داستان «آلان کردی» را قصهگویی ایرانی روایت می‌کند
داستان آلان کردی، همان کودک سوری که پیدا شدن جنازه‌اش در یکی از مناطق ساحلی ترکیه وجدان‌های بیدار مردم جهان را تکان داد، از سوی یک قصه‌گوی ایرانی روایت می‌شود.
به گزارش گروه فرهنگی آنا از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مهتاب شهیدی برگزیده‌ی اول دوره قبلی جشنواره‌ی بین‌المللی قصهگویی روایت‌گر این قصه خواهد بود تا ندای مظلومیت کودکانی را سردهد که قربانیان اصلی جنگ‌طلبی سردمداران ترور و خشونت‌اند.
او درباره‌ی انگیزه‌اش از انتخاب قصه‌ِ آلان توضیح داد: «این موضوع برایم جذابیت ایجاد کرد چرا که هم واقعی و هم یک موضوعی جهانی و به‌روز است. برای پرداختن به این داستان زوایای مختلف ماجرا را مورد توجه قرار دادم و احساس کردم بچه‌های ما باید با این وقایع تلخ هم روبرو شوند و بدانند که جنگ چه تاثیر مخرب و دردناکی در زندگی انسان‌ها به ویژه کودکان دارد.
شهیدی به نحوه انتخاب این قصه هم اشاره کرد و گفت: از همان روز با مراجعه به سایت‌های اینترنتی و خبرها و گفت‌وگو‌های رسانه‌های بین‌المللی با خانواده و پدر این کودک، نوشتن داستان را آغاز کردم تا هم بخشی از واقعیت‌های تلخ دنیای امروز را بازگو کنم و هم با استفاده از روش‌های غیرمستقیم خیلی کام مخاطبان کودک و خردسال را تلخ نکنم. این کار با فرصت کمی که در اختیار داشتم بسیار سخت بود اما خود موضوع و نگاه انسانی به این رویداد بسیار تلخ، دردناک و تاثرانگیز به من خیلی کمک کرد.
وی افزود: من همیشه قصه‌هایم را اول در منزل تمرین می‌کنم و فرزندانم نخستین و جدی‌ترین منتقدان قصهگویی من هستند. داستان آلان را امسال در کتاب‌خانه کانون برای کودکان و نوجوانان عضو مرکز و همکارانم نیز اجرا کردم. هم تمرین خوبی برای خودم بود و هم با دیدگاه‌های آن‌ها پیش از حضور در بخش بین‌الملل جشنواره آشنا شدم. در مجموع احساس کردم قصه‌ای تاثیرگذار است و از همه مهم‌تر این که می‌تواند رواج‌دهنده نگاهی انسانی به پدیده‌هایی مانند جنگ باشد و به همه ما و تمامی انسان‌ها یادآوری کند که حقوق کودکان را باید رعایت کنیم چرا که کودکان آسیب‌پذیرترین قشرهایی هستند که در معرض جنگ‌های خانمان‌سوز قرار می‌گیرند.
وی در ادامه خواستار تدوین شیوه‌نامه‌ای مشخص و دایمی برای جشنواره‌ی بین‌المللی قصهگویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شد و از نیازها و ضرورت‌های این جشنواره سخن گفت.
این مربی قصه‌گو در ادامه‌ی سخنانش به افت و خیزهای جشنواره اشاره دارد. وی که در 16 دور از این برنامه‌ی فرهنگی حضور داشته است معتقد است که جشنواره قصهگویی در هر دوره شاهد تنوع در اجرا و شیوه‌های برگزاری بوده است: تغییرات جشنواره در داوری و معیارهای آن و حتی اجرای قصه‌ها هم دیده شده است. با این حال گمان می‌کنم با توجه به ای‌که جشنواره دارای یک دبیرخانه دایمی در اداره کل آفرینش‌های فرهنگی کانون است بایستی یک شیوه‌نامه مشخص و دایمی تدوین و معیارهای داوری چه در سطح استانها چه در جشنواره بین‌المللی را تعیین کند. چرا که نبود این معیارهای یگانه و تغییر پی در پی گروه‌های داوری باعث می‌شود شرکت‌کنندگان هر سال با معیارها و شیوه‌های داوری متفاوتی روبرو شوند.
شهیدی به تغییرهای امسال جشنواره اشاره دارد: احیای بخش فراگیر در جشنواره و دعوت از قصه‌گویانی که برای کودکان و نوجوانان دارای نیازهای ویژه قصهگویی می‌کنند از نقاط قوت نوزدهمین جشنواره قصهگویی است. از دیگر تغییرها باید به ادغام دو بخش رضوی با جشنواره قصهگویی و هم‌زمان شدن این دو رویداد با هم اشاره کنیم که به نظرم مناسب نیست و تمرکز قصه‌گو را در پرداختن به هر یک از این بخش‌ها کاهش می‌دهد.
او افزوده شدن بخش نوجوانان قصه‌گو را نیز ارزشمند می‌داند: اضافه شدن بخش نوجوان به جشنواره از تغییرهای بسیار خوب و خوشایند این جشنواره است که امیدوارم ادامه پیدا کند تا مربیان قصه‌گو بتوانند حاصل تلاش‌هایشان را در این بخش و تربیت نوجوانان قصه‌گو را به خوبی مشاهده کنند.
با این حال شهیدی نیز همچون دیگران معتقد است: کاش این بخش به صورت رقابتی برگزار نمی‌شد چرا‌که ممکن است نوجوانان هنوز از آمادگی کافی برای قرار گرفتن در میدان رقابت این رویداد برخوردار نباشند و این اتفاق چه برای برندگان چه آن‌هایی که برگزیده نشده‌اند تاثیرهای خوبی بر جای نگذارد.
این مربی اما از رقابت شرکت‌کنندگان داخلی با خارجی ابراز نگرانی می‌کند: تصور نمی‌کنم این رقابت نتیجه خوبی داشته باشد. چرا که معیارها و شیوه‌های قصهگویی بسیار متفاوت است. از سویی مشکل برقراری ارتباط با زبان بی‌تردید بر کیفیت داوری اثر خواهد گذاشت.
او در پایان به عدم توجه بزرگسالان به این پدیده فرهنگی اشاره می‌کند: هنوز هم بعد از سال‌ها جای معلمان مدارس، اولیای پرورشی، مادران علاقه‌مند و همه آن‌هایی که با کودکان و نوجوانان سرو‌کار دارند در این رویداد فرهنگی به شدت خالی است چرا که حضور آنان در جشنواره‌های قصهگویی می‌تواند یک کارگاه جدی آموزشی برای آنان و همه شرکت‌کنندگان تلقی شود. متاسفانه امسال در مرحله استانی شاهد حضور تعداد کمی از مدارس بودیم و سالن کم‌مخاطب روی کیفیت قصهگویی تاثیر می‌گذارد. این کمبود را تا حدی می‌توان با اطلاع‌رسانی و تبلیغ مناسب جبران کرد.
نوزدهمین جشنواره بین‌المللی قصه گویی امسال در بخش‌های متعددی همچون مربیان قصه‌گو، آزاد، نوجوانان، پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، فراگیر و... از 27 بهمن 1395 فعالیت خود را آغاز می‌کند و تا 1 اسفند ادامه دارد.
انتهای پیام/
