حکم فقهی گوش دادن به صدای موسیقی زن

به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، گوش دادن به موسیقی خوانندگی خواننده زن توسط مرد، از نظر مراجع حرام است که در ادامه مطلب، نظر سه مرجع تقلید را درباره این موضوع بخوانید.

مقام معظم رهبری

سؤال: آیا مرد می تواند به تک خوانی زن گوش دهد؟

جواب: گوش دادن به خوانندگی زن که غالباً مشتمل بر مفسده است، جایز نیست.

سوال: آیا جایز است مردى غناى زن اجنبیه را به قصد لذت بردن از حلال خود گوش کند؟ آیا غناى زن براى شوهر و بر عکس جایز است؟ و آیا این گفته صحیح است که شارع مقدس غنا را به علت ملازمت آن با مجالس لهو و لعب و عدم انفکاک از آن دو حرام کرده و تحریم غنا ناشى از تحریم آن مجالس است؟

جواب: گوش‌ دادن به غنا که عبارت است از ترجیع صدا به نحوى که طرب‏‌انگیز و مناسب با مجالس لهو و گناه باشد، مطلقاً حرام است، حتّى غناى زن براى شوهرش و بالعکس، و قصد لذت بردن از همسر، استماع غنا را مباح نمى‏‌کند و حرمت غنا و مانند آن، با تعبّد به شرع ثابت شده و از احکام ثابت فقه شیعه محسوب مى‏‌شود و دائر مدار ملاکات فرضى و آثار روانى و اجتماعى نمى‏‌باشد، بلکه تا زمانى که این عنوان حرام بر آن صدق کند، حکم آن حرمت و وجوب اجتناب به‌ طور مطلق است.

آیت‌الله مکارم شیرازی

سؤال1: شنیدن صدای آواز زن برای مرد نامحرم چه حکمی دارد؟

جواب: حرام است.

سوال2: آیا گوش دادن به موسیقی‌هایی که زنان می‌خوانند، ولی آرام هستند و مناسب مجالس فساد نیستند، هم اشکال دارد؟

جواب: حرام است.

سوال3: آیا گوش دادن به صدای زن خارجی با موسیقی ملایم اشکال دارد؟

جواب: گوش دادن به آواز زن جایز نیست و اگر موسیقی مناسب مجالس لهو و فساد نباشد، جایز است.

سوال4: آواز خواندن زن براى زنان و براى شوهرش چه به صورت غنا و چه بدون غنا چه حکمى دارد؟

جواب: براى شوهرش و براى سایر زنان بدون غنا و بدون آهنگ‌هاى مناسب لهو و فساد اشکال ندارد.

آیت‌الله سیستانی

سوال: شنیدن صدای زن تا چه حدی برای مرد نامحرم جائز است؟

جواب: شنیدن صدای زن نامحرم اگر از روی لذت نباشد و ترس افتادن در حرام نباشد اشکال ندارد.

فلسفه حرمت خوانندگی زن

برای چی اگر مردی صدای زنانه داشته باشد و خوانندگی کند مشکلی ندارد ولی صدای زن حرام است؟ اصلآ چرا گوش دادن به آهنگ زن حرام است؟

پاسخ سؤال جناب عالی را در دو بخش مورد بررسی قرار می دهیم:

الف) حکم فقهی صدای زنان؛

گوش دادن به آواز زن اگر غناء نباشد و باعث التذاذ جنسی و تهییج شهوت نشود و مفسده‏ای بر آن مترتب نگردد، اشکال ندارد.1

از نظر فقهی صدا و آوای زنان در صحبت با مرد اجنبی نیز، نباید نازک و تحریک انگیز شهوت باشد. پس معیار درحرمت، غنا 2وطرب انگیزبودن صدا است ومسئله غنا ربطی به زن یا مرد بودن ندارد و صدای مرد هم می تواند غنا باشد.لذا در حرمت موسیقی، ترانه های غنایی و طرب انگیز و لهوی، میان زن و مرد تفاوتی نیست

ب) علت اجتناب ازگوش دادن به آواز زن

فلسفه حرمت گوش دادن به صدای خواننده زن همان فلسفه حرمت غنا ولهوی بودن است. افزون براین که زن مظهر زیبایی و جمال خداوند است و از خصوصیت جذب فراوانی نسبت به جنس مخالف خود برخوردار است.بالطبع صدای مردان با زنان تفاوت دارد، صدای مردان به طور مشخص از صدای زنان بم تر است و صدای زنان مهیج است.

مردان از سه سطح تقابلی، زیر و بمی آهنگی برخوردارند، در حالی که زنان دارای چهار سطح اند و این خود سبب می شود که به راحتی احساسات و عواطف گوناگون را ابراز و دیگران را تحت تأثیر قرار دهند.3 و همین خصوصیت سبب شیرینی و استحکام کانون خانواده میگردد در نتیجه اسلام خواسته خانمها از این نعمت خدادادی در جهت مثبت و گرمی کانون خانواده استفاده کنند و از هرگونه معرض گذاردن و عمومی ساختن این خصوصیت خود داری کنند تا اولاً خود به دام فریب‏کاران و تبهکاران نیفتند و ثانیا: سلامت روحی و روانی فردی و اجتماعی دیگران آسیب نبیند. برای جلوگیری از سوء استفاده برخی مردان،

قرآن کریم، برای همسران پیامبر توصیه می کند که جدی و خشک و معمولی سخن گویند و با تعابیر تحریک آمیز که گاه کشش خاصی دارد صحبت نکنند، مبادا که افراد، منحصر به فکر شهوت بیفتند: «یا نساء النبی لستن کأحد من النساء ان اتقیتن فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض و قلن قوله معروفا؛ ای همسران پیامبر، شما مانند هیچ یک از زنان [دیگر] نیستند، اگر سر پروا دارید، پس به ناز سخن مگویید تا آن که در دلش بیماری است طمع ورزد، و گفتاری شایسته گویید» (احزاب، آیه 32).

از این آیه پیداست، موقعی که اسلام به این اندازه در مسایل مربوط به عفت عمومی سخت گیر و موشکاف است که حتی اجازه چنین کاری را نمی دهد پس، تک خوانی زنان برای مردان جای خود دارد.ازهمین رو ، درحدیثى از نبىاکرم صلى الله علیه وآله آمده است: »غنا نردبان زنا است
(الغناء رقیة الزنا«: بحار الانوار، ج 76، باب 99، )باب الغناء).

امام صادق علیه السلام فرمود: »خانه اى که در آن غنا باشد، از فساد و فحشا مصون نخواهد بود«.( بیت الغناء لاتؤمن فیه الفجیعة«: کافى، ج 6، (باب الغناء) و نیز: »غنا باعث پیدایش روح نفاق است«.( الغناء یورث النفاق«: وسایل الشیعه، ج 12، باب 99، )ابواب مایکتسب به) روح نفاق همان آلودگى به فساد و کناره گیرى از تقوااست.

با توجه به این مطلب ، آیا حرف زدن عادی یک خانم با آوازخوانی او از نظر تهیج و تحریک مردان یکسان است؟ ممکن است برخی مردان بیتفاوت باشند ولی یک مرد که از غریزه و احساسات سالم برخوردار است مسلّم تحریک میگردد در غیر این صورت ممکن است دچار خمودی (ضد حالت شهوت‏رانی) گشته باشد که نیاز به مداوا دارد.با این توصیف ادعای اینکه موسیقی حرام و غنا تاثیری در شخص نگذاردوتحریک شهوت نکند مانند این است که کسی بگوید خوردن سم تاثیری در بدن او نمی گذارد.

بنا براین، محدودیت هایی که در این باب هست برای حفظ سلامتی روحی و معنوی زن است که مستلزم سلامت مرد و در نتیجه سلامت همه جامعه می باشد و مراعات نکردن این حدود، نه تنها سلامت معنوی زن؛ بلکه، سلامت معنوی همه جامعه را تهدید می کند

غنا و آواز مطرب و لهوى، انسان را به سوى شهوت و فساد اخلاقى مى کشاند و از راه پرهیزکارى باز مىدارد. مجلس غنا و موسیقى، معمولاً مرکز مفاسد گوناگون است. در تفسیر روح المعانى سخن یکى از سران قبایل را نقل مى کند که به آنها مى گفت: از غنا بپرهیزید که حیا را کم مى کند؛ شهوت را مىافزاید؛ شخصیت را درهم مى شکند؛ جانشین شراب مى شود و همان کارى را مى کند که مستى انجام مى دهد. ( به نقل از: تفسیر نمونه، ج 17، ص 24)

پی نوشت
1. آیت الله تبریزی، استفتاءات، س‏1058 و 1049 و 1075؛ آیت الله سیستانی، sistani.org، (غناء)، ش‏6؛ آیت الله خامنه‏ای، اجوبة الاستفتاءات ، س‏1145؛ آیت الله نوری، استفتاءات، ج‏1، س‏444 و ج‏2، س‏542 و 544 و 549.

2.غناء عبارت است از ترجیع صدا به نحوی که طرب‏انگیز و مناسب با مجالس لهو و گناه باشد.

3.حسینی، سید هادی، فصلنامه کتاب نقد، ش 17، ص 168