی‌ام چه کاری باید انجام دهم؟!من دو ماه دیگر پدر می‌شوم و بچه‌ام به دنیا می‌آید،‌در این روزهای که همسرم به من احتیاج دارد در کنار او نیستم ولی باز هم با این شرایط کنار آمده‌ایم اما واقعا همیشه این دغدغه در ذهن من هست که بعد از پایان دوران ورزشی‌ام چه کار باید بکنم و چه شغلی باید داشته باشم؟! در کشورهای دیگر نه تنها به ورزشکارانشان بلکه بر روی همه کسانی که برای کشورشان موفقیت به دست می آوردند سرمایه گذاری می‌کنند و همین هم باعث می‌شود افراد دیگر برای آمدن در این رشته ها انگیزشان روز به روز بیشتر شود.»


ملی پوش جودوی کشورمان گفت: «من خودم وقتی از جودو رفتم یکی از دلایلی که انگیزه‌ام را برای برگشت دوبرابر کرد مدال جهانی سعید ملایی بود. او بعد از ده سال موفق شد که مدال جهانی را برای جودوی ایران به دست بیاورد اما واقعا آنطور که شایسته او بود از ملایی تقدیر نشد؛ همه این مسائل باعث می شود که یک ورزشکار بی انگیزه شود.‌ هیچ لذتی بالاتر از این نیست که ورزشکار با همه سختی‌ها و فشار تمرینات به موفقیت برسد و بر روی سکوی مسابقه سرود ملی را زیر لب نجوا کند، این صحنه غرور خاصی دارد و من به جرات می‌گویم هیچ ورزشکاری حاضر نیست آن را با چیزی دیگری عوض کند اما گاهی مشکلات و شرایط سخت باعث می شود افراد خسته شوند و راه دیگری انتخاب کنند.»


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب