بازگشت امید به نشست تثبیت تولید نفت با همراهی ایران

به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی آنا، مذاکرات محدود‌کردن تولید نفت خام که قرار است در حاشیه نشست الجزایر برگزار شود،‌ نشانه مثبت دیگری دریافت کرد تا امید تولیدکنندگان نفت برای همگرایی و رشد قیمت‌ها بیشتر شود.

با همراهی ایران در این مذاکرات و خوشبینی عربستان به نتیجه‌مند بود آن،‌ اغلب کارشناسان به توافق احتمالی امیدوارتر شدند.

بازار نفت نیز واکنش مثبتی را که از روزها قبل آغاز کرده بود ادامه داد تا با وجود افزایش سطح ذخیره‌سازی سوخت در آمریکا، اخباری درباره آمادگی ایران برای حمایت از اقدام هماهنگ تولیدکنندگان نفت برای تثبیت بازار، قیمت ها را صعودی کند.

برخی منابع اوپکی نیز اعلام کردند به نظر می‌رسد ایران برای حمایت از گفت‎و‎گوی تولیدکنندگان نفت درباره راهکارهای بازگرداندن ثبات به بازار نفت، آمادگی دارد.

با این همه، برخی کارشناسان نسبت به احتمال توافق تولیدکنندگان نفت برای کاهش یا خودداری از افزایش تولید، ابراز تردید کرده‎اند.

مهمترین مسئله‌ای که کشورها برای رسیدن به این توافق بر سر راه دارند، این است که هر کشور بپذیرد در چارچوب مشخص و تعیین‌شده نفت تولید کند.

از آنجا که اغلب تولید کنندگان اوپک بیش از ظرفیت خود تولید می‌کنند مجاب کردنشان برای کاهش و یا تثبیت تولید کار آسانی به نظر نمی رسد.

این موضوع زمانی پیچیده‌تر می‌شود که هر سه کشور اول اوپک یعنی عربستان،‌ ایران و عراق در ماه گذشته میلادی تولید خود را افزایش دادند تا سهم بازار خود را در جهان از دست ندهند.

حتی در مواردی برای حفظ این سهم،‌ ارزان‌فروشی در دستور برخی کشورها قرار گرفت تا با تخفیفات ویژه به مشتریان نفت بیشتری بفروشند.

اگر قرار باشد این مذاکرات برای کنترل بازار نفت به نتیجه برسد باید کشورهای تولیدکننده نفت به اصول اولیه توافق پایبند باشند و سقف مشخص تولید را رعایت کنند که این همان بازگشت به نظام سهمیه‌بندی اوپک خواهد بود.

اما نگرانی دیگری که در صورت توافق همچنان بازار نفت را تهدید می‌کند،‌ بازگشت تولیدکنندگان نفت‌های غیر‌متعارف به بازار است که با کاهش قیمت‌ها،‌ یک به یک تولید خود را کاهش دادند و کم کم از بازار خارج شدند زیرا تولید اینگونه نفت هزینه بالایی می‌طلبید و نفت زیر 30 دلار توجیه اقتصادی تولید را از بین می‌برد.

حال اگر توافقی برای تثبیت بازار نفت به نتیجه برسد،‌ شاهد رشد قیمت‌ها خواهیم بود که این امر به تولید نفت‌های نامتعارف دامن می‌زند و در صورت بازگشت این نفت و وجود مجدد مازاد عرضه،‌ قیمت‌ها کاهش خواهند یافت.

موضوع دیگری که ممکن است این توافق را با چالش روبه‌رو کند این است که سطح کنونی قیمت بالای ٤٠ دلار، انگیزه‌ای به تولیدکنندگان نفت غیر عضو اوپک برای حمایت از رشد قیمت‌ها به وسیله کاهش تولید یا حفظ سطح تولید کنونی نمی‎دهد.

حتی روسیه نیز که در اوایل سال جاری میلادی به شدت از طرح فریز نفتی حمایت می کرد، در خصوص این توافق محتاطانه واکنش نشان داده و تنها قول شرکت در مذاکرات را اعلام کرده است.

با وجود این، مشکلات مالی که کشورهای تولید کننده نفت به دلیل کاهش قیمت نفت داشته‌اند آنقدر بزرگ شده است که همگی به دنبال افزایش نسبی قیمت‌ها باشند.

بیشتر این کشورها به دلیل قیمت‌های پایین با کسری بودجه مواجه شده‌اند و حتی کشوری مانند عربستان در شرایط فعلی تصمیم به فروش سهام شرکت نفت آرامکو گرفت.

این در حالی است که عربستان به نسبت سایر اعضای اوپک وضعیت بهتری داشت. ایران نیز که در سال‌های تحریم فروش نفت خود را محدود کرده بود آسیب کمتری از کاهش قیمت‌ها دید.

در مجموع می‌توان امیدوار بود با وجود چالش‌های پیش‌رو،‌ روند صعودی قیمت‌ها ادامه‌دار باشد و مذاکرات نیز به نتیجه‌ای مشخص برسد.