تحلیل یک جامعه‌شناس از ورود افراد غیر اجرایی به شورای شهر؛
بیم‌ها و امیدهای حضور پاکبان و پرنده فروشدر شورای شهر
عضو انجمن جامعه‌شناسی به بررسی جنبه‌های مثبت و منفی حضور برخی چهره‌های ناشناخته از جمله پاکبان و پرنده فروش به شورای شهر برخی مراکز استان اشاره کرد و گفت: اگر این روند رای دادن شهروندان به صورت هیجانی و احساسی فراتر از شورای شهر نیز در سطوح بالاتر ادامه پیدا کند پیام منفی به دنبال دارد زیرا این افراد توانایی و مهارت حل و درمان مشکلات را ندارند.
احمد بخارایی، جامعه‌شناس در مورد حضور و راهیابی برخی از چهره‌های ناشناخته از جمله کسب آرا بالا یک پرنده فروش در شورای شهر خرم‌آباد و یک پاکبان در شورای شهر رشت به خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا گفت: رای آوردن چنین افرادی در کشور اتفاق جدیدی در تاریخ کشور است که پیام‌های مثبت و منفی به همراه دارد و باید مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.
وی با اشاره به جنبه‌های مثبت و منفی این پدیده در شهرهای کشور افزود: از جنبه مثبت می‌توان گفت افرادی که تاکنون صدایشان به جایی نمی‌رسید و در گروههای رسمی و غیر رسمی قابل تعریف نبودند توانستند خود را در معرض انتخاب قرار دهند و افراد انتخاب کننده نیز فارغ از گروههای رسمی و غیر رسمی به آنان رای دادند. باید کمی امیدوار بود که صدای برخی از افراد، رسیده و دیگران نیز با شنیدن این صدا به آن پاسخ مثبت دادند.
بخارایی ادامه داد: از جنبه منفی باید توجه داشته باشیم که وقتی شهروندان به صورت هیجانی و احساسی به فردی بدون هیچ‌گونه سابقه اجرایی و حزبی رای می‌دهند کمی نگران کننده است زیرا این کاندیدا صرفا به دلیل رفتار هیجانی و احساسی شهروندان رای آورده است.
این جامعه‌شناس یادآور شد: اگر این روند رای دادن شهروندان به صورت هیجانی و احساسی فراتر از شورای شهر نیز در سطوح بالاتر ادامه پیدا کند برای کشور ما که با مشکلات و مسایل ساختاری دست و پنجه نرم می‌کند پیام منفی به دنبال دارد زیرا این افراد توانایی و مهارت حل و درمان مشکلات را ندارند.
بخارایی راهیابی افراد غیرحزبی و بدون سابقه اجرایی به شوراهای کشور را از سویی خوشحال کننده و از سویی دیگر نگران کننده دانست و گفت: به عنوان مثال در کلانشهر تهران، آخرین فرد در لیست امید و اولین فرد در جبهه مقابل با حدود 400 هزار رای اختلاف به شورای شهر راه یافتند، بنابراین رای دادن مردم تهران براساس لیست، به شکل سیاسی صورت می‌گیرد و در این موضوع شکی نیست.
این عضو انجمن جامعه‌شناسی ایران تصریح کرد: از سویی این نوع رای دادن مردم جای امیدواری دارد که به شعور سیاسی بالایی رسیده‌اند و به لیستی رای می‌دهند که برآمده از تجمیع آرا و اجماع است. اما باید در نظر داشته باشیم کسانی که آرا را تجمیع کرده و پیشنهاد داده‌اند دقیقا نماینده همه مردم نیستند زیرا در ایران احزاب به صورت آزاد شکل نگرفته و همه در سطح برابر نیستند که بتوان گفت این 21 نفر پیشنهاد شده از دل یک ائتلاف برآمده‌اند.
وی ادامه داد: بخش نگران کننده این است که نیمی از یک لیست 21 نفره تقریبا چهره‌های سیاسی و نیمی دیگر چهره‌های نیمه اجرایی هستند که حتی اعضا نیمه اجرایی این لیست نیز آنچنان به مقوله شهرسازی و مدیریت شهری آشنایی ندارند و حتی سایر اعضا با چهره سیاسی نیز سابقه مدیریت شهری ندارند، در حالی که این شهرها مسایل شهری خاص خود را دارد که باید با تدبیر و مدیریت صحیح برای آن راهکار ارائه کرد.
این جامعه‌شناس اظهار کرد: همچنین برخی مسایل شهری مرتبط با ساختار اقتصادی است که وقتی ساختار اقتصادی بیمار باشد در اختصاص بودجه شهرداری نیز با مشکلاتی مواجه خواهیم بود و سازمانی که با کمبود بودجه مواجه است مانند شهرداران سابق تهران، با فروش تراکم و تغییر کاربری و اجازه احداث مراکز خرید بزرگ و کوچک در خیابان‌های کم‌عرض شهر را تخریب خواهند کرد.
وی با بیان اینکه شورای شهر بیم‌ها و امیدهایی را دامن می‌زند، افزود: در شهرهای کوچک ایران هنوز هم یک فرهنگ قومی و قبیله‌ای حاکم است. در این شهرها فرد ابتدا به رابطه قومی با کاندیدای مورد نظر توجه دارد و یا اینکه با کاندیدای مقابل مخالف است و صرفا برای رای نیاوردن او به دیگری رای می‌دهد و حب و بغض‌ها در شهرهای کوچک کمتر جنبه مدنی دارد زیرا ساختار جامعه مدنی در شهرهای کوچک شکل نگرفته است.
بخارایی یادآور شد: روند انتخابات در هیچ کجای دنیا مانند ایران صورت نمی‌گیرد که فردی بدون هیچ سابقه اجرایی و علمی از راه نرسیده با توزیع تصاویر و پوسترهای تبلیغاتی مورد توجه قرار گیرد. در کشورهایی مانند آلمان و انگلیس محله به محله رای‌گیری می‌شود و احزاب در سراسر کشور نماینده‌هایی شناخته شده در شهرها دارند.
انتهای پیام/
