آیا افشای جاسوسی اسرائیل، پیاده‌روی ظریف وکری را برای منتقدان توجیه می‌کند؟
نایب رئیس کمیسیون امنیت‌ملی و سیاست‌خارجی مجلس به آنا می‌گوید: ظریف برای جلوگیری از جاسوسی اسرائیل از مذاکرات هسته‌ای بهتر بود به بام هتل می‌رفت نه اینکه مانند عروس و دامادها در خیابان‌های ژنو دست به دست با هم قدم بزنند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، موضوع جاسوسی اسرائیل از هتل‌های محل مذاکرات چند روزی است که متن و حاشیه چانه‌زنی‌های هسته‌ای را تحت تاثیر قرار داده و بسیاری را به واکنش وا داشته است.
دلواپسان هسته‌ای در مجلس نیز هم وارد گود شده‌اند و از بی‌ملاحظگی تیم هسته‌ای ایران در این بارهانتقاد می‌کنند و به ظریف گله دارند که چرا حساسیت لازم به این موضوع را نداشته است. آنان همچنین خواستار تغییر محل مذاکرات شده‌اند.
این درحالی است که محمدجواد ظریف و تیم هسته‌ای کشورمان بارها تاکید کرده‌اند با رعایت مسائل امنیتی همواره در مذاکرات حضور داشتند. حتی وزیر امور خارجه که مورد انتقاد شدید دلواپسان برای پیاده‌روی 15 دقیقه با جان کری وزیر امور خارجه قرار گرفت بارها به مجلس احضار شد در همان زمان گفت که به دلیل رعایت مسائل امنیتی حاضر به پیاده‌روی با همتای آمریکایی خود در خیابان‌های ژنو شده است.
ظریف در همان زمان در پاسخ به منتقدان پیاده‌روی 15 دقیقه‌ای گفت «به دلیل اینکه جلسه صریح و جدی داشتیم شاید نیاز بود که چنددقیقه‌ای بحث‌ها متوقف شود و به شکل دیگری ادامه یابد؛ این کار‌ها در بحث‌های دیپلماسی خیلی طبیعی است، ژنو دو ایراد داشت؛ یکی اینکه هتل باغ و حیاطی نداشت و دیگر اینکه کوچه‌های کنار هتل که چنددقیقه‌ای در آن قدم زدیم پر از خبرنگار بود و آنها هم این‌گونه سوژه‌ها و عکس‌ها را می‌پسندند. پرداختن بیش‌ازاندازه به این حواشی کمکی نمی‌کند. فکر می‌کنم دوستان بیش از ظرفیت موضوع در این زمینه استفاده سیاسی می‌کنند. اشکالی ندارد، ما آمادگی داریم که دوستان استفاده سیاسی کنند.»
نوذر شفیعی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی با اشاره به خبری شدن وجود ویروسی در هتل‌های محل مذاکرات گفت: زمان پیاد روی این دو وزیر امور خارجه منتقدان و دوستان ما در مجلس اعتراض کردند و این قدم‌زنی را ضربه‌ای به اسلام مسلمین دانستند. اما حالا که مشخص شده چرا ظریف این کار را کرده، هیچ کدام به نکته سنجی ظریف اعتراف نمی‌کنند.
درهمین باره با منصور حقیقت‌پور نماینده اردبیل در مجلس شورای اسلامی و کمیسیون امنیت‌ملی و سیاست‌خارجی مجلس گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید:
اخیرا بحث جاسوسی اسرائیل از مذاکرات هسته‌ای مطرح شده است. این اقدام اسراییل قابل انتظار بود یا خیر؟
موضوع جاسوسی اسرائیل از مذاکرات هسته‌ای به ما ارتباطی پیدا نمی‌کند و تنها باعث تحقیر آمریکایی‌ها می‌شود. دشمنی جمهوری اسلامی ایران که با اسرائیل مشخص است ما انتظار نداریم آنها برای ما دسته‌گل بفرستند بلکه انتظار داریم آنها ما را تخریب کنند و از سمت آنها انتظار انفجار، ارسال موشک و شنود داریم و شنود از هتل محل مذاکرات اتفاق عجیبی نبود.
یعنی نظر شما هم به مسئولان وزارت امور خارجه نزدیک است؟
زمانی که اسرائیلی‌ها مکانی را که آمریکایی‌ها، روس‌ها و چینی‌ها حضور دارند، شنود می‌کنند این مساله به ما ارتباطی پیدا نمی‌کند بلکه آنها تحقیر می‌شوند و خودشان باید در روابط با رژیم اشغالگر قدس تجدیدنظر کنند.
آیا کشورهای میزبان محل مذاکرات هم در این باره مقصر هستند؟
مذاکرات در کشورهای اتریش و سوئیس انجام شده است و جاسوسی هم در هتل‌های این کشور. بنابراین این کشورها ناکارآمدی خود را نشان دادند و نتوانستند از نفوذ اسرائیل جلوگیری کنند.
یعنی شما پیشنهاد انتخاب محل جدیدی را برگزاری مذاکرات هسته‌ای دارید؟
به‌نظرم باید کشورها و مکان‌های جدیدی برای ادامه مذاکرات هسته‌ای انتخاب شود.
آیا کمیسیون امنیت‌ملی در این زمینه با وزارت امور خارجه رایزنی خواهد داشت؟
خیر. این مساله جزء وظایف کمیسیون امنیت ملی و سیاست‌خارجی مجلس نیست. باید آقای ظریف با کشورهای 1+5 در این باره صحبت کند.
به نظر شما درخواست برای تغییر محل مذاکرات حالا دلیل مناسبی برای پیاده‌روی 15 دقیقه‌ای آقای ظریف با جان کری در همان زمان نیست که بسیار مورد انتقاد نمایندگان مجلس قرار گرفت؟
به نظرم در هر جا و مکانی باید به‌گونه‌ای عمل کرد که با ناهنجاری‌های سیاسی و نرم‌های سیاسی کشور همخوانی داشته باشد.
از این پاسخ من جواب سوالم را نگرفتم برای همین تمایل دارم دوباره سوال را تکرار کنم که در همان زمان انتقادهای بسیاری در مجلس به این پیاده‌روی مطرح شد. آیا حالا با مشخص شدن جاسوسی از هتل‌های محل مذاکرات؛ حقانیت و نکته سنجی آقای ظریف مشخص شده است یا خیر؟
خیر.
چرا؟
این‌گونه نیست. آقای ظریف می‌توانست برای رعایت مسائل امنیتی در بام هتل، صندلی و میز بگذارد و با کری صحبت کند. دلیلی نداشت مانند عروس و دامادها دست به دست هم در خیابان‌های ژنو باهم قدم بزنند و شعر «بیا برویم از این ولایت من و تو» سر دهند. به نظرم صحبت در بام هتل بهتر از پیاده‌روی در خیابان‌های ژنو بود.
انتهای پیام/
