تکمیل زنجیره تولید پتروشیمی ها/ ظرفیت‌های خالی پالایشگاه‌ها نباید خالی بماند

به گزارش گروه اقتصادی آنا از روابط عمومی اتاق بازرگانی تهران،‌ مهدی شریفی نیک نفس، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران و مدیرعامل شرکت بازرگانی پتروشیمی به اشاره به اینکه شهرهای صنعتی، چهره جدیدی به منطقه داده‌اند، گفت:‌ کشورها هرکدام سعی می کنند در دنیای رو به پیشرفت بازاری جدید و اقداماتی نوآورنه انجام دهند حال بعضی تنها کار می‌کنند و بعضی کشورها با مشارکت یکدیگر به توسعه فکر می‌کنند.

وی ادامه داد: ایجاد این شهرهای صنعتی در مسیر یک کمربند یک جاده چین تعریف شده , موضوع یک کمربند یک جاده یک مگاپروژه جهانی است که فکر کنم 19 کشور در آن دخالت دارند و ایران هم جزیی از این پروژه است. البته بعضی از کشورها مانند پاکستان به دلیل وصل شدن به بندر گوادر و اقیانوس هند در اولویت اول قرار دارند.

این عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران با اشاره به اینکه ایران نیز در این مسیر قرار دارد، افزود: ایران هم به دلیل اتصال به اروپا جز این پروژه قرار دارد، تعداد زیادی بنادر خشک، فرودگاه و مکان هایی برای باراندازی کالا در این طرح دیده شده و بیش از 3 تریلیارد دلار بودجه برای آن در نظر گرفته شده است.

وی اظهارکرد: درباره شهر عمان هم باید گفت که مکان بکری است و سعی دارد جایگاهش را از لحاظ محیط تجاری و کسب و کار به امارات برساند البته عمان مکان مناسبی است که ایران هم بتواند حضور پیدا کند و شهرهای صنعتی که در اطراف ایران ساخته شده، بیشتر به سمت پتروپالایشگاه ها رفته است.

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران درباره وجود پتروپالایشگاه و معنای آن گفت: پتروپالایشگاه به این معنی که زنجیره تولید تکمیل می‌شود؛‌ بازارهای جهانی یک رده بالاتر رفته‌اند و به عبارتی اگر در گذشته مواد واسطه ای پتروشیمی خریداری می شد، الان کشورها خودشان پالایشگاه ایجاد کرده اند و مواد خام می خرند. بنابراین دیگر مواد واسطه ای مشتری ندارد.

وی اضافه کرد:‌ باید این محصولات را به صنایع تکمیلی وصل کرد تا زنجیره کامل شود. به این شکل هم ارزش افزوده بیشتر به دست می آید و هم اینکه بازار جدیدی برای آن پیدا می شود. البته الان خوراک جز محدودیت ها در احداث شهرهای پتروشیمی یا شهرک های پالایشگاهی است.

شریفی نیک نفش درباره اینکه ایران چطور می تواند در این بازارها رشد کند نیز اشاره کرد و گفت: کشورها می توانند با یکدیگر بده بستان داشته باشند، مثلا ایران گاز دارد و کشوری دیگر پالایشگاه و تکنولوژی مورد نیاز را در اختیار دارد؛ می توان گاز را به آنجا برد و به صورت برون سپاری و کارمزدی کارهایی انجام داد و در منافع آن شریک شد. همین الان با گروهی از هندی ها مذاکره شده بود که آنها ظرفیت های مازاد پالایشگاهی دارند و ما هم نفت خام داریم. ما بتوانیم این مواد خام را به پالایشگاه های آنها ببریم و با هم بتوانیم محصول جدید را تولید و بازاریابی کنیم و در سودش با هم شریک شویم.

وی در پایان با اشاره به اینکه چنین اقدامی در ایران نیز انجام می‌شود، خاطرنشان کرد: در ایران هم چنین اقداماتی انجام می‌شود. همین الان بخش هایی از ظرفیت های خالی پالایشگاهی کشور با مواد خام از عراق کار می کند؛ این مواد در پالایشگاه ها پروسس و به کشور ثالث صادر می شود. همه دنیا چنین اقداماتی انجام می دهند و از ظرفیت های خالی یکدیگر استفاده می کنند.