چند روز اخیر معیار نامهربانی با دانشگاه آزاد اسلامی در قالب حذف 2900 رشته‌گرایش فعال در مقطع کارشناسی ارشد توسط وزارت علوم بالا گرفت و پس از رایزنی‌های مسئولان دانشگاهی، 2501 رشته‌گرایش منطبق با تفاهم به عمل آمده به دفترچه آزمون ارشد برگشت و تعدادی نیز کماکان در هاله‌ی نامهربانی گرفتار ماندند و با تعجب در کمترین زمان ممکن، وزارت علوم با نشر تکذیبیه، جشن نامرادی گرفت تا رئیس هیات امنا و هیات موسس دانشگاه در موضع‌گیری قاطع به داوطلبان اعلام کند که به طور مطمئن می‌توانند دانشگاه آزاد اسلامی را برای ادامه تحصیل انتخاب کنند.
موضوع برخوردهای چندگانه وزارت علوم کاری وابسته به امروز و تفکرات دولت یازدهم نیست و دانشگاه عموما در هر بازه‌ی زمانی نه تنها بدون اتکا به بودجه‌های دولتی می‌بایست امور روزمره خود را ساماندهی نماید بلکه باید از مسیر تعالی خود بعضا سنگ‌های دوست‌انداخته را نیز جمع کند و این مطلب با اصول طراحی شده به منظور وصول اهداف بلند برای تامین کیفیت پایدار آموزشی و دست‌یابی به استانداردهای جهانی آموزش و پژوهش مخالفت دارد.
چنانچه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی را دوستانه و با ملاطفت ورق بزنیم جز خیر و صلاح برای دولتمردان نمی‌بینیم و به عنوان شاخصه‌ی موفق اصل 44 قانون اساسی با یکی از معجزه‌های کارمردمی برای مردم مواجه می‌شویم که در کمتر از 40 سال، شاهد جهانی از ایده‌های مدرن آموزشی و پژوهشی هستیم که این دانشگاه فراهم ساخته و در قیاس با دانشگاه‌های معتبر جهانی در این مقیاس، کاری کارستان کرده که البته تمام توفیقات را مدیون باغبانان نیک‌سرشت خود با نگاه کریمانه امام راحل (ره) است.
در روزهای جنگ و نامرادی‌های آموزش عالی کشور این داشگاه مردمی بود که با توسعه مرزهای دانش به فرهیخته‌پروری پرداخت و سال‌ها بعد نیز همین دانشگاه بود که شیوه پرورش نخبگان علمی در مقاطع تحصیلات تکمیلی در داخل کشور را پایه‌ریزی کرد تا به آنجا که در پی این رویه نیک، وزارت علوم نیز تحصیل در مقاطع تخصصی را توسعه داد تا از خروج سرمایه‌های علمی مملگت و نیز هدررفت سرمایه‌های مالی جلوگیری شود.
دانشگاه آزاد اسلامی همواره دو وظیفه مهم و اساسی را پیش رو داشته و به اعتبار آن حرکت کرده که وظیفه اصلی دانشگاه ساماندهی امور آموزشی و پژوهشی به منظور جلب توجه داوطلبان و انتخاب دانشگاه توسط ایشان بوده که البته بنا به غیر انتفاعی بودن باید در اندیشه دخل و خرج نیز باشد و وظیفه دوم که اهمیت کمتری ندارد حضور دانشگاه با جامعیتی که دارد در نظام ساختاری کشور و تاثیر متقابل آن بر سیاست و از سیاست است که به هر حال به عنوان جز پویا و مولود انقلاب اسلامی از دامنه تاثیر فراوانی بنا به جمعیت فراگیر خود از استادان، دانشجویان، دانش‌آموختگان و کارکنان و خانواده‌های ایشان برخوردار است و کمتر کسی می‌تواند منکر این عظمت ماندگار باشد بنابراین خواسته و یا ناخواسته در هر بازه‌ی زمانی و با حضور هر دولتی طی این سال‌ها شیوه برخورد با این دانشگاه تابعی از سیاست‌های دولتمردان در آن بازه‌ی زمانی بوده که اگر چه طبیعی جلوه می‌کند ولی تصمیمات بعضا ناگهانی موجب بازخورد وسیع جامعه هدف از عوامل مستقیم و غیر مستقیم وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی خواهد داشت لذا در مواجهه با چنین دانشگاه بی‌دردسری که کمترین نگاهی به بودجه‌های دولتی ندارد که هیچ، بلکه در پرداخت عوارض و مالیات‌های تکلیفی همواره دستی از مهر بر سر کشور داشته باید مهربان‌تر بود.
یک بام و دو هوای سیاسی، حال خوبی را برای دانشگاه آزاد اسلامی باقی نمی‌گذارد و سرگردانی جامعه مخاطب این دانشگاه مردمی با هیچ معیاری سازگار نیست بنابراین ضرورت دارد با فرهیختگان دیار خود مهربان‌تر باشیم و فلسفه انتخاب بیش از 50 درصد جامعه مخاطب را در حضور و ادامه تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی پاس بداریم و همچنین برای جامعه فارغ‌التحصیلان این دانشگاه که در تمامی جایگاه‌های اجتماعی و البته سیاسی به عنوان خادم مردم در خدمتند نیز ارزش قائل شویم و گاها با ابزار وزارتی آموزش عالی مانعی برای این توسعه‌مداری فرهنگی نباشیم.
در این نوشتار فرصت مطالعه درون ساختاری و ماهیتی دانشگاه نیست و البته مسئولان بر آن واقفند و به خوبی جایگاه این دانشگاه مردمی را به عنوان شاخصه سرآمد اصل 44 قانون اساسی می‌دانند لذا بازخورد دکتر ولایتی که با تاریخ انقلاب اسلامی از فراز و نشیب ها عبور کرده؛ بازخوردی متعالی و منبعث از حیطه شناخت اوست که مراتب دلگرمی جامعه دانشگاهی را به اعتبار آنان که مستقیم با این دانشگاه کار می‌کنند و آنان که غیر مستقیم از موهبت کارآفرینی دانشگاه برخوردارند؛ فراهم ساخت و این حمایت وظیفه کارگزاران این دانشگاه را در سرفصلی نوین رقم زد که باید مورد عنایت قرار گیرد و منطبق با حسن درایت مقام معظم رهبری کار جهادی سرلوحه همراهان و همکاران دانشگاهی باشد تا با سرعت بیشتر و در زمان کمتر، بخشی دیگر از استانداردهای جهانی در توسعه مرزهای دانش و پژوهش را فتح کنیم.
* سرپرست دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
انتهای پیام/
با ابداع نوعی آلیاژ جدید؛
