جشنواره تئاتر کودک و نوجوان بعد از ۳۰ دوره، ضمانت اجرایی ندارد!
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، جشنواره تئاتر بینالمللی کودک و نوجوان، یکی از معدود رویدادهای تخصصی تئاتری در کشور است که توانسته با وجود همه فراز و فرودها، بیش از سه دهه دوام بیاورد. جشنوارهای که از سال ۱۳۷۰ در همدان آغاز شد و امروز پس از ۳۰ دوره برگزاری، به نقطهای رسیده که بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازنگری در ساختار اجرایی، سیاستگذاری و چشمانداز آینده است.
استقبال گسترده مخاطبان، جایگاه بینالمللی ثبتشده در ASSITEJ و نقش تأثیرگذار این جشنواره در رشد تئاتر کودک و نوجوان، از یک سو سرمایههای انکارناپذیر آن بهشمار میروند و از سوی دیگر، تداوم برگزاری آن با چالشهایی چون بیثباتی مدیریتی، نبود تضمین اجرایی، ضعف زیرساختها و مسائل اقتصادی گره خورده است.
شهرام کرمی، مدیر مرکز هنرهای نمایشی سازمان فرهنگیـ هنری شهرداری تهران و از مدیران اسبق این جشنواره، در گفتوگویی تفصیلی به واکاوی این چالشها پرداخته و بر ضرورت عبور جشنواره از وضعیت موقتی به یک ساختار پایدار تأکید میکند.
جشنواره تئاتر کودک و نوجوان را بعد از سه دهه برگزاری چگونه ارزیابی میکنید؟
جشنواره تئاتر کودک و نوجوان بیش از ۳۰ سال است که برگزار میشود؛ از سال ۷۰ که اولین دورهاش در همین شهر همدان آغاز شد تا امروز که دوره سیام آن را پشت سر گذاشتهایم. این جشنواره در این مسیر افتوخیزهای زیادی را تجربه کرده و با چالشها و سختیهای متعددی مواجه بوده، اما با همه اینها معتقدم یکی از جشنوارههای بسیار مهم کشور است.
اول به این دلیل که ظرفیت بالقوه بالایی در حوزه مخاطب دارد؛ در ایام جشنواره تقریباً هیچ سالنی خالی نمیماند. دوم اینکه یک جشنواره موضوعی و تخصصی در حوزه کودک و نوجوان است و این موضوع در رشد تئاتر ما نقش تعیینکنندهای داشته است.
وجه بینالمللی جشنواره چقدر در این اهمیت نقش دارد؟
خیلی زیاد. این جشنواره ثبت جهانی در ASSITEJ شده و امروز در سطح بینالمللی شناخته شده است. بهترین گروهها و فعالان تئاتر کودک و نوجوان در سراسر دنیا با این جشنواره در ارتباطات هستند و جایگاه آن را میشناسند. همین مسئله باعث شده جشنواره تئاتر کودک و نوجوان فقط یک رویداد داخلی نباشد، بلکه بهعنوان یک برند فرهنگی در عرصه بینالمللی مطرح شود.
با وجود این ظرفیتها، چرا جشنواره هنوز با مشکلات جدی مواجه است؟
بههرحال جنبه تخصصی و موضوعی جشنواره یک امتیاز بزرگ است، اما برای بهتر شدن آن باید برنامهریزی داشت. ضرورت برگزاری این جشنواره را کسی نمیتواند انکار کند و عملاً تعطیلی آن ممکن نیست، اما مسئله این است که برای ارتقا و استمرار کیفی جشنواره باید چالشها را بشناسیم و برایشان راهکار داشته باشیم، نه اینکه هر سال فقط به فکر برگزاری حداقلی آن باشیم.
مهمترین چالش ساختاری جشنواره از نگاه شما چیست؟
به نظر من مهمترین چالش این است که بعد از سی دوره برگزاری، جشنواره هنوز با، اما و اگر برگزار میشود. چرا باید هر سال تفاهمنامه جداگانهای برای برگزاری جشنواره منعقد شود؟
این جشنواره میتواند و باید مثل جشنواره تئاتر فجر در تقویم رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شود. ما هنوز این کار را نکردهایم و همین باعث شده هیچ تضمینی وجود نداشته باشد که سال آینده جشنواره در همدان برگزار شود یا نه. این مسئله برای جشنوارهای با این سابقه اصلاً قابل قبول نیست.
زمان برگزاری جشنواره را چطور ارزیابی میکنید؟
امسال جشنواره در آذرماه برگزار شد، در حالی که بهنظر من مهرماه بهترین زمان برای برگزاری آن است. هم از نظر شرایط آبوهوایی و هم از نظر گردشگری، مهرماه فرصت بسیار مناسبی است. اگر زمان جشنواره ثابت و مناسب باشد، گروههای بینالمللی هم میتوانند از مدتها قبل برای حضورشان برنامهریزی کنند و این به کیفیت بخش بینالملل جشنواره کمک میکند.
وضعیت اقتصادی جشنواره را چگونه میبینید؟
جشنواره تئاتر کودک و نوجوان نیازمند یک حامی جدی صنعتی یا تجاری است. این نوع تئاتر بسیار پررونق است و خانوادهها استقبال خوبی از آن میکنند. درست مثل سینما میشود روی جنبه اقتصادی آن حساب کرد.
بهنظر من تاکنون کار جدی برای جذب یک بنگاه اقتصادی پایدار انجام نشده و اگر این اتفاق بیفتد، میتوان جشنواره را برای همیشه از یکی از بزرگترین چالشهایش، یعنی بحران مالی، خارج کرد.
نقش دبیر جشنواره در موفقیت آن چقدر تعیینکننده است؟
خیلی زیاد. دبیر جشنواره باید ثابت باشد. من خودم طولانیترین دوره دبیری را در این جشنواره داشتم و این ثبات مدیریتی باعث شد تجربهها انباشته شود و بتوانیم برای چند سال آینده برنامهریزی کنیم. وقتی دبیر ثابت باشد، میشود مشکلات را بهتدریج برطرف کرد و به جای تصمیمهای مقطعی، به سمت سیاستگذاری بلندمدت رفت.
زیرساختهای جشنواره متناسب با نیازهای امروز هست؟
متأسفانه خیر. زیرساختهای ما ارتقا پیدا نکرده و هنوز همان سالنها، فضاها و امکانات دو دهه قبل مورد استفاده قرار میگیرد. تئاتر کودک و نوجوان تنوع ژانری بالایی دارد؛ از اجرا در مهدکودکها، پارکها و فضاهای باز گرفته تا سالنهای تخصصی.این حوزه به زیرساختهای متناسب با امروز نیاز دارد و اگر به آن توجه نشود، کیفیت جشنواره هم آسیب میبیند.
تغییرات مدیریتی چه تأثیری بر جشنواره گذاشته است؟
تغییرات مدیریتی یکی از چالشهای جدی جشنواره است. مهمترین حسن و سرمایه این رویداد، استقبال و حمایت مردم است و ما در برابر نسل آینده مسئولیم.اگر جشنواره در ساختار اجرایی کشور ثبت شود، دیگر تغییر مدیران نمیتواند به آن لطمه بزند و جشنواره با خیال آسوده مسیر خودش را ادامه میدهد.
انتهای پیام/
