کارنامه ژرمنها سیاهتر شد؛ مشارکت آشکار دولت آلمان در فاجعه غزه
به گزارش خبرنگار سرویس سیاست و جهان خبرگزاری آنا، سفر اخیر فردریش مرتس، صدراعظم آلمان، به اراضی اشغالی و دیدار او با بنیامین نتانیاهو، جلاد غزه، بیش از آنکه گامی در راستای دیپلماسی سازنده باشد، تلاشی آشکار برای تثبیت یک موضعگیری غیرقابل دفاع و در تضاد کامل با وجدان عمومی اروپا و جهان است. در زمانی که افکار عمومی در آلمان و سراسر اروپا نسبت به ماهیت و جنایات رژیم صهیونیستی نفرتی بیسابقه نشان دادهاند، ابراز همپیمانی و حمایت تزلزلناپذیر دولت ائتلافی شکننده آلمان از این رژیم، چیزی جز دهنکجی آشکار مرتز به خواست ملت خود و جامعه جهانی نیست.
کارنامه تاریخی آلمان پس از جنگ جهانی دوم همواره با تعهد اخلاقی این کشور نسبت به امنیت اسرائیل گره خورده است. با این حال، در جریان نسلکشی جاری در غزه، این پیوند تاریخی از معنای «دفاع مشروع» خارج شده و به سطح شراکت فعال در کشتار دهها هزار زن و کودک فلسطینی تنزل یافته است. حمایتهای سیاسی و نظامی آلمان از اسرائیل ــ از طریق تأمین تسلیحات و صدور مجوزهای صادراتی ــ برلین را از یک ناظر محتاط به یک شریک اجرایی در این فاجعه انسانی تبدیل کرده است.
این حمایت کورکورانه در حالی ادامه دارد که افکار عمومی آلمان، بهعنوان میراثداران درسهای سخت تاریخ، بهطور بیسابقهای علیه سیاستهای دولت خود در قبال بحران غزه موضعگیری کردهاند. شکاف عمیق میان اراده مردم و عمل دولت، مشروعیت اخلاقی و سیاسی ائتلاف حاکم در برلین را بیش از پیش متزلزل ساخته است.
سیاست خارجی آلمان در قبال غزه عملاً به یک «نقطه عطف شرمآور» در حافظه جمعی مدرن این کشور تبدیل شده است. اولاف شولتس، صدراعظم پیشین، و اکنون فردریش مرتس، با قرار دادن خود در جبهه حامیان اقدامات نظامی اسرائیل، تاریخساز شدهاند؛ اما نه به نیکی، بلکه بهعنوان دو چهرهای که تعهدات اخلاقی و اصول حقوق بینالملل را قربانی ملاحظات سیاسی داخلی و فشار لابیهای خارجی کردند.
بدون تردید، نام این دو صدراعظم در صفحات تاریخ بهعنوان نمادهایی مشمئزکننده از دولتی ثبت خواهد شد که طبق سوگند و اصول ادعایی خود، وظیفه حفاظت از جان انسانها را بر عهده داشت، اما در عمل در کشتار هزاران انسان بیگناه سهیم شد. کارنامه آلمان که پیش از این نیز با زخمهای تاریخی همراه بود، اکنون با همراهی در نسلکشی غزه بیش از هر زمان دیگری سیاه شده است.
این انتخاب عامدانه و وقیحانه توسط نسل جدید سیاستمداران آلمانی صورت گرفته و بیانگر آن است که احزاب سنتی ــ دموکراتمسیحی، سوسیالدموکرات، سبزها و دموکراتهای آزاد ــ بهصورت آگاهانه بازی در زمین تلآویو را انتخاب کردهاند.
انتهای پیام/
