فریدون حسن پور:
سرمایه‌گذاری کلی سینما روی همه مباحث صورت می‌گیرد غیر از فرهنگ عاشورا
کارگردان فیلم سینمایی «من و زیبا» گفت: همیشه از ساختن فیلم‌های آپارتمانی فرار کردم و به همین نسبت زمانی که تصمیم گرفتم درباره قیام آزادی‌خواهانه امام حسین(ع) بسازم، دوست داشتم از زاویه ای متفاوت، عشق و ارادت باطنی یک پیرمرد روستایی را به آن حضرت نشان دهم و اینگونه بود که «من و زیبا» شکل گرفت.
به گزارش گروه فرهنگی آنا به نقل از ستاد اطلاع رسانی نخستین جشنواره بین‌المللی «مسیر عشق»، وی ادامه داد: اگر چه فیلم‌هایی با این مضامین هیچ وقت برای بازیگرانش سیمرغ نمی‌آورد و برای من هم افتخار سینمایی دنبال نداشت اما نوعی ادای دین شخصی‌ام به سینما بود و به لحاظ وجدانی آن را یکی از درخشان‌ترین نقاط کارنامه هنری‌ام می‌دانم.
کارگردان «ناردون» در پاسخ به این سوال که چرا سینمای مذهبی اقبال جشنواره‌ای ندارد و به قول خود شما سیمرغ‌آور نیست، گفت: این مسئله یکی از ضعف‌های زیربنایی سینمای ما است که حل و فصلش در یکی دو جمله نمی‌گنجد و ساعت‌ها پژوهش و جلسات متعددی برای نقد و بررسی طلب می‌کند. اینکه واقعا مگر در هر جشنواره‌ای چند فیلم با موضوع مذهبی و دینی صرف وجود دارد. یا تاکنون کلا چند فیلم برای بازنمایی توبه ساخته شده است؟
وی خاطرنشان کرد: بازگشت انسان‌ها به فطرت پاک خود که در اسلام توبه نامیده می‌شود، در سراسر دنیا حقیقتی محض و روشن دارد و در فیلم «من و زیبا»، تصویر خوبی از توبه و امید به رحمت الهی و حسن ظن به خداوند نشان داده شده است. این توبه هم با عمل صالح همراه بود و هم با توسل و طلب شفاعت از امام حسین (ع). آیا همین به تصویر کشیدن توبه به شکل کامل و صحیح آن که منجر به رستگاری می‌شود کم ارزش دارد؟
کارگردان «وقتی همه خواب بودند» متذکر شد: فرهنگ عاشورا بی نهایت مضمون جهانی و انسانی دارد که می‌شود سالی چندین و چند فیلم خوب و درجه یک درباره آن ساخت و همچنین، واقعه کربلا و اربعین سراسر تصاویر سینمایی و چشم‌نواز است که می‌توان حتی به صورت مستقیم به آن پرداخت و روایت‌هایی مستندگونه تاریخی از هزار و اندی سال گذشته تا روایت‌های معاصر از پیاده‌روی‌های اربعین هرساله مردم عاشق ساخت.
وی افزود: اما دریغ که سرمایه‌گذاری کلان سینما روی مباحث دیگری متمرکز شده و امثال بنده هم با بودجه‌های محدود و شخصی به سختی می‌توانیم قدم در این مسیر بگذاریم. اگرچه که علاقه و گرایش شخصی‌ام همچنان اراده و حس ساختن «من و زیبا»های دیگر را در من زنده نگه می‌دارد و به امید فرداهای بهتر برای سینمای دینی و سینمای کودک ، دو شمع رو به خاموشی در گیشه هستم.
انتهای پیام/
